Homeswap in Brighton from annelissen on Vimeo.
Tagarchief: brighton
‘Gaan we naar huis?’
We zaten nog niet op de boot en daar was ze al met haar vraag: ‘Mama? Wanneer gaan we naar huis?’
Dat is even slikken natuurlijk. Het is vakantie voor iedereen. Reizen is leuk. Samen op avontuur, tijd voor elkaar en ondertussen een stukje van de wereld ontdekken. Toch?
Maar de meeste kinderen zijn van nature eerder gemakszuchtig en behoudsgezind.
Thailand, Zuid Afrika, Marokko, Rome, Amsterdam, Parijs, Brighton mét kinderen? Veel mensen verklaren ons zot. Toch vind ik reizen met kleintjes helemaal niet zo moeilijk als het lijkt, zolang je je aan een paar ‘spelregels’ houdt:
* halveer je ritme, minstens. Met kinderen reis je trager, veel trager. Zouden we ons zeven dagen kunnen bezighouden in zo een klein stadje als Brighton? Een week later hebben niet de helft van de activiteiten afgewerkt. So?
* Wees flexibel, plan zo weinig mogelijk. Kinderen zijn wispelturig, dat moet ik jullie niet wijsmaken. Een strak programma is vragen om problemen. Honger? Dan eten we. Moe? Dan stoppen we.
* Laat ze meebeslissen. Jij kiest en dan is het hun beurt. Iedereen blij. Wees niet te streng. Op vakantie mag er meer dan thuis, ook ijsjes als middageten, McDonalds als vieruurtje of ontbijten voor tv.
* Sluit je op tijd af voor elkaar. Gezellig samenzijn, 7 op 7, 24 uur per dag, dat is gewoon niet menselijk. Laat je kinderen geregeld met rust, ook al hangen ze dan in de zetel met de Ipad. Ga alleen lopen ’s ochtends, of wandelen. Investeer in een berg vrouwentijdschriften of een goed boek om even in te verdwijnen. Pedagogisch misschien niet helemaal verantwoord maar zelf heb ik hard genoten van mijn mp3-speler op de speeltuin. Bij noodgevallen hoor ik door één oor meer dan genoeg. 😉
Flo is de jongste, en van aard een moeilijk stuurbaar kind. Ze doet graag haar zin, wandelt niet graag, en heeft meer dan regelmatig honger. Toch heeft ook zij genoten van ons weekje Brighton.
‘ Floowie? Morgen gaan we naar huis. Morgen zie je Tuc terug. Leul he?’
‘ Nee. Ik wil niet naar huis. Ik ga bij de poesjes blijven.’
Het zal dus toch wel meegevallen zijn. Denk ik 🙂 In juli gaan we naar Straatsburg.
Typisch Brits
Steden aan de zee zijn altijd leuk, zeker met kinderen. En om onduidelijke redenen hou ik wel van Engeland, ondanks de middelmatige keuken en het wisselvallige weer. Engeland is lekker anders, en voor een weekje kan ik daar wel van genieten.
Want behalve dat ze hier links rijden, ontdekte ik deze week:
* de geneugten van een leuke openbare speeltuin mét afsluiting. Meer dan toeristische trekpleisters hebben wij deze week vooral de leukste speeltuinen van Brighton ge- en bezocht, en dat zijn er heel wat. Ontdekking van de week: alle speeltuinen worden hier volledig omheind met een moeilijk te openen toegangspoortje. Zalig! Zo hoef je geen ogen op je rug te hebben. Daar kan ons Gents stadsbestuur nog iets van leren 😉
* Ik hou van vrolijke prints en kleurrijke kinderkleren maar er zijn grenzen. Of laten we het anders formuleren: de gemiddelden Brit heeft weinig smaak. Tijgerprintbroeken met Dora-shirts en fluoroze baskets, bloemenkleedjes in combinatie met te kleine fluoleggings, ik werd op slag (een beetje fan) fan van sober en effen. 🙂
* Engeland is een heel diervriendelijk land. Overal zie je honden; overal kan je vegetarisch eten. In vergelijking met Frankrijk en Duitsland was dat mij alvast een leuke verrassing.
* Verdere bedenkingen: Britse papa’s zijn erg betrokken. Veel mooie maar kleine huisjes. Britten zijn vriendelijke maar fysiek (gemiddeld ) geen mooie mensen (of misschien is dat gewoon een gevolg van het vorig puntje :)).
Brighton is een leuk stadje, heel divers. Stenen strand, leuke shops, een heus pretpark op de pier, veel groen en vriendelijke sfeer. En dat alles op geen vier uur rijden van bij ons.
Zonder huisruilaanvraag zou het als reisbestemming nooit in me opgekomen zijn. Onterecht.
Vakantie
Huisje ruilen
Volgende week gaan we nog eens huisje ruilen, met een gezin in Brighton. We zijn dit jaar populair op de huisruilsite want er kwamen aanbiedingen van Lissabon, Spanje en Ierland. Maar tijdens de zomermaanden ben ik graag thuis en dus gaan we ons dus beperken tot een weekje Engeland.
Aan Parijs en Amsterdam hou ik erg goede herinneringen over, en toch blijft het een aparte manier van reizen. Het grootste voordeel is de kostprijs, en natuurlijk ook het persoonlijke en huiselijke element. Je leeft gewoon even ergens anders. En je bezoekt steden waar je anders vast nooit zou komen.
De keerzijde van de medaille is de organisatieslag. Een hotel boek je op vijf minuten, huisruil vraagt weken van over- en weer mailen én een serieus grote kuis voor je vertrekt. Dat staat mij deze week dus nog te wachten. Slik.
Maar een weekje strand, natuur en rust zal mijn oren en neus ongetwijfeld deugd doen. Ik weet het, ik ben nog maar terug van skivakantie en toch … Het zijn drukke weken geweest en … een mens kan nooit te veel van het leven genieten. Toch? 😉