Flo is uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje. Drie jaar oud en het is al zover. Ik vind het geweldig en tegelijkertijd een beetje spannend.
– “Geef je de noodmedicatie mee?”
– “Dat moet Het zal waarschijnlijk niet nodig zijn maar je weet maar nooit.”
– ” Die diazepam optrekken en inspuiten, is niet zo eenvoudig. Ga je dat allemaal even snel uitleggen aan die ouders? ”
– “Enerzijds moet je die mensen toch een beetje waarschuwen. Tegelijkertijd wil je ze ook niet afschrikken. Straks durven ze Flo niet meer uit te nodigen.”
Moeilijk gaat ook, is zo een beetje mijn levensmoto aan het worden. De medicatie ging mee, met als boodschap om ons bij een aanval zo snel mogelijk te bellen. Alles ging goed. Flo kwam enthousiast en vrolijk terug thuis. En zo hebben we weer een mijlpaal achter de rug. Weer een stap in de goede richting, denk ik zo 😉
Achter de camera 
Wij hebben een speciaal tasje met alle medicatie in én een stappenplan met wat er moet gebeuren. Daar staan ook gegevens in die een eventuele ziekenwagen zou kunnen nodig hebben (gewicht -voor medicatieberekening, geboortedatum, naam van behandelende arts,…).
Wij gaan standaard ook nét iets vroeger naar een feestje zodat we nog op een rustig moment uitleg kunnen geven aan de ouders. Maar uiteindelijk went alles wel 🙂
super! wij hebben diazepam spuitjes, kant en klaar, om rectaal toe te dienen.
ja wij ook maar we die uit Marokko kwamen zonder spuit
Wat leuk voor Flo! ❤
Leuk dat het vlot ging!
hopelijk gebeurt het altijd zonder aanval. Maar dat idee van een zakje met een handleiding lijkt me wel handig!
Geweldig dat Flo een leuk (aanvalsvrij) feestje heeft gehad!