EĆ©n filmpje per maand lijkt me genoeg. Maar begin april trokken we naar Brighton, en de rest van de maand ā¦ had ik eerlijk gezegd gewoon veel andere zaken aan mijn hoofd. Wachten tot eind mei bleek dan weer te veel van het goede. En dus koos ik voor ‘De Lente’, voor die mooie, heerlijk warme en zonnige dagen in april. Lieve zon, ik mis u. Kom gauw terug š
Videoblog: april – mei from annelissen on Vimeo.
Gezien mijn maatje hersteld wordt en ik dus zonder camera zit, eindigt deze maand iets vroeger dan voorzien.
februari from annelissen on Vimeo.
Speeltijd š De langere film zal ik waarschijnlijk beter bewaren voor familie en vrienden. Niets saaier dan eindeloze vakantievideo’s. Toch?
Ons neefje is een kindtalent, en af en toe pikken wij daar een graantje van mee. Naast zijn musicalcarriĆØre spreekt hij ook regelmatig tekenfilms in zoals Sammy 2 en Peter Pan.
Begin september werd hij opnieuw verwacht in Amsterdam voor een nieuwe tekenfilm. En ze zochten nog een klein meisje voor een klein rolletje. Of Manou geen zin had om mee te gaan? Zoiets moet je mijn dappere meid geen twee keer vragen. Ze ‘speelt’ het rode nerdmeisje met het brilletje. Gemakkelijk was het niet, moest ze achteraf toch toegeven. Lezen is niet meteen haar sterkste kant maar het allermoeilijkste vond ze eerder het lachen op commando.
Vandaag was het dan eindelijk zover: we zouden het eindresultaat te zien en te horen krijgen. Met alle stemacteurs trokken we naar Kids@TheMovies in de decascoop. Het is een leuke film geworden, vind ik, al herkende ik de stem van mijn eigen dochter nauwelijks š
Het is juni maar toch koud en regenachtig buiten. Bovendien stond de activiteit op onze vakantieplanning. Gisteren trokken we dus allemaal samen naar de cinema, naar de film Croods.
Ok, ik geef toe dat is niet echt een gemakkelijke film voor Flo maar naar K3 of Plop daar krijg ik hoofdpijn van š Flo heeft zich erg goed geamuseerd, al was dat vooral voor en na de film š
Samen met de vrijwillige reddingsdienst van Blankenberge (Belsar) maakte Bob een leuk filmpje ondanks 8 beaufort en bijhorende zeeziekte.
“Jij lijkt sprekend op die actrice uit de film Restless.”
Ik besef dat vooral de coupe het doet. Maar geef toe: het is een wreed schoon compliment š
Voor de Villa Rozenrood fotografeerden Sarah en ik elk een twintigtal gezinnen. Ik heb die dag bijna 1500 foto’s gemaakt, en die moeten allemaal verwerkt worden. Ik ben er volop aan bezig maar kijk: Sarah klopt me :-). Zij is al klaar.
We hebben een andere stijl, dat is onvermijdelijk. En we hebben die dag ook bewust voor een andere achtergrond gekozen. Sarah koos voor de witte muur, terwijl ik de locatie en de ramen graag wou meenemen. Ik werk in de studio al zo veel op wit. Het was een actie; het mocht wel eens iets anders zijn. Sarah’s foto’s erg leuk geworden, sober en vrolijk. En ook haar filmpje vind ik geweldig. Je ziet duidelijk dat de kindjes veel plezier hebben, deels dankzij Bob de animator natuurlijk.
Natuurlijk gaan er altijd mensen zijn die nu, als ze de beelden zien, gaan vergelijken. Even ter herinnering: het is geen wedstrijd, integendeel. De shoot was een manier om jullie allen te motiveren om iets te storten voor het goede doel. En jullie houden er allemaal een leuke herinnering aan over.
Zelf zit ik halfweg. Ik probeer de alle foto’s deze week af te werken. En heel misschien maak ik er nadien ook zo een leuk filmpje van, al moet ik nog eens uitvissen hoe. Tips zijn altijd welkom, zolang het eenvoudig, snel en strak blijft.
Gisteren zag ik nog eens een film in de bioscoop. Dat was lang geleden. Als student ging ik wekelijks naar de cinema, maar persoonlijk vind ik Kinepolis echt duur. Maar het blijft tof om een goede film op zo een groot scherm, in een enorme (en liefst bijna lege) zaal te bekijken. Lekkere zetels ook.
Om 14.15 is de keuze beperkt. ‘The broken circle breakdown’ sprak mij aan: lekker Belgisch, een emotioneel en menselijk verhaal, een beetje kunstig met humor Ć©n de nodige diepgang.
Over ouders die hun dochtertje verliezen aan kanker. Slik. Ik loop moe en dat maakt me emotioneel. Ik ga wenen, hard wenen, dacht ik. Neen, dat mag niet gebeuren. Ik moet nadien nog werken. Ik weet wat er gaat komen; ik ben voorbereid; ik heb mezelf onder controle. Blijven ademen en knipperen.
Het is een mooie, hartverwarmende en tegelijk hatverscheurende film. Ik vond hem extra confronterend omdat hij deels in het UZ is opgenomen. Toch is het aanrader, al is het maar omdat ik nog maar eens besefte hoe broos geluk is.
Na de musical Robin Hood mocht ons neefje de stem verzorgen van Ricky, de kleinzoon van de bekende tekenfilmschildpad Sammy. “Remi blinkt meer dan de ster”, aldus de presentator. Gelukkig zag hij de rest van de familie niet goed zitten, want volgens mij gaven we licht š Trouwens: Sammy 2 is een erg leuke film. Een aanrader.
Foto Dirk Verbocht
Achter de camera 