Nina zit in de derde kleuterklas. Bij het begin van het schooljaar bleek dat Nina een heen en weer mapje en schriftje kreeg. Op zich niets bijzonders maar samen met haar stuk fruit, haar koek, haar (verplichte) drinkbus, haar flesje water en af en toe een extra jas (of op de terugweg een knutselwerk) bleek haar kleuterrugzakje toch een beetje aan de kleine kant.
Het kind wordt binnen een week bovendien zes jaar, een mijlpaal. Ik vond dat ze wel eens recht had op een eigen boekentas, in plaats van het zoveelste collectieve te krappe kleuterrugzakje. Dus ging ik op zoek naar een nieuwe Bakker with Love. Manou heeft er zo een en ik vind die nog altijd erg leuk. Maar op Nina’s rug vond ik ze toch net iets te groot dus zocht ik verder. Niet gemakkelijk gezien de meeste ouders hun gerief kopen voor het begin van het schooljaar.
Niet te klein, niet te groot, licht genoeg voor zo een tenger meisje als Nina, speels, kleurrijk, handig en niet te duur. Sommige mama’s kopen één boekentas waar kinderen hun hele lager school mee door moeten. Ook al begrijp ik die mening wel, zelf ben ik niet zo idealistisch. Als ouder moet je tegenwoordig al geen schriften en pennen en boeken meer kopen. Een schoolgaande kinderen gebruiken hun boekentas iedere dag, en ze veranderen snel. De smaak van een zesjarig valt niet meer te vergelijken met die van een elfjarige. Ja, je zou kunnen kiezen voor een sober model, donker blauw of zwart of groen, maar dat zie ik niet zo graag.
Dus een nieuwe boekentas om de zo veel jaar, als de oude versleten of gedateerd is, kan er (voor mijn part) wel van af. Zo een geschenkje werkt voorlopig ook nog goed als motivator. Manou’s Bakker ziet er nog altijd goed uit, Nina kreeg een nieuwe van lilliputiens. Het merk viel me pas na de aankoop op, maar ik moet toegeven: ze maken mooie én doordachte dingen.
Achter de camera 
Laat Siebe nu net dezelfde hebben maar dan in blauw en met een ander figuurtje erop 🙂
Ben blij te lezen dat het een “gerieflijke boekentas” is. Ik heb er zo ééntje gekocht voor Lise maar ze zit nog in de verpakking. De gaatjes in haar oude boekentas zijn nog net niet groot genoeg :-).
Er moet daar inderdaad nogal wat inkunnen. Bij de start in het eerste kleuterklasje dacht ik nog ‘alleen een koek en een drankje’ maar nee hoor. Ook een mapje, een schriftje, een groot GON schrift (dat er totaal niet in kon), reservekleertjes, fluohesje (aan of in de boekentas) en dan hebben ze nog geen eten en drinken mee…
Ik vind het ook een prachtige boekentas en dacht er ook aan om ze te kopen voor Gaëlle als ze naar het eerste leerjaar gaat, maar heb ze nog niet in het echt gezien en vrees er een beetje voor dat ze te klein zal zijn. Jammer dat ze maar één meisjes en één jongensversie hebben.