Slapen in een vogelhuis

‘Slapen we dan echt in een nestkastje?’ De fantasie van mijn dochters slaat op hol nog voor we de grens over zijn. En terecht. De Vreemde Vogel in het Nederlandse Vlaardingen was ooit een tamelijk gewone boerderij maar tegenwoordig is het een ecologisch en vooral heel origineel hotel. Je kan er overnachten in een vogelhuis, in een raket, een gigantische struisvogel of in een oud vliegtuig.
Met de kippen op stok in een vogelhuis

Terwijl de gps me een typische Nederlandse woonwijk door stuurt, probeer ik de vele vragen van mijn drie dochters te beantwoorden. Een beetje onzeker, want even lijkt het onwaarschijnlijk dat zich tussen al dat beton een grote boerderij verschuilt. Maar gelukkig merk ik net op tijd een komisch groen vogelbord op dat dienstdoet als richtingaanwijzer.

De meisjes springen uit de wagen en rennen meteen naar de speeltuin. ‘Ouders, houd uw vogeltjes in de gaten’, waarschuwt een bord bij de ingang. De zon schijnt en terwijl de kinderen zich uitleven op de ecologische en alternatieve speeltuigen, installeer ik me tussen de bloemen op het kleurrijke terras. Op de kaart lonkt een reeks heerlijke biologische streekgerechten, gezonde broodjes en huisgemaakte taart. Zelf kies ik voor verse ‘dagsoep van groenten uit eigen moestuin’. De jongedames houden het ietwat conservatief bij ‘patat met mayo, appelmoes en nuggets’, maar ook die vallen zeer in de smaak.

Vlaardingen, de groenste gemeente van Nederland, ligt op amper een uur rijden van Antwerpen. De Vreemde Vogel ligt ingeklemd tussen de rand van het dorp en het natuurgebied Midden-Delfland. Op het domein beginnen en eindigen tal van fiets- en wandelroutes. Dat lokt drommen wandelaars en fietsers, met en zonder kinderen. Hoewel De Vreemde Vogel zich nadrukkelijk op gezinnen met kinderen richt, biedt het buitencafé genoeg hoekjes om rustig te genieten, ondanks de vele spelende kinderen.

Niet alleen de omgeving moedigt aan tot creativiteit. Aan een grote tafel in het restaurant zitten twee vrolijke meisjes klaar om te knutselen met de kinderen. ‘We maken een vogel’, kirren ze. Het kan moeilijk toepasselijker. Met een oude wc-rol gaan mijn dochters aan de slag. Een weldadige rust daalt over me neer. Wandelen, dat kunnen we morgen ook nog.

Net als hun kartonnen uiltjes klaar zijn, krijg ik de sleutel van ons vogelhuisje. De kinderen gaan opgewonden op zoek. Ik snel mijn kuikens achterna. Het vogelhuisje ziet er geweldig uit, zowel aan de binnen- als aan de buitenkant. De inrichting is stijlvoller en doordachter dan je van een nestkast misschien zou verwachten. Aan de muur prijkt behangpapier met bomenmotief. Naast het grote tweepersoonsbed staat een tafel met een oude platendraaier.

Terwijl de dames via een laddertje naar de mezzanine verdwijnen, leg ik de Beach Boys op. Door het grote ronde raam van ons vogelhuis kijk ik uit op zon en bomen. Dit is simpel, keihard genieten.

De Vreemde Vogel won begin dit jaar het Nederlandse televisieprogramma ‘Bed en Breakfast’, een soort ‘Komen Eten’ voor hotels. Die overwinning verbaast me allerminst. Het buitenhotel combineert een zeer origineel concept met heerlijke luxe. Verse handdoeken, check. Gesteven lakens, check. Thee en koffie op de kamer, check. Het geheel is hartverwarmend. Hier gaan zowel de kinderen als ik heerlijk slapen.

Het vergt dan ook tamelijk wat moeite om mijn drie meisjes uit hun vogelhuis te lokken. Mijn kuikens vinden ons nest-voor-een nacht geweldig. Helaas voor hen wil mama-vogel ook de rest van het domein ontdekken.

Op de kleine boerderij leven twee schaapjes, twee geitjes en twee kittens. Alle laten ze zich eindeloos strelen en knuffelen. We ontdekken enkele andere bizarre logeerplekken: een raket (de SpaceMees), twee vreemde, zwarte caravans hoog in de lucht (De Familie Struisvogel) en het vliegtuig (De IJzeren Vogel). Alle ‘kamers’ beschikken over eigen sanitair, toilet en douche.

Vogels alom
Onze kartonnen knutseluiltjes waren maar een voorsmaakje, aan het thema vogels valt hier niet te ontkomen. De tuin staat vol kleurrijke vogelkunstwerken. Een show van geprojecteerde kanarievogels vind ik fascinerend.

Recyclage is een andere thema dat steeds weerkeert, en soms op onverwachte momenten. In de speeltuin dient een oude glasbak als kinderhuis. In de eetzaal staan veel sfeervolle retrospullen, van een oude kinderkoets tot antieke kapstokjes in de vorm van – jawel – vogels.

