Manou is deze ochtend maar liefst twee keer bijna aangereden. En met bijna bedoel ik echt piepende remmen, veel geroep en nog meer adrenaline. Het is hier ’s morgens buitengewoon druk. Veel bussen, nog meer auto’s vol opgejaagde ouders en vooral een wegdek zonder fietspad dat eigenlijk te smal is voor verkeer in twee richtingen.
Ik ben geen overdreven bezorgde moeder, denk ik. Zowel Manou als Nina fietsen al sinds hun derde kleuterklas naar school, ook al hou ik vak mijn hart vast. Zelf draag ik geen helm en ik ben ook geen lid van de fluobrigade. En ik hou niet van stadsburgemeesters, zo mensen die alles bij het stadsbestuur willen aanklagen. Dan stap je beter zelf in de politiek, vind ik.
Maar ieder ochtend erger ik mij aan de verkeersveiligheid in Oostakker. In een cirkel van één kilometer rond ons huis bevinden zich maar liefst 5 scholen, met heel veel leerlingen. Maar er zijn nergens fietspaden en het wegdek ligt er erbarmelijk bij. En dus besloot ik om vandaag toch maar iets te ondernemen.
Wisten jullie dat er een meldpunt fietspaden bestaat? Daar kan je bestaande gevaarlijke fietspaden aangeven. Ok, in ons geval is het probleem net het tekort aan fietspaden maar ik heb het toch maar geprobeerd. Baadt het niet, dan schaadt het zeker niet. Niets doen is te gemakkelijk. En als genoeg mensen klagen, zal de overheid wel iets ondernemen. Volgend jaar is het namelijk weer verkiezingen 😉
Achter de camera 
An, ik deel je frustratie. Hier ook: doodsangsten, elke dag, op ongeveer hetzelfde parcours.
Maar dat het wegdek van Lourdesstraat of Groenstraat te smal zou zijn voor kruisend verkeer, daar ben ik het niet mee eens. Alleen al een likje verf zou levens kunnen redden… maar we krijgen zelfs geen stippellijntjes voor fietsers. Fietsers zijn levende verkeersremmers, dat is niet eens een boutade maar zelfs een bewuste keuze van het vorige stadsbestuur, laat ons hopen dat de nieuwe schepen er anders over denkt.
Dat de Lourdesstraat te smal is, komt door de combinatie “snelheid + geparkeerde voertuigen + brede voetpaden”. Een heraanleg, ook in de Groenstraat, zou kunnen zorgen voor een zee aan veilige ruimte voor alle weggebruikers.
Misschien moeten we toch wat verder gaan dan meldpunt fietspaden. Het schijnt dat een mail naar burgemeester@gent.be wonderen kan verrichten.
Ik had het niet over de lourdesstraat (die te smal is) maar over de sint jozefstraat, tussen Slotendries en Glorieux waar fietsers in beide richtingen (en grote aantallen) en auto’s mogen rijden. Ik rij ook met de wagen en pleit dus niet voor een verkeersvrije weg maar inderdaad: wegmarkeringen zouden wonderen doen.
Maar inderdaad, mailen naar het stadsbestuur is misschien een betere oplossing. Staat op mijn todo-lijstje voor volgende week 😉
Juist, Sint-Jozefstraat is een ramp. Laat ons hopen dat de verkeerssituatie na de werf Edugo Arena er eindelijk fietsveilig wordt want nu is het daar een soep.
Ik zou me niet teveel illusies maken over het effect van zo’n melding bij het meldpunt fietspaden. Begin deze week las ik in een krant van iemand die al twaalf keer de gevaarlijke situatie had gemeld van het kruispunt waar onlangs een jonge van twaalf werd aangereden. En meer dan een paar bordjes zetten hadden ze blijkbaar niet gedaan…
niets doen gaat ook niet helpen hoor
Ik heb al verschillende keren een gevaarlijke situatie (verplaatsbaar verkeersbord midden op fietspad) of een slechte toestand van een fietspad (putten, sneeuw niet geruimd) gesignaleerd bij het “meldpunt fietspaden”. En ik moet zeggen dat er snel reactie kwam en dat de situatie effectief binnen heel korte tijd verholpen werd. Het verkeersbord werd verplaatst, de putten werden opgevuld, de sneeuw werd geruimd. Enkele maanden later waren de putten er weer omdat het werk niet goed uitgevoerd was, maar dat is een andere zaak;
ik heb het ook al tot tevredenheid gebruikt
Niet alleen een betere infrastructuur kan helpen, een grondige mentaliteitswijziging is dringend nodig. Nog veel werk aan de winkel!