BOB

 

Straks is het oudejaarsavond. De BOB-campagne is al even bezig, en deze prachtige foto’s (verschenen in De Standaard) van Dieter Telemans bewijzen waarom. Dronken rijden is niet meer van deze tijd.

En toch. Die BOB-campagne, geef toe, dat is toch een lachtertje. Ik rij al 14 jaar met de wagen, en ik leg gemiddeld 30 000 tot 40 000 kilometers per jaar af. Ik ga ook regelmatig uit, en niet alleen in Gent. En toch heb ik nog maar één keer moeten blazen. Eén keer en dan nog om 9 uur ’s morgens op weg naar Brussel. Belachelijk.

Zouden ze dat bij de politie niet beseffen? Of misschien denken zij gewoon dat wij achterlijk zijn. Een kleine tip voor mijn vrienden de flikken: vergeet oudejaarsavond. Controleer liever massaal op 1 januari, zoals op autosnelwegen als op binnenwegen, want die dag rijdt iedereen van familiefeest naar familiefeest en op het menu staat er overal champagne. En de volgende weken controleer je best aan de uitrit van industrieparken en bedrijfsterreinen, van 16 tot 21 uur.

En informeer u naar, naar massa-events én personeelsfeesten. Want ja, op Tomorrowland waren jullie wel massaal aanwezig maar u had er toen blijkbaar vertrouwen in. Ook tijdens de Gentse Feesten gebeuren vinden nauwelijks alcoholcontroles plaats.

Een tweede belangrijker pijnpunt is het tekort aan vervoersalternatieven. Ik ken steeds meer mensen die thuis blijven, en dat niet alleen op oudejaarsavond. Even op café een glas gaan drinken, zit er gewoon niet in tenzij je echt in het centrum woont. Zelf met de fiets mag je al niet meer drinken en taxi’s zijn duur.

Morgen rijden wij eerst naar Zwijnaarde en dan naar Gentbrugge.  Dat is een kwartiertje rijden, met de wagen. Maar wij drinken graag een glas. Meneer de agent: wij hebben drie kleine kinderen en een hond. En we zijn niet bijzonder sportief aangelegd. Hoe stelt u voor dat wij ons verplaatsen? Juist. Het zal toch de wagen worden. En een van ons zal zich dus toch moeten inhouden ook al weten we dat de pakkans opnieuw heel klein zal zijn.

Eén week nuchter

Toegeven: het niet drinken neemt veel meer emotionele ruimte in dan wel drinken. Voor veel mensen is een alcoholvrij bestaan waarschijnlijk een evidentie maar voor ons niet. En ik ben blij om te beseffen dat wij niet alleen zijn. Veel vrienden gaven graag toe dat ook zij in de zomer veel alcohol dronken, misschien een beetje te veel, en dat het “toch gezellig is”, en “dat we beter zouden wachten tot na de zomer en de vele bbq’s”, en “dat een maand toch lang is”, en “dat een glaasje zo af en toe toch niet veel kwaad kan”, en “dat wijn best gezond is”, en “dat zij zoiets niet zouden kunnen”, enzovoort

Velen geloofden het niet, of dachten dat we het niet zouden volhouden; dat het een grap was. Ze zagen er het nut niet van in. “Allé, gij moet toch niet vermageren?” Dat was ook de bedoeling niet. “Waarom dan?” Tja. “Het is toch niet voor altijd?” Zot! Maar ik ben echt blij dat ze ons toch steunen en dat het toch een erg gezellige week werd. Sommige kochten kikibul, of extra cola light, of ze dronken solidair ook eens niet. Echt super.

Ik heb de voorbije week bovendien veel bijgeleerd.

1. De eerste “nee” is de moeilijkste.

2. Er bestaan inderdaad alternatieven, al blijft Cola en energydrink rijkelijk vloeien want nu stoppen met de caffeine is een beetje te veel van het goede. Maar ik (een vriendin) ontdekt dat er alcoholvrije cava bestaat, echt waar. Te koop ik de Colruyt. Ik vind het nog lekker ook. Ook Bio appelsap is een ontdekking. Ik moet toegeven dat ik vroeger te weinig aandacht schonk aan ons non-alcoholische aanbod. Verder dan spuitwater, cola en prefabfruitsap (voor de kinderen) geraakten wij meestal niet. Dat gaat vanaf nu dus veranderen 😉

