Het M-decreet, eigenlijk had ik er liever niets over geweten maar ik ben noodgedwongen een halve expert. Een beetje zoals de epilepsie van mijn dochter.
Na mijn verhaal (hier en later in de krant) werd ik overspoeld door reacties. Honderd getuigenissen voor en tegen inclusie. Ik werd ook opgebeld door de school, en door het CLB. Er kwam een nieuw overleg met alle betrokken partijen (lees de school, CLB, het revaidatiecentrum en de Gon-juf). ‘Flo’s geluk is de enige prioriteit’, zeiden ze in koor. Toch? En er was er een oplossing, aldus het team.
Hoera…?
Even recapituleren: Flo lijkt aan een complexe vorm van epilepsie. Hierdoor haalt ze het niveau van haar leeftijdsgenootjes niet. Ze zit nu in een derde kleuterklas maar een gewone eerste leerjaar lijkt onhaalbaar. Zelfs met een paar uur GON per week, gaat ze nooit meekunnen met haar leeftijdsgenootjes.
Flo kan meer maar ze verdrinkt in de grote groep. De school is van heel goede wil maar leerkrachten hebben ook hun beperkingen, en in een klas van 26 kinderen is er niet veel ruimte voor individuele begeleiding.
Ik heb destijds al een kind moeten ‘redden’ uit het diepe water. Nina verdronk ook, en voelt zich nu een stuk beter in type 8. Waarom? Omdat haar juf veel geduld en begrip heeft, en omdat ze nu leerstof op maat krijgt. En ook, misschien vooral, omdat ze in een klein klasje zit. Acht kindjes in plaats van zessentwintig, een wereld van verschil. Zo eenvoudig is het.
Hetzelfde probleem stelt zich nu dus opnieuw voor Flo. IQ rond de 80, onder het gemiddelde is maar eens dramatisch. Alleen haakt ze af in een grote groep. Onderpresteren noemen ze dat.
Maar er is een oplossing. Eén dus veel keuze hadden we niet. Hou u vast: Flo zakt volgend jaar, en gaat terug naar de tweede kleuterklas. Blijven zitten was logischer geweest maar de groep zal daar nog groter zijn dan nu. Klassen van 29 kleuters. Dat mogen we haar niet aandoen, aldus het team. Maar in de tweede kleuterklas zitten zo veel kindjes dat de directrice bereid is om van twee reuzeklassen er drie te maken, met één ‘klein’ klasje van 15 kindjes.
Flo gaat er gelukkig zijn. Ze zal voor het eerst in haar leven de beste van de klas zijn. En het allebelangrijkste: ze zal in een kleiner klasje zitten. Volgend jaar zal de overstap naar een gewoon eerste leerjaar nog moeilijker liggen waardoor ik ‘mijn goesting’ zal krijgen’, lees het CLB zal dan wel een attest voor buitengewoon onderwijs (moeten) te schrijven.
Hoe hard in de inspanning van alle betrokken partijen waardeer, toch slaag ik er niet in om vreugde te voelen bij het horen van het plan. Flo moet twee jaar zakken om in een kleiner klasje in gewoon onderwijs te zitten. Iederen doet zijn best maar een echte lijn zit er toch niet in dit hele M-decreet project. Scholen en CLB doen wat ze kunnen, elk op een totaal verschillend manier. Is dit nu inclusie?
Een vriendin staat in het instapklasje. 28 peuters zitten in haar klas sinds de paasvakantie. 28 unieke minimensjes. Slimme, verlegen en wilde kinderen, anderstalige, kansarme en rijke, kinderen met twee mama’s, of vier ouders, en soms ook een paar half broertjes en zussen. Zo veel kinderen, zo veel verhalen en één enkele juf moet uit elk van hen het beste halen? Die twee maanden vakantie, ze mogen het hebben. Ik zou het niet kunnen.
Ik ben geen onderwijsexperte maar volgens mij is het hele decreet is een farce. Wat kinderen met en zonder beperking echt nodig hebben is gemotiveerde leerkracten en kleinere klassen. Enkel in groepen van pakweg twaalf kunnen zowel hoogbegaafde als kinderen met een fysieke of sociale beperking zich te volle ontwikkelen. Denk ik.
(Ai, dat gaat geld kosten hoor ik critici al denken. Buitengewoon onderwijs, overvolle revalidatiecentra, anti-pestprogramma’s, psychologische begeleiding vanaf 5 jaar en ouders met een burn out: dat kost toch ook allemaal geld? )
Heel soms kom ik nog ouders tegen die niet weten waar ik het over heb. Het M-decreet, heeft dat iets met verkeersveiligheid te maken? Eigenlijk wil ik er ook niets meer mee te maken hebben.
Achter de camera 
Ipv kansen geven aan het kind worden hier kansen afgenomen, zo zie ik het. Ik vrees dat ik binnen 2 jaar in dezelfde situatie ga zitten dus volg het op de voet. Blij wordt je hier niet van , gelukkig kan er nog een lach af 😉
Word je zonder T
Wat ben jij een pracht-mama, en wat ziet onze kabouter er fantastisch uit 🙂 !
Wij komen zelfs niet in aanmerking voor gon begeleiding omdat Aukje haar autisme in de klas niet problematisch genoeg is. Zij heeft leerproblemen en daarvoor krijg je geen gon begeleiding. Dat de gon juf voor autisme haar juf wel heel de tijd tips zat te geven voor haar wiskunde werd vakkundig genegeerd .
