‘Zin om deze week iets te gaan eten?’, sms ik haar.
‘Graag maar ik ben aan het detoxen.’, antwoordt ze.
‘ Zonder wijn kan ook gezellig zijn.’
‘ Detoxen = geen alcohol, geen koolhydraten, geen suiker, geen varkens of rundsvlees. Alleen kip, vis, groenten en water.’
‘Owkee. Volgende week anders?’
Twee dagen later bots ik op een discussie op facebook, over verjaardagfeestjes op school en bijhorende traktaties.
‘ Vinden jullie het dan niet minstens even erg dat die kinders dus om de haverklap pannekoekenbak / ijscremegedoe / cupcakeslag / cake / snoep krijgen op school. Ik hoor mijn collega’s regelmatig verzuchten dat het minstens elke week wel iets is en dan gaat mijn haar al recht omhoog staan.’
Iedere week? Slik.
De meeste van mijn vrienden zien mij als ‘An de vegetariër’, An die zo mager is omdat ze altijd gezond (tot heel gezond) eet. En toch kan ik mij moeilijk vinden in bovenstaande gezondsheidsverhalen. Begrijp me niet verkeerd: ik heb niets tegen suikervrije koekjes of koolhydratenarme diëten. Vrijheid blijheid. Ik schrijf er gewoon over omdat de discussie me aan het denken zette.
Mijn kinderen eten dagelijks koeken, en snoep. Ze drinken geen frisdrank, gewoon omdat ze dat niet lusten, maar wel liters chocomelk (soya, enkel en alleen omdat Manou intolerant is). Wat is er trouwens mis met choco? Bij ons op school is chocopasta op de boterham verboden en dus eten ze speculaaspasta, maar echt beter is dat volgens mij niet. Ik lunch iedere dag met een belegd broodje, met kaas. En een avond op twee kies ik voor pasta. En een keer per week trakteer ik mezelf op een rijsttaartje.
Ik drink net iets te veel alcohol en zeker te veel lightfrisdranken met cafeïne. Maar verder zie ik mezelf ook als een gezond meisje dame. Wat is er nu ook weer mis met koolhydraten? Die geven je toch energie? Dat heb ik nodig. En mijn kinderen eten zoals ik vroeger, en zoals veel kinderen: zoet, vettig en voorspelbaar. Ik maak me daar weinig zorgen over. Hoe waren we zelf? Zolang ze blijven proeven zullen ze zelf wel inzien dat het leven meer is dan cornflakes, choco en chips.
Maar misschien ben ik naïef en kweek ik onbewust obese suikerverslaafden 😉
Achter de camera 
Aangezien ik alles behalve slank en mager ben, heb ik mijn kinderen wel van het begin af aan niet gewoon gemaakt aan zoetigheid. Lena heeft haar eerste snoep pas gehad als ze 3 werd en de smaak van cola kenden ze pas vanaf hun 6e. En zie… Lena gaat toch mijn kant op, terwijl zij zelden iets verkeerd eet. Fran, onze grote snoeper, kan je onder de deur door sleuren… Hoewel veel mensen me al de les gespeld hebben, en ik al véél adviesen heb moeten horen (ik zat voor het eerst bij een diëtiste toen ik 11 was, en heb sindsdien zowat alle diëten van de wereld geprobeerd inclusief maagbandje) ben ik er toch van overtuigd dat AANLEG een enorm grote rol speelt…
Aanleg speelt zeker een belangrijke rol, en lichaamsbouw. Het is oneerlijk he. Flo is ook een bolleke maar om haar nu alleen op dieet te zetten, vind ik toch een beetje over.
Doet me denken aan toen ik nog bij Delhaize werkte. Rond kerstmis mochten we de kindjes die met mama en papa de kassa passeerden een Fruitella snoepje geven. 1 klein fruitig snoepje. Ik deed het altijd graag want die kinderen werden er zo blij van… Tot er een mama plots kwaad op me werd (en ik bedoel: heel kwaad!) “Moet je dat niet eerst aan de ouders vragen of dat wel mag? Wie denk je wel dat je bent? Mijn kinderen eten geen snoep!” Ik zat daar op mijn plaats gezet met een rode kop van schaamte. Het was thans goed bedoeld.