3. Feesten kan ook zonder alcohol, al moet ik toegeven dat het anders is. Minder hoogtes maar ook minder laagtes. Zonder alcohol hou ik het minder lang vol. Doorgaans vinden wij het moeilijk om vroeg naar huis te gaan. Zonder drank wordt mijn lichaam op een bepaald moment moe. Dat begint rond elf uur, middernacht en om één uur moesten we het opgeven. Zo vroeg zijn wij nog nooit naar huis gegaan van een feestje, en het was er nochtans erg gezellig. Voordeel 3a: de rit naar huis vormt ook geen probleem meer. Spijtig dat we gisteren geen Bob-controle tegenkwamen. Het was me een genoegen geweest 😉

4. De ochtenden zijn het grote voordeel van het hele experiment. 1 uur in bed, 7 uur is Flo wakker= geen probleem. Voor wie na 5 of 6 of 7 glazen wijn om 5 uur in bed kruipt, is dat altijd een beetje afzien. Dit weekend hadden wij zaterdagavond een feestje en zondagmorgen zaten we om 10 uur al in het zwembad. Cool.

5. Zatte mensen zijn bovendien niet eens zo grappig, heb ik ontdekt Ok, nuchtere mensen zijn dat ook niet altijd. Wel hebben we ondervonden dat wij ook zonder drank nog redelijk sociaal en zot kunnen doen, dat we graag dansen (en dat we waarschijnlijk beter de maat houden).

6. Bloggen werkt. Iedereen is op de hoogte van onze goede voornemens. Zeuren of opgeven is dus geen optie meer. De twijfel is weg en dat maakt het allemaal veel gemakkelijker.

De eerste week zit er op, net als de zomer trouwens. We hebben nog 3 weken te gaan. Makkie.

Nuchter

Wij zijn sociale mensen. Iedere dag is er wel een gelegenheid. Een receptie op het werk, vrienden die binnenspringen om even te komen zwemmen, ouders die blijven hangen na een speelnamiddagje, even binnenspringen bij een vriendin op weg naar huis, een weekje met vrienden aan zee, een BBQ hier en een instuif daar: dat alles wordt steevast gevierd met alcohol. Iedere dag twee, drie tot vijf glazen wijn, iedere verstandige mens weet dat zoiets niet echt gezond is. Dus besloten we om de komende maand (vanaf vandaag, alle eerder vanaf gisteren want toen moest ik ook werken ;-)) helemaal nuchter te houden.

Hel. Ik ben echt  niet verslaafd aan wijn of zo, en toch zie ik een beetje op tegen de sobere periode. Voluit leven, hier en nu en ja, voor mij hoort regelmatig alcohol bij. Ik weet het. Er bestaan mensen die tot ’s morgens 8 uur kunnen uitgaan op water, die zich helemaal kunnen smijten, op tafel dansen, zot doen en tegen vreemden beginnen zeveren zonder één druppel alcohol. Maar geef toe: ze zijn zeldzaam. Of ligt het aan mij. Zaterdag komt alvast de eerste test: een instuif waar we zo goed als niemand kennen (en zij elkaar wel, das nog erger ;-)). Doorgaans ga ik graag naar dergelijke feestjes.

Nu wordt het moeilijker. Wat ga ik drinken? Ik lust geen water, tenzij in net een uur ben gaan lopen of opgesloten zit in een jeep in de woestijn. Zeker plat water vind ik vreselijk …plat. Ik vond het een van de moeilijkste aspecten van mijn zwangerschappen: water drinken. Fruitsap vind ik ook al zo triestig. Welke volwassen persoon drinkt er nu echt graag fruitsap? Een klein glaasje versgeperst bij het ontbijt kan ik smaken, maar ik ga mij daar geen hele avond kunnen mee bezighouden. Ik leef op cola (zero). Dat smaakt altijd ik weet  niet of er nog marge is om die dosis te verhogen.

Nu zijn er twee optie. Ik zou de sociale kalender een maandje kunnen afbouwen. Geen girlsnights, geen recepties, geen vrienden op bezoek, geen feestjes, geen bbq’s enzovoort. Moeilijk en eigenlijk ook niet wenselijk. Een maand is gewoon te lang om je op te sluiten. Optie twee is gewoon stoppen met drinken tout court. Ik kan mijn camera terug beginnen meenemen, zodat ik iets anders heb om vast te houden tijdens zo een receptie. Op die manier kan ik natuurlijk ook gemakkelijker contact leggen met anderen.

Psychologen zeggen dat het 20 dagen duurt om een gewoonte af te leren. Ik ben ambitieus en ga voor een volle maand. En dan evalueren of het leven zonder echt zo veel leuker en gezonder en actiever is dan het leven met goede wijn. 😉