Dat is inderdaad de volgende stap vh M-decreet. Gon-begeleiding aanvragen wordt zo complex waardoor de school, het CLB deze papierwinkel niet zien zitten. Met als gevolg dat vele ASS-kinderen het zonder Gon moeten stellen… Want ze doen het eigenlijk toch wel goed onze kinderen, lees ‘al dat werk zien we niet zitten’.
Dit is dus ook nieuw sinds dat stomme M-decreet. Mijn zoontje in een vorige structuur kon gewoon 3 jaar GON-krijgen in de kleuterschool (ook zonder enig probleem in de klas. Hij spaarde dit altijd op voor thuis waar het dagelijks een uitbarsting was). Nu moeten ze in de klas ontploffen voordat ze recht hebben op 2 uurtjes Gon (wat op zich al onvoldoende is)….En jammer genoeg voor kinderen met leerproblemen nooit recht op GON en hun buitengewoon onderwijs helemaal niet meer mogelijk 😦 Triestig decreet en hopelijk heel snel weer afgevoerd. Duidelijk opgesteld door mensen die niets van deze kinderen en hun problematieken kent! (en vooral de draaglast voor kind, ouders en school onderschatten)….
Als GON al niet helemaal zal worden afgeschaft… want ook daar zijn berichten over. Immers, “alle personen met een beperking die in ‘gewone’ onderwijs zitten gaan ondersteuning krijgen”… dat zegt tenminste de theorie… afwachten dus.
Troost u. Het M decreet zal vlug weer afgevoerd worden. Idd bedacht door mensen zonder voeling met het werkveld. Ze hadden beter gezorgd dat het Buitengewoon onderwijs de negatieve bijklank die het nu heeft kwijt raakt in plaats van het verder te stigmatiseren. Jullie zijn verstandige ouders die zich gelukkig niets aantrekken van de omgeving en het kind centraal stellen.
Je kan je kind toch niet laten degraderen ! Ik snap totaal de logica niet in deze. Dat lijkt mij een geforceerde gemakkelijkheidsoplossing. Natuurlijk is Flo dan de beste van de klas, maar er wordt dan niet het beste uit je kind gehaald, wel het gemakkelijkste !
Ik wens je veel doorzicht en inzicht en doorzet ….. maar bovenal wens ik je een gelukkige vrolijke Flo !
Ik heb toch de indruk dat ons onderwijs op alle vlakken achteruit gaan en dat voor alle kinderen. Ik wens het best voor je kindjes.
Ik ben het eens met je observatie dat gemotiveerde leerkrachten nodig zijn en kleinere klassen. Maar jammer genoeg staat dat haaks op de vele besparingen in het onderwijs waardoor de meeste klassen alleen maar groter worden. Jammer genoeg ten koste van de kwaliteit van onderwijs voor alle leerlingen.
inderdaad, ook wij vragen ons soms af hoe ene juf het klaar kan krijgen om met 27kinderen in een klas in te spelen op hun eigen noden. en dan moeten er al niet teveel ‘uitzonderingen’ bij zitten. Wij hebben hier ook een paar gemotiveerde mensen om ons heen, die onze zoon wel zien bloeien en groeien, dan wel op zijn tempo en ook hier is de grootste bedenking het aantal kinderen in de klas… Je mag nog zijn wie je wil, zoveel kinderen hun eigen aandacht geven lukt toch nooit? Ik zou het inderdaad ook niet kunnen!
Dus gaan wij op zoek naar die uitzonderingen van scholen die minder kindjes in de klas hebben… NIet simpel in een stad als Gent, maar we zijn gemotiveerd!
Hallo Lies, heb je ergens al ervaring kunnen opdoen van kleinere klasjes in het Gentse? We moeten ons kindje ook inschrijven…
De Steinerschool in Gent al gevonden?
Ik vind dit zeer interessant om te lezen. Tijdens mijn opleiding tot orthopedagoge werd het M-decreet als bijna perfect voorgesteld en zelfs gepromoot. Weer iets dat in theorie goed lijkt, maar in de praktijk jammer genoeg niet blijkt te werken… Ik wens jullie het beste!
Ja Lottie… de theorie klinkt allemaal zeer goed. Als oudere orthopedagoog heb ik al zoveel gezien. Nu sta ik in het buitengewoon onderwijs, waar kinderen wel een eigen en gewaardeerde plaats hebben. Hou daar in je toekomstige werk altijd rekening mee. De nood van ondersteuning van het kind/de jongeren/de volwassene is de eerste prioriteit… waar die ook best gegeven kan worden. En dat lijkt in dit geval idd niet het geval te zijn.
ik ben momenteel ook een opleiding tot orthopedagoge aan het volgen, en nu is de visie op dat M-decreet helemaal gedraaid.
Het is eigenlijk enkel mogelijk wanneer er inderdaad kleinere klassen en meer leerkrachten (die gemotiveerd en bijgeschoold zijn) aanwezig zijn.
Je kan niet zomaar een kind 2 klassen lager laten gaan, omdat daar wel een kleiner klasje is. Geef haar de juiste begeleiding in de klas waar ze nu zit, en het lukt ook.
Maar ja…
Ik vind het zeer inspirerend om jou zo te zien vechten voor je kinderen, en daarom wens ik jou en je gezin het allerbeste toe.
Grtjs
Waar volg je les? Het zijn de orthopedagogen van 3 universiteiten die in een rapport van 1996 zelfs het buitengewoon onderwijs gewoon wilden afschaffen. Ik heb nog niets gemerkt van de academische draai!
Inclusie was een heel mooi pedagogisch-sociaal concept dat jammer genoeg helemaal economisch gerecupereerd is. En ik denk dat een boel (ortho)pedagogen zich daaraan/daarin laten vangen hebben.
