Ik lust geen chocolade en dat is geen gril of geheime vermageringstruc. Hoe ongelofelijk dat voor veel vrouwen ook klinkt, ik vind chocolade gewoon niet lekker. En dat is altijd zo geweest.Leuk is anders, zeker als kind. Denk aan verjaardagsfeestjes die steevast gepaard gaan met een prachtige – oh je raadt het al- chocoladeverjaardagstaart. Of Pasen waarbij ik wel mocht meezoeken maar uiteindelijk een pluche knuffel kreeg. 🙂
Pasen heb ik dus een beetje verdrongen. Veel zin om er zondag om zes uur ’s ochtends voor op te staan, had ik niet. ‘Hij is niet geweest’, snikte Nina enkele uren later en ik voelde me even een heel slechte moeder. ‘De paashaas heeft het vreselijk druk lieve schat. Weet jij hoeveel tuinen hij deze ochtend moest bezoeken? Heel erg veel. Hij komt vast nog.’ Sinds ik mama werd, gaat het liegen me steeds beter af 😉
Manou zingt in het koor op school. Dat is leuk en gezellig, al betekent dat het ook dat ze als ongelovig en niet-gedoopt kind een paar keer per jaar verwacht wordt in de kerk. Maar dat Pasen de verrijzenis van Christus viert, ontging haar duidelijk. ‘Dat kan toch niet mama? Mensen die dood zijn, kunnen toch niet opnieuw levend worden?’
‘De Paasmis dat is zingen voor eieren.’ Laten we het daarbij houden 🙂 Toen ze terug kwam van de Paasmis waren de klokken en /of haas ‘toevallig’ ook langs geweest.
Eind goed, al goed. Of niet? Drie minuten na de grote zoektocht was het ruzie. Wie had er nu de meeste eieren? En was het allemaal wel eerlijk? ’s Avonds bleken twee van de drie meisjes geconstipeerd. 😉
Achter de camera 
Een maand geleden had ik voorzichtig verteld dat de Paashaas niet bestond, dat het de ouders waren die de eitjes verstoppen. Nu Pasen eraan kwam, had ik daar spijt van. Op een onbewaakt moment heb ik er dan toch verstopt in de tuin. De kinderen hadden niet veel nodig om weer helemaal in hun geloof op te gaan. Het blijven kinderen hè. “Hij bestaat toch!” en “Dit is echt de leukste dag van mijn leven!” hoorde ik. Ze willen het zó graag geloven 🙂
En voor Gaëlle brengt de Paashaas ook snoep 😉
Ha, niet alleen bij ons ruzie dus! Ze eten ook heel zelden chocola of snoep, dus ze werden gewoon instant gek en gulzig en onuitstaanbaar bij het zien van al dat zoets! Na het gekletter en geduw en gegrom naar elkaar, heb ik even gezworen ‘nooit meer Pasen’, maar dat is misschien wat te drastisch 😉
(Kippen)eitje bij het ontbijt is een mooi alternatief voor chocola
ha, ik lust ook geen chocolade. Nooit gelust.
Dat vind ik het lastigste als je bij iemand op bezoek gaat want je kan 90% zeker zijn dat er chocolade in het dessert zit!
(verder vind ik het ook storend als in een vergadering iemand net chocolade gesnoept heeft: hun adem stinkt net zo hard & storend als je naast een roker zit).