Een kind van 3 jaar een namiddag én avond doen stilzitten, dat is om problemen vragen lijkt mij. Maar genees-kunde gaat voor op alles, zeker op comfort. Dus trok ik vorig week met mijn hyper actieve kapoen toch naar het UZ, naar de slaapkliniek. Ik was voorbereid. Een tas vol snoep en koekjes en speelgoed en … niet te vergeten: de oh zo populaire Ipad vol nieuwe spelletjes en filmpjes.
We moesten er om 15 uur zijn. Ik was, zoals altijd, mooi op tijd. Om 16 uur hingen de draadjes met lijm vast aan haar hoofd. “Maar meten gaan we pas doen als ze slaapt he,” lachte de verpleegster. Flo moet om 23 uur nog medicatie krijgen, en een nachtfles. Voordien slaapt ze eigenlijk nauwelijks, en zeker niet diep. Even snel rekenen: van 16 uur tot – laten we optimistisch blijven – 22 uur, dat 5 uur stilzitten in afwachting van het onderzoek. Hum.
Ahja, en voor de inslapende ouders is er geen eten voorzien. “U kan wel in de cafetaria eten, aan de andere kant van het ziekenhuisdomein. En het kind is moe mevrouw. Misschien moet u ze toch proberen te slapen leggen. Haar even rust gunnen. Gaat u maar.” Ze bedoelen het altijd goed, die verpleegsters maar laten we zeggen dat het geen verrassing was, toen bleek dat Flo al haar draadjes afgetrokken had, inclusief plukken haar.
Al dat werk voor niets. Dat was even balen. Maar verder verliep de test goed. We zijn weer een avontuur rijker 😉
Achter de camera 
Nu maar hopen dat dit alles wat opleverd…Veel sterkte verder.
’t is een Kapoen, met grote “K” hè 😉
alsof ouders alleen op koffie leven 😉
ik begrijp ook niet dat ze voor ouders geen boterhammeke kunnen meegeven…
hopelijk is het de enige keer dat jullie dit hoeven te doen en had de test goede uitslagen
hoop dat jullie iets meer te weten komen en het de moeite waard was.
“Geneeskunde gaat voor op alles, zeker op comfort.”
Okee…
niet?
oh, krijgen ouders geen eten? Jullie staan er in bijgeboekt als blijblijvende…. typsich… Maar leuk te horen dat haar EEG goed was. Tot in september! de groene EEG verpleegster