Moe en verkouden, dat waren Manou’s klachten waarmee in naar de huisarts trok. Niets bijzonders maar het bloedonderzoek bracht een paardenallergie aan het licht. Normale waarden schommelen de 0 en de 78 en Manou zat zo even aan 1300. Dat was slikken zeker omdat Manou echt graag paardrijdt. De uitslag was duidelijk en toch kon ik het er moeilijk bij laten. Manou rijdt al zo lang zonder veel klachten. Zonde.
En dus trok ik naar de kinderarts voor een uitgebreide allergietest. Paarden, honden, katten, cavia’s, (de konijnenteststof was uitgeput), gras, bomen, allerhande pollen en schimmels en huisstofmijt. Wat als ze allergisch blijkt aan honden? Zouden we Tuc dan echt wegdoen? Negen prikjes en zes allergische reacties. Manou is zo ongeveer allergisch aan alles behalve aan honden en aan huisstofmijten. Tuc mag blijven, net als het stof in huis: wat een geluk.
Kan je allergisch zijn aan alles? En waarom moeten wij paarden mijden als Manou dubbel zo hard reageert op gras? Het is niet dat de dokter haar een grasverbod opgelegd. En waarom kan ik het allemaal zo moeilijk geloven? Manou is een vrolijk meisje. Ok, ze heeft veel slaap nodig maar verder zie ik niets aan haar dat wijst op een zware multi-allergie. Is al deze informatie wel gezond? Weten wij nu niet te veel? Zonder die bloeduitslag had ik Manou gewoon regelmatig vroeg in bed gestopt, reed ze nog steeds te paard en genoot ze zorgeloos in het gras van de mooie nazomer.
Achter de camera 
Uiteindelijk ken je je kind zelf het beste
Maar dat is gewoon Boedha 😉 !
eeen magere versie dan toch 😉
en met een antihistaminicum gewoon voort doen?
mijn zus is superallergisch aan katten en heeft er thuis twee lopen, elke dag anti allergiepilletje en gaat prima.
ik ben ook allergisch aan zowat alles: grassen, bomen, honden, katten, … you name it en in de test scoor ik “allergisch”.
met een antihistaminicum is dat best te doen, er bestaan zelfs kuren waarmee je van je allergie kan afgeraken. zelf nog niet gedaan, maar wie weet…
en nee: wij hebben zelf geen huisdieren (uitgezonderd die achtpotige monsters die ieder huishouden heeft, maar ik doe voor mijn nachtrust even alsof die hier niet aanwezig zijn), maar voor de rest valt dat allemaal wel mee… als ik maar op tijd en stond mijn pilleke pak.
Je hebt gelijk; nu je weet wat er scheelt, ga je je schuldig voelden als je haar bijvoorbeeld in het gras zet. Aan de andere kant is het goed dat je weet dat het dat ‘maar’ is.
Ik denk hoedanook dat het toch een afweging wordt. Wat is er het ergst voor Manou: de dingen waar ze allergisch aan is mijden, of ze af en toe niet mijden en de gevolgen moeten dragen? Die inschatting kunnen de dokters niet maken, maar jij wel.
het voornaamste is dat ze zich goed voelt. Hoe dan ook het zal steeds wikken en wegen zijn.
ja, mijn lief is ook aan al die dingen allergisch, maar wij hebben toch een kat (hij raakt ze niet aan) en als hij het gras afrijdt doe hij dat met handschoenen aan, paar kleine aanpassingen die hij deed nadat hij een aanval kreeg van iets. Veel van de dingen waar hij “ook allergisch voor is” zijn nog nooit uitgekomen…
tgoh buikgevoel volgen is volgens mij altijd ’t beste wat je kan doen 😉
Isla kent haar allergieën en maakt zelf de keuze uit: ik ga die beestjes aanraken en mss last hebben of ik blijf er af 😉
en vaak komt ze er toch aan 😉
en wij hebben een fles siroop staan voor als de symptomen te erg zijn…
Ik begrijp die dokter wel ergens. Graspollen en andere pollen kan je niet mijden (en als ze er dus veel last van krijgt zal ze medicijnen moeten nemen) maar paarden wel.
Heb je de dokter gevraagd of het toch niet kan – als ze pilletjes neemt? En gezegd dat ze heeeel graag wil blijven rijden? Anders nog es een andere allergoloog raadplegen? Een tweede opinie kan nooit kwaad 🙂