En waaruit bestaat de juiste begeleiding dan wel in een grote klas van 26 kleuters of meer? Vooral ook bij kinderen die snel afgeleid zijn, of enorm veel last hebben van de overdaad aan prikkels in een grote klas…Hier kom je met 2 uurtjes GON-begeleiding in de week al niet mee toe (als dit al iets kan helpen)….
Sommige kinderen kunnen beter leren in een buitengewoon onderwijs (aangepaste grootte van de klassen, aangepaste leermethoden, meer op het niveau van het kind, meer aandacht voor het psycho-sociale aspect en meer kennis van de stoornis of beperking die het kind heeft). Dit kan je nooit creëren in het gewone onderwijs. Ook al doen leerkrachten daar enorm hun best, zij hebben het soms al moeilijk genoeg met de normale klas mix die er nu al is….
dag An, ik lees het inderdaad ook met ondertussen al iets teveel kennis van het Mdecreet. Als ik het zo hoor, zou dit weer een pasklaar antwoord moeten zijn op zoveel verschillende verhalen! en zoals je zegt, “manman, wat gaat dat kosten? minder kinderen in een klas”… Ik ben er van overtuigd dat een juf gewoon juf moet kunnen zijn. Spelen en samen leren met de kinderen. Das al een hele opgave! Die mensen zijn niet opgeleid om nog eens te weten hoe ze met diverse problemen extra moeten om gaan… Heel af en toe heb je dan iemand die net door dat probleem geboeid is en zich ten volle geeft, maar wat dan volgend jaar??? Het is en blijft een hobbelig parcours voor je kind en jezelf!
Ik blijf er bij dat de juffen bij staan door gespecialiseerde mensen, die dan ook uit die specialisatie nog meer gemotiveerd zijn en zo dan ook kunnen doorgeven aan leerkrachten… stukje bij beetje…
nu, wij hoorden dat er ook een systeel bestaat waarbij mensen in opleiding ergo, kine en andere een soort stage doen tijdens het jaar. Ze komen vrijwillig de GON aanvullen. De schamele 2u die je krijgt, worden zo verdubbeld… Je moet je er wel tijdig voor inschrijven blijkbaar en er is natuurlijk geen plaats voor iedereen, ah nee… Maar goed, wij zijn het hier ook aan het uitzoeken!
Ik hoop in elk geval dat jullie in de aankomende zomervakantie een beetje op jullie plooi kunnen komen en ik hoop dat tijd raad brengt en dat er misschien toch nog een juistere oplossing komt!
Ik heb er heel even aan getwijfeld, maar ben weer helemaal terug! als mama ken je je kind het beste!!! en heowel het geen strijd mag worden, vechten zullen we doen voor onze ukjes!!!
Laat maar weten als jullie een school zouden vinden in Gent: kleine klassen en geen concentratieschool… maar ik betwijfel dat ze bestaan …
concentratieschool voordeel = héél veel extra ondersteuning…. ik zie eigenlijk alleen maar voordelen, mijn kindjes zitten op zo’n school 🙂
Ik ken er een… Maar die is helaas geen optie voorlopig voor u 😉
dat hele m-decreet, daar hebben we het laatste nog niet van gehoord vrees ik…
maar jij, jij doet dat super an. flo kon zich geen betere mama wensen! x
Ik deel je vrees.
Dit bericht maakt mij boos en verdrietig. Dit is geen goed nieuws, dit noem ik geen oplossing, dit is niet wat nodig is voor Flo. Ik vind het heel erg… te meer omdat ik jullie persoonlijk ken…
Ik kan niet begrijpen dat dit de uiteindelijke “oplossing” is waar ze mee op de proppen kwamen. Om de muren van op te lopen!
Ik bewonder je, nog maar eens.
Ik begin stilaan ook wat in paniek te raken voor de toekomst van de zoon. Nog twee jaar en dan het middelbaar. De extra begeleiding die kinderen zoals Maxime en jouw Nina normaal gezien zouden krijgen, is plots ook niet meer zo vanzelfsprekend. Maar zonder extra begeleiding gaan dat nog hele zware jaren worden, vrees ik…
En zij zien dit als een oplossing??? Echt?
Het lijkt me eerder een “sweep it under the carpet”…
Ik word daar woest van!
Ik ben zelf GON-coördinator en wordt met de dag meer gefrustreerd door de beslissingen die het CLB neemt. Zij kennen de kinderen niet maar vinden wel fijntjes dat ze even kunnen beslissen over wat er met het kind moet gebeuren…
Kinderen doen het vaak inderdaad niet “slecht” genoeg om GON te kunnen krijgen. Is het dan de bedoeling dat we kinderen eerst aansporen om het slecht te doen, ze de dieperik in te duwen, ze moedeloos en onzelfzeker maken… en als het dan slecht genoeg gaat dan gaan we proberen om het recht te trekken…
Dat is de oplossing… NOT!!
Elke eindevaluatie gaat er hevig aan toe… ik ga voor mijn kinderen maar word wel vaak ‘scheef’ bekeken…
Ik trek me dat zo min mogelijk aan… ik koos onderwijs om kinderen iets te leren, te ondersteunen en ze met een stevig basis naar hun toekomst te laten stappen, elk op hun eigen manier, hun eigen tempo, in een mooi geheel… NIET om ze eerst te zien afbrokkelen… waarna je ze zo goed mogelijk probeert te lijmen en ze dus eigenlijk al beschadigt hun toekomst in gaan…
Wat niet wil zeggen dat ik niet achter inclusie sta, integendeel, maar wel een correcte en eerlijke manier, zonder besparingen op zorg en ondersteuning…
Punt.
