Hij kwam. Ze gaf haar tutjes af en dat was dat. Ons niet zo ordelijk huis spuwde de dagen nadien nog een paar verdwenen exemplaren terug, wat telkens zorgde voor het nodige verdriet. Maar nu zijn ze allemaal weg. Ze slaapt zonder, in ons bed weliswaar. Huidhonger als substituut, mij leek het een redelijk plan al is Kind en Gezin het daar vast niet mee eens. Deze week verhuist ze terug naar haar eigen kamer, en dan is ons baby-avontuur echt achter de rug.
Deze heerlijke foto’s zijn getrokken in Het Groenhof Sint Jozeph, door een medewerker met talent. Zelf was ik (natuurlijk) weer aan het filmen 😉
Achter de camera 
Hier zijn we net de tweede nacht ingegaan zonder tutje. En o ja, tot nu toe zonder grote problemen.
Maar wel met de vragen: ‘Heb je niets anders dat op een tutje gelijkt om in mijn mond te steken?’ of ‘Staan mijn tanden nu nog scheef?’
Wat doet die baardige man eigenlijk met al die tutjes? Zou hij er nog ééntje gebruiken en zijn pieten ook ???
Hij geeft ze door aan de babietjes
leuke foto’s en een mooie Sint
ik vroeg me al af hoe je én kon filmen én foto’s kon trekken
maar dat mysterie is ook alweer ontrafeld 🙂