Stapje

En toen stapte de kleine zus voor het eerst 😉 Altijd een schoon moment, vind ik.

(En voor een beetje aandacht doen kinderen echt alles, ook zichzelf overtreffen.)

Kletsboek

De papa begreep het niet goed: ‘ volgens mij kletsen jullie meer dan genoeg.’ Met vier vrouwen wordt er bij ons inderdaad nogal wat af gepraat. En toch.

Veel volwassenen idealiseren hun kindertijd. ‘De leukste periode van je leven’,  beweren velen achteraf. Want misschien was het allemaal toch niet zo gemakkelijk. Nieuwe leerstof, jonge vriendschappen, de relatie met je ouders en familie, uitstapjes en hobby’s: er komt veel op kinderen af.

Met dit mij mijn achterhoofd schafte ik het kletsboek aan, een dagelijks gepland één op één moment. Niet dat een gesprek alles oplost maar zo een gepland aandachtsmoment vind ik zelf ook aangenamer dan die constante wedijver.

En dus sluit ik me ’s avonds (als ik niet moet werken) met elk even apart op, kruipen we samen onder de dekens, en  beantwoorden we grappige zen-vraagjes type: ‘wat vond jij leuk vandaag?’ of ‘was vandaag een wortel of een bloemkooldag?

Soms vullen de dames de vragenlijst zelf aan: ‘waarom zie je overal ooievaars met baby’s? Die groeien toch in mama’s buik? En als je op elkaar ligt, is dat dan seksen?’

De dames vinden het ketsboek alvast g-e-w-e-l-d-i-g, en ik dus ook 😉