Beste,
Ik ben zelf CLB-medewerker in het laget onderwijs en heb inderdaad al talloze discussies gevoerd over het al of niet toekennen van Gon.
Spijtig genoeg hebben wij richtlijnen te volgen die door het departement worden opgelegd en die zorgen dat minder kinderen in aanmerking komen voor Gon-begeleiding. Wij zullen hier op geinspecteerd worden en op de vingers getikt worden als aan die strengere criteria en ‘onderwijsbehoeften’ niet voldaan is. Vreemd dat deze trengere criteria in het verkoopspraatje over het M-decreet nooit worden toegelicht.
Ook ik ben bij het CLB gaan werken met de bedoeling kinderen vooruit te helpen en te zoeken naar oplossingen.
Spijtig genoeg is het M-decreet gedoemd om te mislukken want het idee erachter is niet fundamenteel fout (al gaan er altijd kinderen blijven die zich beter voelen in het buitengewoon onderwijs), alleen wordt het zonder extra middelen in het gewone onderwijs een onmogelijke opdracht… Die toevallig of niet uitdraait op een kostenbesparing…
Samengevat: bij het CLB zijn niet veel fans van het M-decreet te vinden, maar net als bij het Decreet Integrale Jeugdhulp wordt onze mening niet gevraagd…
Eerlijk, ik begrijp jullie ook. Ik weet dat jullie ook richtlijnen hebben… En van de jonge CLB medewerkers kan ik dat enigszins wel nog begrijpen dat ze niet “durven” maar ik had gehoopt dat de gevestigde waarden echt wel meer van zich af zouden bijten. Die “onderwijsbehoeften” zijn maar zo van tel als dat je ze van tel maakt… Wij hebben een leerling, die een type 4 ernstig attest heeft. Hij gaat over naar het secundair, Leuven, de kinesist, de GON-begeleidster en de school hebben een verslag opgemaakt. Deze leerling heeft een syndroom dat in de toekomst in ernst nog zal toenemen… En wat gebeurt er… Nadat we de hele rimram hebben besproken… Zijn attest wordt gewijzigd naar type 4 matig… Hoewel in de stand van zaken echt wel staat dat een syndroom recht heeft op type 4 ernstig.
Idem met leerlingen die de overstap maken na een jaartje type 8/ basisaanbod… Daar wordt dan besloten dat hij te goed is om GON te krijgen omdat hij al een jaarje extra heeft gehad en dus al voor zal zijn op zijn leeftijdsgenoten…
Echt… Ik begrijp dat niet…
Maar laat me duidelijk zijn dat ik weet dat het voor we CLBs ook niet evident is… (
Niets persoonlijks 😉 )
VOOR ALLE DUIDELIJKHEID: onze clb medewerkster en de school hebben echt hun uiterste best gedaan voor Flo. Ze hebben een weg gevonden om Flo volgend jaar zo goed mogelijk te begeleiden, met veel liefde trouwens. Ik ben hen daar heel erg dankbaar voor maat het blijft een heel korte termijn strategie. Volgend jaar gaan we opniuew moeten zoeken en puzzelen, en roeien met de riemen die we hebben. Ik wil vooral het systeem aanklagen: goed of zelfs uitmuntend onderwijs voor alle kinderen, met en zonder beperking, dat kost geld. Maar besparen op onderwijs is (volgens mij) helemaal geen besparing op lange termijn.
Beste CLB-medewerker,
Waar kan ik in alle documenten betreffende het M-decreet terug vinden dat er regels betreffende de GON strenger zijn geworden?
De vraag is en blijft ‘heeft dit kind GON nodig om evenwaardige kansen te krijgen in het gewoon onderwijs?’ Niet meer maar ook niet minder!
Mag ik van u vernemen hoeveel procent van de leerlingen waar u vorig jaar GON voor voorschreef onterecht waren? 1%, 2%
Wel; ik nodig u uit op de facebookpagina ‘GOn is geen luxe voor onze bijzondere kinderen’. Daar kan u van ontelbare ouders, GON-begeleiders, scholen vernemen waar het momenteel fout loopt. U leest namelijk plots geen Nederlands meer. Uit schrik voor een eventuele doorlichting?
Terwijl uw maar ook mijn hele grote baas in het parlement (oa. nav mijn petitie) vermeldde dat het aantal GON-leerlingen alleen maar kan toenemen door het M-decreet.
Mag ik u vragen hoeveel procent van de kinderen die GON nodig hebben om evenwaardige kansen te krijgen deze kansen niet gaan krijgen, omdat u plots alles zelf lijkt te willen beslissen? 5%, 10%, 20%
Waarom zijn er momenteel GON-teams waar ze 10 of meer begeleiders moeten laten vertrekken omdat er geen GON-dossiers goedgekeurd geraken?
Graag een antwoord!
Mvg
Sandra Van Heffen
opstarter en binnenkort medelid van de VZW Go(n)Go(n)GON
hoi
alle begrip voor jullie regels
maar ik heb zelf drie kinderen met ass epelepsie gilles de la tourette
de oudste hebben ze pas terug naar gewoon onderwijs gestuurd ik ken mijne zoon niet meer terug kan het niet aan. word niet begrepen
ik vind de struikelblok meestal clb en waarom
ze weten te weinig over ass degene die mijne zoon nu opvolgt van het clb weigerde om naar zutendaal te gaan daar zag ze het nut niet van in
maar wij ouders kampen iedere dag met de zorgen van deze kinderen waar de clb ers zich niks bij kunnen voorstellen ze willen beslissen maar wij zitten wel met de gevolgen
Marijke
Voilà! Ik kan het niet beter formuleren….heel dat M-decreet maakt me zo woest! Nu zijn er al inclusieve kinderen. Ouders beslissen pas voor buitengewoon onderwijs wanneer blijkt dat gewoon toch niet zo goed loopt en het kind ongelukkig, onzeker, gefrustreerd…wordt. pffff, hopelijk vegen ze dit hele decreet heeeeeeel snel van de mat!