Ik ben nogal bezeten van gezond eten…suiker is even verslavend als cocaïne, ze noemen het niet voor niks silent killer…ik denk dat je er misschien eens wat meer over moet lezen, ik kan het echt niet zo maar zorgeloos aan mijn kinderen geven….omdat ik weet wat voor gevolgen het heeft. Ik wil je zeker niet de les spellen. Wij eten ook suiker en zondigen ook …
Maar als je weet wat suiker kan aanrichten in een lichaam …
Katrien.
Aanleg speelt een rol, dat zal niemand die ermee bezig is, ontkennen. Maar eetgewoontes spelen ook een rol, dat valt ook niet te ontkennen.
De vraag zou eigenlijk niet moeten zijn: waarom geven we ze geen snoep? Aangezien snoep bewezen ongezond is, zou de vraag moeten zijn: waarom geven we ze wél snoep? Het enige antwoord is: omdat het lekker is. Maar als je in je kindertijd enkel brood met confituur hebt gegeten, zal het later moeilijker zijn om gezondere eetgewoontes aan te leren.
Ikzelf ben opgegroeid met behoorlijk wat suiker. Op een boterham deden we standaard choco of confituur. Water hoefden we niet te drinken; er stond altijd fruitsap klaar en in het weekend kregen we limonade. We kregen elke dag drie snoepen en ’s avonds nog iets extra (een klein zakje chips, een reep chocolade, een wafel …). Of het er een rechtstreeks gevolg van is geweest, dat weet ik niet, maar het is een feit dat ik van zoet houd en het moeilijk kan laten. En helaas blijf ik niet vanzelf slank. Het is bovendien ook zo dat te veel mensen, ook kinderen, kampen met overgewicht. Voorzichtig zijn kan dus hoedanook geen kwaad.
Snoep verbieden hoeft niet, denk ik. Het beperken en uitleg geven over de verschillen tussen bijvoorbeeld snoep – fruit, confituur – kaas, fruitsap – water … is denk ik voldoende. Ik vind van mezelf niet dat ik overdrijf maar merk toch dat anderen soms raar opkijken als ik uitleg dat mijn dochter van vier enkel chocomelk krijgt als er een speciale gelegenheid is. Nochtans vindt zij dat zelf ook heel normaal en is ze bovendien ook veel blijer met chocomelk dan een kind dat het dagelijks drinkt.
Snoep in de winkel krijgen: ik ben er niet blij mee. Ik ga er niet moeilijk om doen, maar ik vraag me wel altijd af of zoiets echt moet. Ik bepaal gewoon liever zelf wanneer ze wat eet.
Suiker vergelijken met cocaïne gaat me iets te ver. Het is misschien even verslavend maar even schadelijk zal het sowieso niet zijn.
Zelf geloof ik in mate, zowel voor mezelf als voor mijn kinderen.
Als ik sommige mensen, grote en kleine, zie eten dan ben ik steeds verbaasd over de hoeveelheden. Mijn meisjes hebben nooit flessen van 330 ml gedronken, als peuter. Wie krijgt dat nu binnen? Hetzelfde geldt voor eten en voor snoep. Ze mogen van mij suiker eten, en frieten en chips en en en maar met mate. En ze moeten andere dingen ook proberen. Soep is een must bijvoorbeeld, iedere dag.
Sojachoco ’s morgens, een halve beker (ik schat 100 ml) en een (zelf gemaakte en suikervrije ) pannenkoek met bruine suiker: echt ik zie het probleem niet. ’s middag een boterham met choco, met veel goede wil. Als ik anderen hun boekentas zie, dan lijkt het soms of een hele klas daar kan van eten. Op restaurant hebben wij aan één kinderschotel genoeg, voor drie.
Zelf snoep ik nooit. Ik eet ook nooit tussendoortjes, ik denk daar gewoon niet aan. Drie keer per dag eet ik wat de pot schaft en als ik genoeg heb, stop ik. Het is heel eenvoudig. Dus ik weet eigenlijk niet veel suiker maar wel veel pasta en brood. Vet probeer ik te mijden maar ook dat houdt me steeds minder bezig. Ik weeg al vijftien jaar 50 kilo en ben nauwelijks ziek en mijn bloed is altijd goed, zo ongezond zal het dus wel niet zijn.
