Eén konijntje is zo zielig. Bovendien is er geen betere strategie tegen verdriet, dan een nieuwe liefde. Dus kochten we een nieuwe hangoortje, Fluffy. (De meisjes vonden de naam een beetje te moeilijk dus nu heeft Fluffy ook nog een koosnaampje: Pluisje)
Het bleek opnieuw geen gemakkelijke zoektocht. De ene winkel is de andere niet. Dwergkonijntjes verschillen onderling blijkbaar nogal van elkaar. In sommige winkels bleken ze dubbel zo groot. De ene winkeljuffrouw wist ons ook te vertellen dat inenten tegenwoordig wettelijk verplicht is, iets waar ze in de andere winkel nog nooit van gehoord hadden. Ook over de geslachtsbepaling lopen de meningen nogal uiteen: “Ik zal snel eens kijken” tot “bij konijnen is dat aartsmoeilijk met zekerheid te zeggen”.
Soit. Fluffy is al even tam en zacht als Zulma, die we natuurlijk niet vergeten. Ik hoop nu echt dat ze een beetje langer blijft leven.