En jammer genoeg gebeurt hetzelfde rond de toekenning van ondersteuningsbehoeften van wonen en dagbesteding… Deze week nog gehoord dat een jongere die omwille van de thuisomstandigheden en z’n persoonlijke kenmerken al z’n hele leven lang ondersteuning krijgt in een leefgroep nu plots niet meer een voldoende grote ondersteuningsbehoefte heeft om dat verder te zetten…. Hoera… geen beperking meer…? Nee, besparingen… meer doen met evenveel (of minder?) middelen… of minder doen voor bepaalde personen omdat er geen middelen zijn… Grrrrrrr
Het is net of ik mijn eigen leven en dat van mijn kinderen herken in jouw verhaal. Een zoon die na grote problemen nu zijn weg heeft gevonden in het bijzonder onderwijs, hij heeft autisme. En nu onze dochter die haar derde kleuterklas reeds overdeed en het niet gaat halen omdat ze dyslectie en dyscalculie heeft. Maar we krijgen geen verwijzing van het CLB naar het Bso en geen Gon begeleiding. Help!
Ik hoop voor jullie dat het snel in orde komt. Ik herken het ook voor een stuk, men dochtertje van 4 heeft ook autisme. Momenteel gaat ze naar gewoon onderwijs. Met de nodige begeleidingen en opvolgingen. Waar voor ik de school heel dankbaar ben en de mensen die er mee samen werken. Heb vandaag juist de eindevaluatie gehad van haar Gon en daar is het goed nieuws uit gekomen dat ze naar 2de kleuterklas kan gaan. Momenteel allemaal goed nieuws, maar ik bekijk het stap voor stap en met korte periodes. Weet niet wat het volgende schooljaar gaat brengen voor haar. Veel succes met jullie kindje Flo.
Niemand vind dat M-decreet een goed idee. Ouders van kinderen met buitengewone onderwijsnoden niet. Leraren B.O. niet. Mijn collega’s en ik in het regulier onderwijs niet. Niemand.
Er gaat ook niemand beter van worden. Veel minder kinderen zullen kunnen rekenen op de gespecialiseerde aanpak van een doelgericht opgeleid lerarenteam. Leraren in het regulier onderwijs krijgen er een enorme extra taaklast bij waar ze helemaal niet tegen opgewassen zijn. Ouders raken gefrustreerd en teleurgesteld omdat ze zien dat hun kind niet kan krijgen wat het nodig heeft. Leerlingen in het regulier onderwijs zullen het met (nog) minder individuele aandacht moeten stellen, want hun leraar kan zich niet in (nog) meer stukjes splitsen.
Natuurlijk kost het tijd en geld om kinderen een aanpak op maat te bieden. Dat is kwaliteit. En kwaliteit kost geld, dat is overal en altijd zo.
Het M-decreet maakt het glashelder dat onze leidinggevenden een uitgesproken keuze hebben gemaakt. En die keuze was duidelijk niet voor kwaliteit.
Ongelooflijk, maar waar… Van er M-decreet hebben we het laatste nog niet gezien, denk ik.
Ik ben zelf kleuterjuf, maar sta momenteel als zorgjuf in het lager onderwijs in een concentratieschool waar heel erg veel zorg nodig is.
Ik steun jou 100% in wat je zegt over die kleinere klasjes! Vorig jaar had ik bij momenten 36 kleuters. Ik kan je garanderen: dan ben je gewoon al blij dat je de dag overleefd hebt zonder ongevallen.
Ik werkte ook in klassen van maximum 15 kleuters en als je echt het beste uit elk kind wil halen dan is dat het maximum aantal kinderen in je klas.
Met meer kinderen mag je nog zo je best doen, maar als we eerlijk zijn, moeten we toegeven dat het een bijna onmogelijke opdracht is om het beste uit elk kind te halen.
Differentiëren in de klas is mogelijk, maar gaat heel wat beter met een beperkt aantal kinderen.
De overheid wil de kwaliteit van het onderwijs weer opkrikken? Wel: jij hebt dé oplossing aangegeven: maak er kleinere klassen van en ik garandeer je dat er heel wat meer bereikt wordt met elke kleuter of leerling!
Spijtig genoeg dient men dat van hogerhand ook nog in te zien…
Alvast veel succes met je kindje… Het lijken mij allemaal ontzettend moeilijke beslissingen die je als mama moet maken, maar als de juf in het tweede klasje goed differentieert (wat perfect mogelijk is in een klasje met dat aantal kleuters) dan zou de overstap naar het eerste leerjaar eigenlijk probleemloos moeten kunnen verlopen.
Ik ben een grote voorstander van inclusie maar niet van het m-decreet.Ofwel kies je volledig voor inclusie en gaan de meeste kinderen met een beperking naar het normale systeem ofwel laat je het zoals het nu is.Kiezen voor inclusie betekent onderwijs op maat,het laten wegvallen van eindtermen en het creëren van een heel groot hulpsysteem voor leerkrachten.Iedere leerling word individueel ingeschat en krijgt dan de hulp waar nodig is hetzij in aparte klasjes voor bepaalde vakken of een hulpleerkracht in de klas,we spreken ook over aangepast lesmateriaal enz….Alles wat nodig is word gedaan om de leerling in het normale circuit te houden.Wat het mooiste is aan inclusie is dat de leerlingen leren omgaan met elkaar en voor elkaar zorgen.Ik weet dat het werkt omdat mijn zoon die autisme en adhd heeft in het inclusie onderwijs in Spanje zit.We zijn in 2008 verhuist en toen had hij er al 6 jaar buso opzitten in Belgie.Er werd ons gezegd dat hij nooit talen zou leren wel,hij spreekt er nu 4 en gisteren is hij vertrokken op driedaagse met school .Hij zou het nooit niet meer anders willen.
