Vaderdag

Wat ouders voor hun kinderen doen, is rationeel niet te vatten. Eén verwendag lijkt mij een kleine tegenprestatie. In theorie ben ik dus een grote fan van moeder- en vaderdag. Maar in de praktijk betekent vaderdag dat ik – voor de zoveelste keer- op zoek mag gaan naar een reeks originele cadeautjes.

Geven is leuker dan krijgen. En ik hou wel van een creatieve zoekopdracht. Maar jaar na jaar, voor vaderdag en kerstmis en de verjaardag, dezelfde zoektocht: ik moet toegeven dat mijn vatje inspiratie langzaam maar zeker opgeraakt. Allerhande fotocadeaus, kledij, interieurgadgets, boeken, bons of grapjes: het is allemaal al de revue gepaseerd.

Voor de ene persoonlijkheid is het ook gemakkelijker dan voor de andere. Je van zo van die mensen die altijd van alles op hun wishlist hebben staan. Anderen kopen gewoon zelf wat ze nodig, punt. Moeilijk. Mannen verwennen hun vrouw op moederdag massaal met bloemen. Wij vrouwen zouden ook zo een succesformule moeten uitvinden. Iemand suggesties? Bier? Wijn? P-magazine? 😉