Wat je doet op vakantie is vaak familiaal bepaald, meer dan we denken. En wij komen niet uit een kampeerfamilie. Maar na bruin in de tuin kregen we er toch zin in. En dus ging ik op zoek naar een charmante camping.
Charmant, gezellig, mooi, kleinschalig, uniek, karakter- en sfeervol, … Het is een moeilijk uit te leggen begrip die toch bij iedere zoektocht terugkomt. Vrij snel kwam ik bij camping Maka uit. Hun site zag er beloftevol uit maar foto’s bedriegen, altijd ;). Gelukkig overtrof de realiteit mijn verwachtingen. Camping Maka is een bijzondere plaats, een goed bewaard geheim, een tip voor de kampeerders onder jullie.
De uitbaters zijn Nederlanders net als de helft van de andere gasten. De sfeer is er erg familiaal, warm, groen en rustig (echt!). De kinderen inclusief Bob hadden meteen speelvriendjes. 😉
Maar pas op, kamperen is niet voor iedereen weggelegd. Het is een avontuur en avonturen gaan vaak samen met de nodige onvoorziene omstandigheden, rommel en vuiligheid. Ook al vertrokken we erg geladen, al snel bleek dat we veel te weinig meehadden. Om zes uur ’s avonds tot het besef komen dat je zelf moet zorgen voor wc-papier, is toch een beetje pijnlijk. Één trui en één handdoek per kind was ook ruim te weinig. Van een campingstekker had ik ook nog nooit gehoord. De BBQ hadden we mee maar we misten toch borden en bestek. En vooral: reservetuutjes.
Kamperen betekent loslaten, zeker met drie jonge zotte kinderen aan kant van een stromende rivier.
Hier maken ze geen moddertaartjes van proper zand, en zwemmen ze niet onder toezicht van een ervaren badmeester. Neen. Ze verdwijnen voor een half uur in het bos of in andermans tent. Als je denkt dat ze niet vuiler kunnen worden, doen ze er nog een stevige schep bovenop. En ze blijven veel te lang wakker.
Ik moet eerlijk zijn: het was wennen. Ja, ik heb een beetje gestresst toen ik Flo voor de zoveelste keer kwijt was. Of toen ik ontdekte dat ik ongesteld was en geen wc-papier bijhad ( ook toen een onbekende medekampeerster even mijn deur opentrok om me te helpen). Of toen ze met hun natte crocs de tent inkropen. En toen ze om elf uur nog altijd niet wilden slapen.
Maar uiteindelijk overviel mij toch een zalig laisser aller-gevoel. Kamperen is echt en dat is tof. Het is ontbijten in de zon, leven ontdekken onder iedere steen, lachen met de vuile snoet van je kinderen, genieten van een warme douche terwijl je de plakkerige zonnecréme van je huid afspoelt, in slaap vallen voor het kampvuur en wakker schieten met het idee dat er een wasbeer voor je tent zit.
Camping Maka gewoon geweldig. Wij gaan zeker terug!
Achter de camera 