Waauw wat een mooie ervaring voor jou en je zoon! Je hebt gelijk, ik ben het secundair onderwijs ontvlucht (als leerkracht) en naar het tweedekansenonderwijs getrokken, meer vrijheid als leerkracht, meer uren voor ondersteuning (voor cursist én leerkracht), kleinere klassen, mogelijkheden voor differentiatie zijn eindeloos… Ik kan nu iedere dag met een gerust hart naar school gaan, want ik weet dat ik het beste uit mijn cursisten kan halen…iedere dag opnieuw. ik kan ze laten leren in een veilige en vertrouwde omgeving. Best gek, dat dit niet overal het geval is. Het enige wat het onderwijs moet doen is kinderen en jongeren leren functioneren in een razendsnelle maatschappij én eigenlijk… daar slagen we echt niet in. Droevig, diepdroevig
Ik hoop dat je een school vindt waar er inderdaad minder grote klassen zijn. Mijn metekindje zit op een school waar ze ervaringsgericht werken en waar ze ook duidelijk een stop zetten op het aantal leerlingen zodat de leerkracht individueler kan bezig zijn de leerlingen. Maar deze school is in Sint Niklaas en heeft een wachtlijst (http://www.defontein.be/welkom/index.php/ego) Verder heb ik een vriendin die een dochter heeft die ook kleinere klassen nodig heeft en ze heeft haar naar een buurtschooltje gestuurd waar ze erg kleine klassen hebben, maar zij zit in Waasmunster. Ook beetje ver maar zou er echt in de omgeving van Gent zo niks zijn?? Want ik ben nog vanuit Skoebidoe bij jullie komen oppassen en Flo kwam mij over als kind met mogelijkheden als je inderdaad individueler gaat begeleiden, ik wens jullie nog veel succes met een langdurige oplossing of het benodigde attest om Flo te ondersteunen!
Dit begrijp ik ook niet. Dit is geen inclusie! Men zou eerder meer middelen voor het buitengewoon onderwijs moeten voorzien om eindelijk het BO te herwaarderen, dan te dwingen tot falen in het gewoon. Het zou tenminste een keuze moeten zijn. Succes en sterkte!
Mijn dochter zit nu in de speelleerklas type 8. Is normaal begaafd en doet het goed nu! Nu kunnen we kiezen om haar met 2u GON terug naar het gewone onderwijs te laten gaan (eerste leerjaar). Ik ben bang om haar terug te laten gaan, wat als het niet goed gaat? Ze kan niet zomaar terug, wat als ze echt ongelukkig gaat worden? Nu kan ze gewoon in type 8 blijven, als ze terug gaat en het lukt niet moet ze eerst weer een hele mallemolen van therapie e.d. Ondergaan voor ze nog maar in aanmerking komt!
Ik pieker mij zot, wat is de juiste beslissing? Wie zal het zeggen…!
FLO & CO mogen niet overstappen naar het buitengewoon onderwijs dankzij discriminerend M-decreet en struisvogel-opstelling van minister Crevits
Kinderen als Flo en CO hebben geen recht op buitengewoon onderwijs, maar moeten eerst falen in het gewoon onderwijs Verplicht Inclusief onderwijs voor Flo en CO is een regelrechte discriminatie. Minister Crevits koos voor de struisvogelpolitiek.
Een paar leden van de commissie onderwijs wezen minister Crevits op 18 maart in het Vlaams Parlement op de problemen voor kinderen als Flo en drongen aan op een aanpassing van het M-decreet. Jo De Ro (Open Vld) stelde: “De waarborgregeling is goed voor Max en Jolien, maar voor gevallen als Flo (dochtertje van Ann Nelissen, is dat geen oplossing. Flo kan niet binnen in het buitengewoon onderwijs, en dat is wat haar mama, die een mondige mama is, letterlijk geschreven heeft op haar blog. Maar er zijn nog vele mama’s van Flo’s en andere kinderen die dat niet schrijven. Zij geloven als mama en papa, en de kleuterjuf en de school met hen, dat hun kind onmiddellijk naar het buitengewoon onderwijs moet kunnen. Als we dan toch een aantal aanpassingen aanbrengen, moeten we die kinderen die het echt nodig hebben, op 1 september 2015 daar krijgen waar ze moeten zitten, namelijk in het buitengewoon onderwijs. We hebben dat buitengewoon onderwijs, en we moeten die kinderen daar direct, vanaf dag één, een plaats kunnen geven, als ze dat nodig hebben. “
Minister Crevits repliceerde: “Meneer De Ro, u mag niet de indruk wekken dat elk kind met een bijzondere zorgnood (als Flo) sowieso eerst terechtkomt in het gewoon onderwijs en daarna pas in het buitengewoon onderwijs. Dat is volledig verkeerd. Als dat de richtlijn zou zijn, dan zal het zonder mij zijn?” Crevits wou wel geen uitspraak doen over individuele gevallen als Flo. Volgens haar was dit de taak en verantwoordelijkheid van het CLB. We vermoeden en hopen dat minister Crevits toch wel wist dat Flo volgens het M-decreet eerst naar het gewoon onderwijs (eerste leerjaar) moest. Met haar antwoord omzeilde ze een van de grote kritieken op het M-decreet: het feit dat kinderen als Flo en CO geen recht hebben op passend onderwijs in het buitengewoon onderwijs, maar eerst moeten falen in het gewoon onderwijs. Ze koos voor de struisvogelpolitiek. Er kwam geen oplossing voor Flo, en nu besloot Moeder Ann om haar dochter Flo maar de derde kleuterklas te laten overdoen. Een intriestig verhaal.
