‘Dus jullie gaan met vrienden op vakantie? Goh, dat is toch niet gemakkelijk he. Iedereen heeft zo zijn eigen gewoontes en voor je het weet heb je ruzie. Dat is niets voor mij’
Voor de deur van het appartement staan wel tien paar schoenen, en een berg zand. De kinderen rennen, roepen, zingen, dansen en spelen doorheen het appartement. Dan weer willen ze aan tafel tekenen, om geen tien minuten later opnieuw te verhuizen naar het stapelbed.
Na een heerlijke dag op het strand wordt er gegeten en gedronken. De mannen koken, de vrouwen kletsen en ruimen op. In de achterkamer horen we nog steeds gegiechel. Morgen gaan we weer wandelen, steppen, schelpjes zoeken en zandkastelen bouwen.
Samen is veel leuker dan alleen, zingen de kleine meisjes in koor. Move tegen pesten is helemaal terug. Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk. Je eet te veel, slaapt te weinig en moet zowel ’s morgensvroeg als ’s avonds nog eens met de hond buiten. En heel soms moet iedereen op hetzelfde moment naar het toilet. 🙂
Ik ben erg dankbaar dat ik de voorbije jaren zo veel toffe, gemakkelijke en lieve mensen ben tegengekomen. Echte vriendschappen zijn zeldzaam. Dat ze jaar na jaar met ons op vakantie willen, ons blijven verdagen en er ondanks alles graag opnieuw bij zijn. TOP!
Heerlijk, hé! Genieten maar…
Ik denk dat je weer veel commentaar gaat krijgen op die foto. Maar ik vind hem wel grappig. En het klinkt als een fijne vakantie.
(verdRagen)
Die vrienden zijn onbetaalbaar !
Mooie anatomielies ook, hoewel het model van dit zandkunstwerk heel zeker bij prof Hoeybergs is langsgeweest 🙂
mannelijke fantasie he 😉
Die foto is supergrappig.
Ik vind op reis gaan met vrienden ook erg leuk. De kindjes hebben dubbele pret en de ouders ook, vooral als ze in bed zitten. 😉
Wij gaan het dit jaar ook een keertje proberen :-), ik ben benieuwd 🙂