Manou leest niet zo graag. Zonde maar ik maak me geen zorgen. Als kind vond ik lezen ook niet zo bijzonder leuk terwijl ik nu toch bijna een boek per week lees. Ik kan nauwelijks zonder; het is mijn rustmoment zo net voor het slapengaan. Om haar te motiveren gaan we sinds kort naar de openbare bibliotheek. Zo zelf kiezen, het lijkt op shoppen en dat vind ze (hopelijk) wel leuk. Jaren geleden moest ik ooit een boete betalen die meer dan drie keer het aankoopbedrag van het boek bedroeg. Sindsdien weiger ik voor mezelf nog boeken te huren. Maar als ouder moet je af en toe een princiepje overboord gooien.
Ik begrijp trouwens niet goed waarom we online niet gewoon een reeks E-books kunnen uitlenen. Dat zou toch veel gemakkelijker zijn? Download vijf boeken en binnen de maand verdwijnen de bestanden. Dan zou je nooit meer moeten een boek moeten reserveren. Een exemplaar verliezen of beschadigen of te laat terugbrengen zou op die manier ook onmogelijk worden. En het is goedkoop en milieuvriendelijk. Waar wachten we op?
Het probleem ligt bij de uitgeverijen, die niet echt houden van E-books. Het mooiste bewijs hiervoor is dat sommige E-books meer kosten dan een gedrukt exemplaar. Op de redactie komen hier ook nog alle dagen grote postpakken aan, vol dikke recensieboeken. Toegeven: ik had een langdurige ziekenhuisopname nodig om overtuigd te geraken. En ik lees nog altijd veel boeken op papier omdat die gewoon aan elkaar doorgegeven worden en dus goedkoper zijn. Maar kijk, wie nog niet overtuigd is van E-books en het graag eens wilt proberen, mag me gerust mailen en er eentje van me lenen 🙂
Achter de camera 