In het themanummer over het M-decreet ( Onderwijskrant nr. 172, februari 2015) schetsten we al het probleem dat ook de moeder Ann Nelissen omtrent haar dochtertje Flo op haar blog ‘Achter de camera’ op 15 maart voorlegde. Ann Nelissen schreef o.a.: “De overstap naar een gewoon eerste leerjaar is onhaalbaar voor mijn dochtertje Flo. Daarover zijn de juf, de directrice, de GON-begeleidster, het revalidatiecentrum en ik het alvast eens. Volgens het nieuwe M-decreet moet de school kunnen aantonen dat ze alles heeft geprobeerd om het kind te begeleiden. Enkel als de aanpassingen voor het kind buitensporig zijn, kan er een attest voor buitengewoon onderwijs opgesteld worden.’ Ann Nelissen betreurde terecht: “Kinderen als Flo laten aanmodderen in gewoon onderwijs, dat gaat onvermijdelijk vreten aan hun motivatie en eigenwaarde.”
De ‘Learning Disabilities Association of Canada (LDNAL) stelt terecht dat het verplicht moeten starten in het inclusief (gewoon) onderwijs als ‘dicriminerend’ moet bestempeld worden, het schendt de rechten van de ouders/kinderen op buitengewoon onderwijs. Het betekent een schending van de rechten van de kinderen met specifieke beperkingen en de rechten van hun ouders. In Duitsland vonden een aantal ouders van kinderen als Flo dat hun kind niet gediscrimineerd mocht worden en recht had op passend onderwijs in het buitengewoon onderwijs – zonder omweg van het gewoon onderwijs. Ze stapten naar de rechter en kregen er ook gelijk. Vanuit Onderwijskrant stelden we aan de ouders van Flo en CO voor om samen naar de rechter te stappen – net zoals in Duitsland is gebeurd. We hopen dat we dit samen met een groep ouders kunnen doen.
Ann Nelissen was in haar blog niet enkel begaan met het lot van haar dochter, maar vond tegelijk dat de leerkracht eerste leerjaar voor een onmogelijke opdracht wordt geplaatst. Ludo Kenens schreef in dit verband: “Het zullen vaak de leerkrachten van het eerste leerjaar zijn die moeten uittesten wat die probleemleerlingen al dan niet aankunnen. Het eerste leerjaar is precies ook het leerjaar waar de druk op de leerkracht het grootst is; de leerlingen moeten er leren lezen en rekenen en de ouders verwachten heel veel van het eerste leerjaar. Die extra belasting met kinderen met ernstige problemen kan de uitvoering van die opdracht in het gedrang brengen. “(Nieuwsbrief Rekenacademie).
Volgens het M-decreet kunnen leerlingen als de zesjarige Flo pas naar het buitengewoon onderwijs overstappen op basis van een verslag van het CLB. In dit verslag staat dat de leerling in kwestie alle fasen van het zorgcontinuüm in een school voor gewoon onderwijs heeft doorlopen en dat de aanpassingen disproportioneel waren. De klasleerkracht uit het gewoon onderwijs zal minstens in een eerste fase zelf probleemkinderen als Flo zelf moeten helpen door zgn. passende maatregelen te bieden. Pas later (na een aantal maanden) als blijkt dat dit te weinig uithaalt, mag het kind geremedieerd worden door zorgleerkrachten. En als die aangepaste hulp nog niet voldoende is, kan een verwijzing naar het buitengewoon onderwijs, type basisaanbod overwogen worden. De procedures van handelen die voor kinderen als Flo door het M-decreet voorgesteld worden, zijn dus procedures die minstens leiden tot uitstel van passend onderwijs voor Flo en Co en die deze kinderen veel frustraties kunnen bezorgen. Vanuit de koepel van de vrije CLB’s raadt men overigens aan om kinderen pas op het einde van b.v. het eerste leerjaar naar het basisaanbod te verwijzen. In punt 2 drukken we haar blogstandpunt – dat op 150 reacties kon rekenen- integraal af.
Inclusief onderwijs als discriminatie van Flo en CO
De Brussselse prof. Wim Van den Broeck betreurde in dit verband: “Van een recht van ouders om hun kind in het gewone onderwijs (indien mogelijk) les te laten volgen, zijn we nu kennelijk geëvolueerd naar een plicht van ouders om dat te doen, behalve als het daar echt misloopt. Vanzelfsprekend moeten zoveel mogelijk kinderen die potentieel in staat zijn het gewone curriculum te volgen, dat kunnen doen in het gewone onderwijs, maar even vanzelfsprekend kan de beste begeleiding voor een aantal kinderen slechts gegarandeerd worden mits een grotere structurele omkadering zoals die alleen in het BO voorhanden is. Dit lijkt mij een recht te zijn van ouders met dergelijke kinderen waar de wetgever achteloos aan voorbij is gegaan. Het kernprobleem van het M-decreet is precies dat het te sterk ideologisch geïnspireerd is en te weinig rekening houdt met de realiteit en de praktijk. Onze politici hebben het VN-verdrag goedgekeurd en geratificeerd (Nederland bv. heeft dat niet gedaan) zonder precies te beseffen wat de implicaties daarvan zijn. Dat is duidelijk gebleken uit een aantal discussies in het Vlaams parlement tijdens de vorige legislatuur. Het VN-verdrag maakt zeer duidelijk dat het (voort)bestaan van buitengewoon onderwijs strijdig is met de uitgangspunten van dit verdrag. Dus de druk naar (geleidelijke ontmanteling) van het BO zal blijven bestaan, terwijl veel politci dat niet eens wensen.”
