Nieuw record

Woensdag was het precies twee weken geleden. We werken sindsdien aan een nieuw record. Iedere dag is een overwinning.

Flo doet het goed, heel goed. Tien dagen geleden zat de neuroloog plots op een totaal nieuwe piste. Omdat de aanvallen vooral ’s morgens plaatsvinden (en bijvoorbeeld niet na het middagdutje) dacht hij opeens aan een vorm van epilepsie dat veroorzaakt wordt door een tekort aan suiker. Flo krijgt nu iedere avond, naast haar andere anti-epileptica, rauwe maïszetmeel in een yoghurtje. Deze trage suikers zouden het tekort ’s morgens gedeeltelijk kunnen opvangen.

“Verwacht er niet te veel van”. Alsof ouders dat zouden durven, de grapjas. Na twee dikke vette weken heb ik nu toch het recht om de indruk te hebben dat de maïszetmeel helpt. “Is het dan toch geen Lennox Gastaut”? Dat wou hij niet bevestigen of ontkennen. Niets is zeker. Tijd (heel veel tijd, we spreken in termen van jaren en niet van maanden) zal moeten uitwijzen of Flo al dan niet een mentale handicap overhoudt aan haar epilepsie.

Voorlopig ben ik alvast hoopvol. Vrijdag zal een nieuwe EEG een nog duidelijker beeld geven. En dan mag de zomer beginnen.