Terwijl mijn dochters zich verder uitleven (en zich onbeschrijflijk vuil en nat maken), nestel ik me opnieuw op het terras. Terwijl de zon langzaam naar de horizon zakt, hollen mijn meisjes onvermoeibaar van de speeltuin naar de zandbak, van de zandbak naar de schapen, dan weer naar de hangmat en terug naar de zandbak.

Wanneer we ons ’s avonds terugtrekken in ons vogelhuisje, zijn ze zo afgepeigerd dat ze het niet eens erg vinden dat er geen tv is. De volgende morgen laat het zomerweer ons in de steek, maar nog warm, versgebakken brood en een gekookt eitje van de boerderij krikken ons humeur meteen op.

Vlaardingen en Rotterdam bieden overigens genoeg afleiding, ook bij slecht weer. Na een lange afscheidsknuffel aan de geitjes en de katjes vliegen we uit, op weg naar de stad. Even kijken mijn kuikens nog achterom. ‘De volgende keer slapen we in de raket, of in het vliegtuig. Goed, mama? Beloofd?’ – ‘Beloofd.’ Want hier komen we zeker terug.

Lekker bio

Vorige week draaiden Bob en ik een videofilmpje op een bioboerderij in Lovendegem. Bij aankomst had ik meteen spijt dat de kinderen er niet bij waren. Niet dat werken in hun bijzijn een optie is maar een actieve boerderij bezoeken leek me een leuke ervaring. Toevallig hield de buurman het volgende weekend zijn opendeurdag. En dus trokken wij zondagvoormiddag met het hele gezin naar de bioboerderij De Zwaluw.

Koeien, schapen, varkens, lama’s, paardjes, konijnen, cavia’s: in De Zwaluw loopt een bonte verzameling diertjes. Ze kweken bovendien ook biogroenten. We kregen een leerrijke rondleiding van een jonge enthousiaste boer en achteraf genoten we van een heerlijk bioijsje. Heel gezellig.

Als veggie eet ik sowieso meer groenten en kom ik vanzelf al gemakkelijker eens in een biowinkel. Toen wij nog in het centrum woonden namen we zelfs even een abonnement op een pakket biogroenten. Eerlijk: bio is niet altijd lekkerder. En het is ook duurder. Ik zie de bomen ook niet meer door het bos van al die labels. Maar de rondleiding maakte me opnieuw bewust van het belang van bio. Eigenlijk is bio gewoon eerlijk. Meer niet. Koeien die gras eten in plaats van afval, dieren die alleen antibiotica krijgen als ze ziek zijn, fruit dat rijpt aan de boom en niet in diepvriezers.

De Zwaluw is een heerlijke plaats met lekker eten en lieve mensen. Jammer dat er in onze buurt zo geen boerderij bestaat. We zouden er goede klanten worden. Maar als we in de omgeving zijn of deze zomer een fietstochtje plannen, gaan we zeker nog eens langs.

Boerderijvakantie

Met de kinderen naar de boerderij, het stond al lang op mijn verlanglijstje. Toen bleek dat het schoolfeest net op hetzelfde datum viel, heb ik geprobeerd om ons weekendje te annuleren of om te wisselen. Dat is niet gelukt en dus besloten we om toch zelf te gaan.

Mooi weer, een prachtige locatie, veel jonge dieren en drie enthousiaste kinderen: de timing zat goed. Het bolhuis is super mooi gelegen, en heeft veel te bieden. Toegeven: slapen in de woonwagen bleek toch een stuk avontuurlijker dan ik had verwacht. Wij zijn niet echt kampeerders. Met drie kleine kinderen samen in een kleine, beetje onstabiele en niet-verduisterde ruimte slapen is een …uitdaging. Er was geen stromend water en de wc (en douche) bevond zich aan de andere kant van het erf. Het was allemaal toch een beetje primitiever dan verwacht, waardoor ik eigenlijk ook slecht voorbereid was: geen muggenmelk bij de hand, geen echte wandelschoenen, geen aftersun, geen ontbijt voorzien, geen zaklamp, enz. Na Thailand en Zuid Africa (ook met kinderen) zijn daddy en ik wel wat gewoon. Eigenlijk hadden we een soort verre reiservaring in eigen land. Heerlijk.

Hoogtepunten van het weekend: wandelen me de ezel, baby-ezel de fles geven, kuikentjes van een dag oud zien, bbq-pic nic met frisse wijn en wakker worden samen met de zon in een woonwagen. Ja, ik zou het bolhuis zeker aanraden, al moet ik erbij zeggen dat de woonwagen waarschijnlijk niet voor iedereen weggelegd is. Klein minpuntje was het contact met “de boerin. Ok, ik hou in mijn achterhoofd dat we geprobeerd hebben om het weekend te verleggen, maar daardoor hebben ze hier wel gratis reclame gekregen. En we waren misschien niet de gemakkelijkste klanten, met onze drie stadskinderen. Een welkom gevoel en een hartelijke babbel heb ik toch een beetje gemist. Het klinkt triviaal maar persoonlijke ontmoetingen geven nu eenmaal sfeer aan zo een inleefreis.