Zeer gedegen reactie. Alleen… twee bronnen al minstens zeggen dat een kind wèl rechtstreeks naar het buitengewoon onderwijs kan. In een reactie op de vorige blog zegde een CLB-medewerker dat. En op een vormingsavond IN Buggenhout rond het M-decreet heb ik hetzelfde gehoord van Mieke Van Hecke. Heeft het dan te maken met interpretatie van het CLB beleid of de individuele medewerkers?
Het M-decreet is gewoon ramp voor alle betrokken partijen. In het reguliere onderwijs hebben de leerkrachten nu al de handen vol om hun grote klassen in goede banen te leiden. In het buitengewoon onderwijs, waar er in Belgie veel expertise is, gaat een pak kennis verloren (want die jobs gaan naar het reguliere onderwijs waar er geen tijd voor specialisatie).
Gelukkig kijken CLB en directie nog naar het belang van de kinderen en komen ze met creatieve oplossingen, hoewel dit niet hun taak zou moeten zijn. Beleidsmakers zouden er zelfs moeten voor zorgen dat dit niet moet.
Mijn dochter is 19 jaar en ik ben blij dat ze al zo oud is en dat ik haar zonder problemen op haar 6 jaar naar het buitengewoon onderwijs kon laten gaan ! mijn dochter is lichamelijk en licht mentaal beperkt en ondanks de goede wil en nog kleinere klassen als nu was het duidelijk dat het moeilijk zou worden in het gewone basisonderwijs . ze was gefrustreerd en begon weer in haar broek te plassen omdat ze altijd aan het staartje hing ! na een maand op haar nieuwe school waar haar klasgenootjes op haar niveau presteerden had ik een ander kind ! ik hoop echt dat heel dit M-decreet niet op financiele motieven is gebaseerd maar rekening houdt met het geluk van onze kinderen ! De meeste ouders nemen de beslissing voor het buitengewoon onderwijs na heel veel slapeloze nachten heel overwogen en dit was bij ons ook zo! heel veel moed en begrip van de mensen die de beslissing maken!
Inderdaad Ria, ouders nemen niet onbezonnen de beslissing om hun kind naar een buitengewoon onderwijs te laten gaan. Dit is weloverwogen, zeer doordacht en na vele slapeloze nachten dat je als ouder deze beslissing neemt. Vaak met een zeer goed resultaat. Ook mijn dochter bloeide helemaal open (gelukkig kon ik dit nog min of meer zelf beslissen). Zij zou een vogel voor de kat geweest zijn en helemaal niet gelukkig in het gewone onderwijs. Mijn Zoon blijft wel als ‘inclusief kind’ in het gewoon onderwijs (zolang dit haalbaar is voor de school en hemzelf). Jammer dat ouders en kinderen hier het recht wordt ontnomen om dit zelf te kunnen beslissen. Wie kent er tenslotte het kind het beste?
Kamiel start volgend jaar in type 4. We wachten nog op een papier van het clb… die wachten op een verslag van het cos (centrum ontwikkelingsstoornissen). Een papieren wereld An… jammergenoeg.
een kleuter laten trissen… behoort dit nog tot de redelijke aanpassingen??? een kleuter laten trissen omdat het niet kan functioneren binnen de grote groep?? waar zijn we toch mee bezig!! Mijn maag draait van alle voorbeelden die ik hier lees! Het Mdecreet heeft nog maar weinig positieve gevolgen en we moeten er eigenlijk nog aan beginnen op 1 september!!
M-decreet: maar 1 oplossing meer voor ouders die hun kind niet willen laten verkommeren in verplicht LAT-inclusie-onderwijs : naar de rechtbank!
Het kan niet dat een kind pas naar het b.o mag nadat het volledig faalde in het gewoon onderwijs! Dat is een grove discriminatie. Minister Crevits geeft ouders van Flo en CO wel gelijk in commissie onderwijs, maar weigert decreet aan te passen!
Geen enkel land heeft zo’n degelijk buitengewoon onderwijs als Vlaanderen en precies dit wordt zonder nadenken en blozen kapot gemaakt door de beleidsmakers en door de koepels die het decreet onderschreven. Een echte schande!
Met Onderwijskrant zijn we bereid om samen met ouders die hun kinderen rechtstreeks willen inschrijven in het b.o. naar de rechter te stappen. Het gaat hier om het recht op passend onderwijs. Men mag kinderen niet dwingen om eerst te verkommeren in het gewoon onderwijs. In Duitsland kregen de ouders gelijk van de rechter.
Merkwaardige uitspraak van minister Crevits op 18 maart in Parlement; :” U mag niet de indruk wekken dat elk kind met een bijzondere zorgnood (als dochterje Flo van Ann Nelissen) sowieso eerst terechtkomt in het gewoon onderwijs en daarna pas naar het buitengewoon onderwijs mag. Dat is volledig verkeerd. Als dat de richtlijn zou zijn, dan zal het zonder mij zijn.” Maar de minister doet niets en weigert het decreet aan te passen!
School voor bijzonder onderwijs verliest massaal leerlingen
De leerlingen zullen de dupe zijn van het M-decreet, dat zegt het instituut Mevrouw Govaerts in Heist-op-den-Berg.
rtv.be