* Niet alles is wat het lijkt (Van Patsy, zo mooi!)
Zo wilde Maxime al lang eens afspreken met een klasgenootje. Ik had nog een telefoonnummer van zijn mama maar steeds kreeg ik een antwoord in de trant van “ik weet nog niet of het past”.
Met de Paasvakantie in aantocht, stuurde ik opnieuw een sms met de vraag of het eventueel één dezer dagen zou passen. Opnieuw een “ik weet het nog niet” antwoord. Ik besloot het een laatste kans te geven en wonderwel kreeg ik inderdaad eindelijk een afspraakje te pakken.
De jongen werd afgezet. Het werd een fijne namiddag. Na het speelafspraakje kwam zijn mama toch even binnen. Ze was naar zee geweest. Het had haar deugd gedaan want ze was er al lang niet meer geweest… Of ik misschien wist dat ze kanker had?
* Voor de zoveelste keer (heel grappig)
Tachtig procent van de vrouwen doet alsof ze klaarkomt. Los drie kanonschoten. Bel Mark Eyskens. Blaas de megafoon op: WIJ ZIJN VALSE LOEDERS. ONS GEKRONKEL IS NIET ECHT.
* Ik moet er niet aan denken dat mijn onkundige mening de doorslag zou geven (Van Guillaume Van der Stighelen)
Over de stemtest: mijn oordeel wordt gevraagd over zaken die twistpunten zijn tussen partijen. Zaken als: ‘In crisistijden mag de Vlaamse begroting in het rood gaan.’ Iets waarvoor ik naar Noels of De Grauwe zou bellen. Of allebei. Ik moet er niet aan denken dat mijn onkundige mening de doorslag zou geven.
Bij de laatste verkiezingen in de VS werd de Amerikanen ook een stemtest voorgelegd. Ze mochten kiezen tussen twee stellingen. ‘Ieder voor zich.’ Of ‘Hier geraken we samen uit.’ Veel eenvoudiger. De uitslag gaf de heren en dames politici iets om mee te werken.
Achter de camera 