Vorige zomer kreeg ik een vriendinnetje (dochter van) op bezoek. Om het half uur kwam ze schooien om eten: mag ik een appel, een banaan, een yogurtje. ‘Mijn mama zegt dat dat gezond is’. En dan later drie pannenkoeken en twee bekers fanta, tja je moet geen dokter zijn om te zien dat dat de verkeerde kant uit gaat.
Eten als troost, eten als beloning, eten als feel good, dat is volgens mij (maar wie ben ik? ) gevaarlijker dan snoep op zich.
Ik denk dat je hier voor 100% de nagel op de kop slaat!
het verschil met vroeger is :het aanbod is zooooo groot en dan de reclames op tv .
een kind mag morgens (van een oma)gerust boterhammetjes met choco ,die bloedjes bewegen toch veel ?
een volkoren boterham is toch beter dan cornflakes of helemaal niks en dan een superhonger krijgen .
mijn voorstel ;de ouders een klein bedrag en (de kinderen niks laten meebrengen)op school laten kiezen tussen lekker gezond en een beetje ongezond ,mijn kleindochter haar fruitdoosje komt altijd gevuld terug(misschien lust een ander kindje dat wel )of mogen ze onderling ruilen .
voedsel dat weggegooid wordt vind ik erg,maar als ik sommige hoeveelheden zie ,stel ik mij ook vragen.
een tussendoortje moet niet zo veel zijn .
mijn kinderen mochten ook kiezen tussen water en melk,een appelsapje meenemen naar school(anders dronken ze misschien op school van een ander)
ik denk dat de jonge ouders niet meer weten welke hoeveelheid en wat een kind moet eten,er wordt zoveel aangeboden met reclame (ze goochelen dan met vitamienen en gezond )
Mijn zoon was (vooral vroeger, nu minder) een grote eter. Die zou ook de hele dag door gegeten hebben. Hem honger laten lijden, was niks voor mij, maar het was dus wel belangrijk dat ik erover waakte dat hij niet de hele dag door nicnacjes of koekjes at. Hij heeft een erg snelle stofwisseling; ondanks de flinke porties die hij eet, zit hij iets onder het gemiddelde qua gewicht (en erboven qua grootte).
Elke mens is anders en de ene verdraagt meer suiker dan de andere, maar algemene richtlijnen zijn wel nuttig.
Wat de hoeveelheden melk betreft: een baby verdraagt beter kleine beetjes dan in één keer een grote fles. Ik vind het dan ook gek dat K&G schema’s heeft waarop baby’s maar 5 voedingen per dag krijgen. Ouders volgen die vaak klakkeloos ‘want het komt van K&G’. Ik vind dat K&G meestal heel goede adviezen geeft (op hun website), maar hier volg ik hen niet. Toen mijn zoon van borstvoeding op kunstvoeding overschakelde, zag ik dat hij niet meer dan 90 ml per keer dronk, wel 9 keer per dag. Ik heb hem nooit geforceerd om minder vaak te drinken, terwijl ik merk dat heel veel jonge ouders zich strak aan de schema’s houden en bijvoorbeeld ’s nachts geen fles meer willen geven ‘omdat hij/zij al vijf voedingen heeft gekregen overdag’. Huh?
Maar goed, ik denk niet dat ouders met opzet foute keuzes maken voor hun kind, maar dat dat eerder uit onwetendheid komt. Ik ben er dus absoluut voorstander van dat er betrouwbare info beschikbaar is (geen reclame dus, ook niet als die vermomd is als een boodschap van algemeen nut, denk aan wat de VLAM doet) en dat die laagdrempelig en duidelijk is.
Interessante discussie om te volgen. Ik ben een zogenaamde ‘moeilijke moeder’, volgens mijn familieleden en schoonfamilieleden. Mijn zoon van 2 krijgt geen taart, geen snoep, geen chocolade, geen frisdrank, geen chips, geen ijs (alleen zelfgemaakt van yoghurt en fruit). Koekjes ook niet, hoogstens een een heel klein stukje af en toe.
Wat krijgt hij dan wel? Dadels (mag je hem midden in de nacht voor wakker maken), melk, water, naturel noten en rozijnen, fruitreepjes van gedroogd fruit, yoghurt, bananen, appels, peren, druiven, etc. En natuurlijk het normale ontbijt, een boterham met appelstroop of pindakaas (wat ik ook al op het randje vind) en ’s middags brood met bijv. kruidenkaas. ’s Avonds eet hij met de pot mee.
