Met de kinderen naar de boerderij, het stond al lang op mijn verlanglijstje. Toen bleek dat het schoolfeest net op hetzelfde datum viel, heb ik geprobeerd om ons weekendje te annuleren of om te wisselen. Dat is niet gelukt en dus besloten we om toch zelf te gaan.
Mooi weer, een prachtige locatie, veel jonge dieren en drie enthousiaste kinderen: de timing zat goed. Het bolhuis is super mooi gelegen, en heeft veel te bieden. Toegeven: slapen in de woonwagen bleek toch een stuk avontuurlijker dan ik had verwacht. Wij zijn niet echt kampeerders. Met drie kleine kinderen samen in een kleine, beetje onstabiele en niet-verduisterde ruimte slapen is een …uitdaging. Er was geen stromend water en de wc (en douche) bevond zich aan de andere kant van het erf. Het was allemaal toch een beetje primitiever dan verwacht, waardoor ik eigenlijk ook slecht voorbereid was: geen muggenmelk bij de hand, geen echte wandelschoenen, geen aftersun, geen ontbijt voorzien, geen zaklamp, enz. Na Thailand en Zuid Africa (ook met kinderen) zijn daddy en ik wel wat gewoon. Eigenlijk hadden we een soort verre reiservaring in eigen land. Heerlijk.
Hoogtepunten van het weekend: wandelen me de ezel, baby-ezel de fles geven, kuikentjes van een dag oud zien, bbq-pic nic met frisse wijn en wakker worden samen met de zon in een woonwagen. Ja, ik zou het bolhuis zeker aanraden, al moet ik erbij zeggen dat de woonwagen waarschijnlijk niet voor iedereen weggelegd is. Klein minpuntje was het contact met “de boerin. Ok, ik hou in mijn achterhoofd dat we geprobeerd hebben om het weekend te verleggen, maar daardoor hebben ze hier wel gratis reclame gekregen. En we waren misschien niet de gemakkelijkste klanten, met onze drie stadskinderen. Een welkom gevoel en een hartelijke babbel heb ik toch een beetje gemist. Het klinkt triviaal maar persoonlijke ontmoetingen geven nu eenmaal sfeer aan zo een inleefreis.
Achter de camera 