Het duurde even voor ik begreep wat er was gebeurd. Op de grond lag een bergje blonde haartjes. Misschien was er opnieuw een Barbie gesneuveld?
Kappertje spelen, het blijft een klassieker. Zoiets overkomt je maar één keer, per kind wel te verstaan. Flo beperkte zich tenminste tot één kant. En wat je de juf ook mag beweren: ze kan recht knippen.
Onze huis-aan-huis kapster gaf me twee opties: of ik maak er een ventje van of we steken er een asymmetrische coupe in. Dat is hip, voor volwassenen.
Waarom zijn kinderkapstel altijd zo vreselijk klassiek en braaf? Het is maar haar; dat groeit altijd weer terug. De kindertijd lijkt me bovendien de ideale moment om te experimenteren. Sparen zullen ze later nog genoeg moeten doen 😉
Achter de camera 
Op de foto ziet ze er wel een beetje teleurgesteld uit. Jouw meisjes zijn toch echt niet te schatten. 😉
neen hoor, stilstaan is gewoon niet zo haar ding 😉
Oh, wat een mooi kapsel! Ik denk dat dit toch wat meer karakter uitstraalt.
Ik vind het ook nog cool hoor! 😃
Hier is er onlangs ook nog kappertje gespeeld :-).
oh ’t ziet er cool uit!
Niets aan de hand, het resultaat mag er wezen.
Haha, ik heb net dat verhaal van Jip en Janneke gelezen voor Kleuterbroer, waarin Janneke Jip zijn haar knipt en zegt ‘het is net een trap’. Ik heb hem bij het verhaal gewaarschuwd dat hij NOOIT zelf zijn haartjes mag knippen :).
Hear hear ! Dat is de spirit om hier tegenaan te kijken … 🙂
De kapster heeft er nog iets leuks met gedaan,…..en kappertje spelen, zo leuk om te doen 🙂