De journaliste Het Nieuwsblad nam contact met mij, na het lezen van mijn blog. Het artikel gaat dus over An, An de mama van drie ‘speciale’ meisjes. Maar mijn prinsesjes hebben natuurlijk ook nog een papa, een heel toegewijde, betrokken en aanwezige vader. Al wat ik vertelde, ging dus eigenlijk ons.
Bob en ik hebben samen kinderen gekregen, we verzorgen ze samen en voeden ze ook samen op. Mij lijkt dat nogal evident, ook al besef ik dat er nog altijd mannen bestaan die hun kinderen uitbesteden. Het gaat niet eens over wie wanneer, waar of hoeveel werkt. Ieder koppel verdeelt de huishoudelijke taken anders, maar kinderen dat zijn toch geen huishoudelijke taken?
Na een werkdag steek ik de kinderen evengoed in bed, gewoon om ze nog snel even te zien en niet omdat het “mijn beurt is”. Omgekeerd werkt het net zo.
Bob steekt de meisjes in bed en in bad, hij kookt voor ze, helpt ze met huiswerk, hij gaat met hen naar de dokter, brengt ze naar de dansles, kamt hun haar, poetst hun tanden. En ja, hij staat ook ’s nachts op voor Flo, voor een aanval of voor een fles of voor haar medicamenten. Ja, Bob is zijn titel van papa meer dan waard.
Kranten en tijdschriften denken natuurlijk in formats. In Het Nieuwsblad gaat het dit weekend over mij. En vandaag hier is het Bobs beurt, omdat hij meer dan een schouderklopje verdient. En de rest van het jaar gaat het gewoon over ons. 😉
Achter de camera 
Bob for president! 🙂
Mooi An!
Liefde is … je man ook eens vermelden. 🙂
Mooi dat je er zo over kan praten.
Bob ’s the best!