– Werk jij voor een krant? Tof!
– En reis je dan de wereld rond?
Sommige jobs worden geromantiseerd. In werkelijkheid is er een heel groot verschil tussen persfotografen en oorlogsfotografen. En ik zit bovendien ‘gwoon’ op de fotoredactie, op mijn gemak binnen.
Oorlogsfotografie is een stiel apart. Het is meer dan een roeping. Ooit zou ik nog graag eens een sociale bewogen reportage maken in Afrika gaan met een NGO. Maar dieper schuilt geen oorlogsfotografe in mij. Oog in oog staan met de dood, iedere dag opnieuw: ik geef toe dat ik het niet zou aankunnen.
Oorlogsfotografen zijn helden. Ze wagen hun leven om ons te tonen hoe het er daar echt aan toe gaat. Hun beelden schudden ons wakker, en schrijven bovendien geschiedenis.
Deze week staat in De Morgen een mooi en aangrijpend interview met een van hen, Sebastiano Tomada. Hoedje af!
Achter de camera 
Ook ik heb een enorme bewondering voor die mensen. Voor een Rudi Vranckx bijvoorbeeld, maar ook voor zijn (film)ploeg achter de schermen, die minstens evenveel risico loopt.
Als het zover is, en je zoekt een vereniging die in Afrika mooi werk verricht, en die graag eens in de picture wil staan, contacteer me dan gerust 😉 (katinka.wouters@gmail.com)