Reizen is een beetje zoals eten. Natuurlijk is het gemakkelijker om je te beperken tot frietjes, spaghetti en worst met appelmoes. Ook met fastfood word je groot. Moeilijke eters groeien soms vanzelf uit hun kuren. Soms
Toch voel ik het als mijn taak om ze af en toe in contact te brengen met iets anders. Maar ik moet toegeven dat citytrippen met drie jonge kinderen een uitdaging is.
Parijs is een heel grote stad. Zelfs met de metro stap je je te pletter. En voor veel bezienswaardigheden moet je (uren) aanschuiven. Voeg daar nog een paar regenbuien aan toe en je hebt de perfecte mix voor een vermoeiende dag.
‘Zullen we de buggy meenemen, voor als Flo moe wordt.’ Ik vond het geen goed idee maar zag onze rebel ook niet meteen echt lang stappen. En Flo eet net iets te graag om ze een hele dag op mijn arm te dragen. 😉
Die buggy bleek een capitale fout. Parijs is de meest buggy- en rolstoelonvriendelijke stad ooit. De eerste trappen vonden we nog grappig, voor het filmpje. Vijftig metrotrappen verder zag ik de lol er niet meer in. En toen we ook nog ruzie kregen omdat een paar arrogante eikels ons gewoon niet uit de metro wilden laten uitstappen, stroomde mijn emmer over.
Fouten maken mag. Moeilijk gaat ook; het moet. Parijs is een te mooie stad. We ruilden de buggy voor twee steps en schrapten een groot stuk van ons programma. En het huis met babyfoot, reuzebad en dvd-kast maakten heel veel goed.
Tips om met kinderen te doen? Ik ga over twee weken een weekendje naar Parijs met zoonlief, voor zijn zevende verjaardag en buiten ik-wil-de-eifeltoren-zien heeft hij nog niet veel plannen 😉
Onze kinderen passen niet echt meer in een buggy, maar toch mijden we Parijs met die dagen. Vééééél te druk…
Beste Fetipepa,
Zelf was ik erg gecharmeerd van Musee Bourdelle. Een lief klein museum met beelden van een leerling van Rodin. Herkenbare beelden, waar veel verhalen rond te verzinnen zijn.
Geen idee of jouw zoon daar iets in ziet natuurlijk, google het eens zou ik zeggen.