Het is geen grootse poëzie maar ik vind die nieuwjaarsbrieven toch erg charmant. De combinatie van schroom en trots, is aandoenlijk. Van waar zou deze gewoonte komen? Zou het typisch Belgisch zijn? Of Europees? Als kind vond ik het waarschijnlijk niet zo leuk. Ik kan me er alvast niets meer van herinneren. Dat gaat mijn meisjes niet overkomen 😉
Achter de camera 