Flo haar gezondheid heeft een grote invloed op de rest van het gezin. Vooral Manou leeft erg mee. Op zich is dat goed. Manou is een rijp en emotioneel intelligent kind, zeker voor haar leeftijd. Ik geef toe dat ik veel steun aan haar heb, zowel op praktisch als op emotioneel vlak. Dat ze me helpt opruimen en de was ophangen, kan ik alleen maar toejuichen.
Tegelijkertijd besef ik ook dat Manou compenseert. Ze is te lief, te flink, te braaf. Dat is niet gezond. Kinderen moeten kinderen kunnen blijven. Manou is zeven jaar, ze heeft recht op de nodige ondeugd. Ik probeer haar dat ook uit te leggen maar het is moeilijk op het patroon te doorbreken. “Fouten maken mag”.
En zo zie je maar: moeders zijn eigenlijk nooit content 😉
Achter de camera 
Misschien zal ze wel dubbel zo hard puberen 😉 ? Neuh, je heb gewoon erg lieve meiden. Geniet er maar van!
Ik heb ook een dochter die heel lief, braaf en flink is. Soms denk ik: té. (Ze kan bij momenten ook kuren hebben hoor, maar ze is ook nog maar drie jaar.) Maar dan denk ik aan mezelf, hoe ik als kind was. Sloeberstreken, niet luisteren, liegen, stout zijn: ik deed het nooit. Ik was extreem braaf en verlegen. Ik deed niks liever dan de regeltjes netjes volgen en mijn ouders behagen.
En nu … niet meer. Ik heb een stevige puberteit gehad en nu ben ik zeker niet te braaf. Ik durf voor mezelf opkomen. Ik aanvaard niet alles klakkeloos. Ik ben kritisch, ook tegenover mezelf.
Je moet je dus geen zorgen maken over Manou, denk ik. ‘Stout’ gedrag kan je niet afdwingen. Laat haar haar gang gaan, ze komt er wel.
Toch denk ik dat het niet slecht is om je daarvan bewust te zijn (zoals je dat duidelijk bent), zelfs al is ze van nature braaf.
🙂 lief