Ik moet mijn visie elke keer met hand en tand verdedigen, en er als een waakhond op toezien dat men hem geen dingen toestopt die hij niet mag. ‘Nee, hij mag geen sap, nee dat is niet zielig. Nee, geen taart. Nee, geen koekjes, hij heeft een fruitreepje’ Etc, etc.
Als ik dan zie hoe sommige kinderen bijv. hun taart tot een ravage maken en vervolgens niet ‘normaal’ willen eten, vind ik het moeilijk om daar objectief in te blijven. ‘Respecteer ieders opvoeding’ en zo.
Nu is het Sinterklaastijd bij de crèche (mochten hun schoen zetten) en ik heb al een berichtje in zijn boekje gezet om te vragen of er snoep en chocolade in zijn schoen kwam. Antwoord was dat er misschien wel wat speculaas in kwam. Dat is toch net zo erg? Waarom niet wat noten of rozijnen, gedroogde abrikoosjes of ander fruit?
Enfin, onze zoon eet als een bootwerker en ik ben er van overtuigd dat hij niets te kort komt. Ik heb me er al bij neergelegd dat ik dan maar een moeilijke moeder ben.
Ieder zijn ding he. Ik ben er zeker van dat hij niets te kort komt maar mijn meisjes volgens mij ook niet.
Onze tandarts heeft me uitgelegd dat gedroogd fruit (rozijnen, abrikozen, dadels, …) slechter is voor de tanden dan koekjes. Ik zou de kinderen zelfs minder vers fruit moeten geven omdat hun en mijn tanden putjes hebben gekregen door zuur fruit zoals kiwi’s en appels.
Kijk daar gat het net op, dat ja /nee verhaal, daar word ik echt zo moe van. Alles in ongezond, of net niet. Drugs, alcohol en roken buiten beschouwing gelaten maar verder geloof ik echt in mate en dan komt het wel goed. En dood gaat iedereen, vroeg of laat, toch. Gelukkig zijn en je energie aan andere dingen kunnen besteden dan aan voeding, vind ik persoonlijk veel belangrijker.
Echt? Hmmm, het is ook nooit goed! En iedereen probeert zo goed zijn best te doen
Ik begrijp dat mensen streng zijn over voeding, of hun kinderen later de meest gezonde mensen gaan zijn? Daarover heb ik sterk mijn twijfels. Ik persoonlijk ben niet zo streng, ze krijgen (met mate) suikers binnen, snoep, friet en ander lekkers. En ze krijgen ook gezonde voeding.
Maar Sinterklaas die gedroogd fruit zou brengen???
Dat is al even erg als de zwarte pieten afschaffen.
Iets wat ze niet krijgen wordt juist heel gegeerd. Een vriendin van mij kreeg ook nooit snoep, vanaf ze er zelf aan kon geraken deed ze het ook en er was geen stoppen aan. Ik geloof ook alleen in de gulden middenweg. Ik denk persoonlijk dat veel draait om hoe je lichaam omgaat met voedsel. Zo heeft men al wetenschappelijk kunnen aantonen dat bepaalde mensen, meestal de slanke types, bv 800 calorieën verbranden voor een bepaalde activiteit en andere mensen, de volslanke, voor hetzelfde werk maar 200 calorieën kwijtspelen. Het maakt dan niet uit wat je eet om aan je calorieën te geraken. Die magere kunnen een heel bord spaghetti opeten zonder te verdikken terwijl die andere er van bijkomen door er alleen al naar te kijken…
idd alles met mate, de nagel op de kop.
In mijn dochter haar klas zit ook een meisje dat ab-so-luut geen snoep en koeken mag van haar mama.
Gevolg is dat ze het dus al-tijd aan de kinderen vraagt op de speelplaats of op speeluitjes. En wat creëer je idd dan?
Dat aanbieden van snoep in de winkel, daar krijg ik iets van. Mijn zoontje is allergisch aan noten, melk en ei en mag dat absoluut niet eten. Als je dan nee zegt kijken ze altijd alsof ik een super strenge mama ben … . En voor hem is het niet leuk om er altijd mee geconfronteerd te worden.
Sommige niet-snoep regeltje zijn ook zo stom. Op school mag bv geen waterijsje maar wel een melkijsje, en enkel cake of taart als tractatie voor verjaardagen maar geen snoep. Zo kan hij dus nooit meefeesten. Tja.