Op de academie dweepten velen met Apple. Ik niet. Fotografen die niet op mac werkten, namen zichzelf niet au serieux vonden ze. Ik was het daar niet mee eens. Zuinig en vooral kritisch als ik ben, zag ik de meerwaarde niet. Sterker nog: hoe meer zij mij probeerden te overtuigen, hoe harde ik me verzette. Een pc met dezelfde capaciteiten kost nu eenmaal minder, veel minder. En mijn photoshop draaide probleemloos, zeker in het begin.
Want zo ging dat bij mij. Ik kocht een degelijke computer en even was ik heel enthousiast. Lekker slim en zuinig, dacht ik. De pret bleef nooit lang duren. Ik gebruik die dingen nu eenmaal heel intensief. Na zes maanden begon mijn computer te vertragen, en af en toe liep hij vast. Misschien zat ik met een virus? Ik ben geen grote downloader en ik kocht altijd een degelijk antivirusprogramma. Misschien moest ik gewoon defragmenteren? Wat ik ook deed, mijn pc bleef vertragen en uiteindelijk schakelde ik de hulp een van een geekvriendje. Het resultaat was altijd hetzelfde: we moesten herformateren, lees alles wissen. Hel.
Na een vijftal computers en een dozijn flessen wijn als bedanking aan de geekvriend, kocht ik op een avond in een opwelling een iMac. Ik kan me dat moment nog heel goed herinneren. Ik was zo gefrustreerd maar vijf minuten na mijn bestelling begon ik al te twijfelen. Had ik nu niet veel geld door het raam gegooid? Was mijn computer echt niet meer te redden? Kon ik wel werken met een Mac?
De Mac werd thuis geleverd en bleef minstens een maand ongeopend in de doos staan. Ik had na een paar noodstops mijn oude computer gereanimeerd, en stelde de overstap dus toch weer uit. Drie jaar later staat diezelfde iMac nog altijd op mijn bureau. Hij doet het nog altijd even goed als toen, ook al staat hij nu bomvol foto’s. Het was even aanpassen maar van computerstress heb ik sindsdien helemaal geen last meer. Ik wil nooit of te nimmer meer terug. “Once you go mac, you never go back.” Het is een cliché maar voor computer geef ik mij toch gewonnen.
Ondertussen kocht ik zelfs een zwaardere lees nog duurdere versie (omdat fotobestanden ook altijd maar zwaarder worden) en ook al baal ik een beetje dat er niet eens een cd-speler in zit: ik heb geen spijt. Apple is niet alleen een heel mooi toestel, je koopt voor een, groot stuk ook gemak, zekerheid en dus ook emotionele rust.
Voor mezelf kocht ik dus ook zonder twijfelen een ipad, waar ik heel tevreden van ben. Maar toen de kinderen bleven zagen voor een tablet, werd ik even overspoeld door twijfels. Kon ik voor hen niet beter een goedkope android tablet kopen? Zo gezegd, zo gedaan. Dat schijfje ligt hier, en het werkt. Maar je moet een beetje geduldiger zijn, zowel met vinden van leuke apps, het laden van de spelletjes als met het uitvissen van waar wat staat. Vanaf 12 maanden kan elk kind werken met een Ipad: duw, duw, duw en als het niet lukt: home. Simpel. Android is toch een beetje een ander verhaal. De fake tablet ligt hier dus te verstoffen. De goedkope slechte koop.
En nu had ik dus een nieuwe gsm nodig. Ik heb onvoorstelbaar lang getwijfeld. Tevreden als ik ben van mijn iMac vroeg ik mij af of ik toch niet beter voor een Iphone zou gaan? Maar ik moest ook toegeven dat ik erg tevreden was van mijn HTC. Lastig. Uiteindelijk hakte ik na een week stressen de knoop door. Het werd een Samsung S3 mini. Prijs kwaliteit leek mij dat een eerlijk toestel,. Aan het tempo dat ik gsm’s laat vallen, speel ik maar beter op zeker. En 600 euro vind ik toch net iets te veel geld voor een gsm. En hoe overtuigd ik ook ben van mijn iMac’s, ik laat me niet graag in een hokje duwen.
Achter de camera 
Ja ik ben ook zo blij met mijn appeltje.
Ik heb een iPhone en zou niet meer zonder kunnen. Maar mijn Windows laptop omruilen voor een iMac is toch een grote stap 🙂
Oh nee.. Ik ben anti-mac en nu klink jij zo redelijk. Ik gebruik Photoshop op hp en koos nexus en Nokia ipv iPad en iPhone – ik download muziek zonder iTunes op mijn iPod.. Maar dat gemonopoliseer van ze en die prijzen zonder meerwaarde. Je doet me twijfelen..
Ik heb ook een een samsung mini gekregen,ben echt content .De grote zus van de mini is voor later ,want die kost teveel,maar als je ouder wordt moet alles toch een beetje groter zijn he !!
Voor mij geen statussymbolen maar waar voor je geld !!
Ik was ook geen apple-fan. En meer dan 500 euro geef ik niet uit aan een telefoon omdat ik hem geregeld laat vallen of laat slingeren. Ik heb een oude HTC one en ik ben er tevreden mee, veel doe ik er niet mee. Mijn man heeft een iphone van het werk en als ik vergelijk, moet ik toch zeggen dat die toch iets robuuster en betrouwbaarder is.
Wij hebben van vorig jaar een aldi-android-tablet (ook 300 euro) en toen ik toevallig in Amerika was voor het werk, heb ik toch maar een ipad meegebracht. Ik moet zeggen dat de ipad och veel betrouwbaarder en sneller is en dat de batterij veel langer meegaat. Met apple heb je wel altijd het nadeel dat je niet zomaar kan uploaden of “backuppen”.
Ik ben nog altijd geen fan maar ze maken wel goeie dingen, als je ervoor wil betalen.
Als je natuurlijk een oude HTC gaat vergelijken met een nieuwe IPhone…Of een Aldi-tablet met een IPad…Ik heb een Apple laptop, en die doet perfect wat ik wil. Ik heb daarnaast ook een oude Desktop van de Aldi, die de helft kostte van de laptop. Beiden doen perfect hetgeen waarvoor ik ze nodig heb, maar ze vergelijken heeft weinig zin aangezien ze een volledige andere functionaliteit, maar ook prijs hebben. Wat ik wel kan vergelijken is een Iphone 3 (die ik niet meer heb) en de Samsung Galaxy S2 die ik nog steeds heb (ik koos bewust voor de S2, alhoewel de S3 reeds uit was vond ik die iets te duur). Wel, geef me maar de Samsung every time! Loopt niet vast, ongelofelijk gebruikgsgemak, ik kan alles customizen etc.
Je moet de Apple dingen die je vergelijkt niet gaan vergelijken met dingen uit een lager segment. Apple verkoopt alleen dingen uit een duurder segment, dus kun je beter vergelijken met dingen uit het duurdere segment van andere merken ook.