‘Als we de winter zonder extra aanvallen doorkomen, kunnen we misschien eens nadenken om een van de drie anti-epileptica af te bouwen’, lachte de neuroloog.
Een goede verkoudheid of griep, het zijn gevaarlijke uitlokkers. Het zouden spannende maanden worden. We waren toen begin oktober en maakten een nieuwe afspraak met verse EEG … eind februari. Dat leek destijds een kleine eeuwigheid.
Ondertussen deed Flo het redelijk op school, en ze gaat vol enthousiasme naar het revalidatiecentrum. En de aanvallen bleven uit. Echt ziek is ze de voorbije maanden niet geweest maar er passeerden hier toch de nodige microben en bacteriën.
Goed nieuws dus tot ze gisterenochtend plots ’s morgens toch stuipte, tijdens het ontwaken in haar bed. Het duurde niet lang en was snel voorbij maar het was zonder twijfel een aanval: schokken, ogen wegdraaien, verkrampen.
We hebben de eindmeet net niet gehaald. Een beetje pech dus maar maandag treken we vol goede moed naar het UZ. Duim voor ons 😉
dju toch!
ik duim alvast dubbel en dik overmorgen!!!
In Huize Pannenkoek wordt volop geduimd. Succes maandag!
ik duim mee.
ik duim voor jullie en in het bijzonder voor Flo !
Flo, mijn duimkes staan omhoog!
ik duim
Er gaat geen week voorbij of ik denk aan jullie. Ik blijf dan ook keihard duimen!
Hier wordt meegeduimd dat de medicatie wat afgebouwd kan worden en dat Flo aanvallen vrij blijft,…..en ook gevrijwaard blijft van de bacteriën en virussen,….
Ik duim keihard mee met jullie en Flo, ook al is maandag van deze week net voorbij. Goede moed blijven houden!!