Bloemen

Moederdag is een drukke dag voor een bloemenwinkel, en daarom stak ik zondag een handje toe in Het Groenhof. Een nuttige activiteit op zondagmorgen, het is eens iets anders. Bovendien proef ik zelf graag eens van een andere job. Dat is verrijkend, en brengt me ook steevast de nodige nederigheid bij.

Want vergis u niet: bloemen inpakken is een pak moeilijker dan het er uit ziet. Al eens geprobeerd een pakje te maken van een lange fragiele orchidee? En ondertussen staan de klanten muisstil op uw vingers te kijken. De volgende keer dat ik zelf bloemen krijg laat ik ze gewoon een hele week in de emballage zitten, uit respect 😉

Terwijl ik met een beetje enthousiasme en een sociaal klapke mij wel behelp in de horeca, stond ik nu toch een dik uur te sukkelen. Reality check: zo handig ben ik dus toch niet. Tegen de tijd dat ik in één beweging, zonder kreuken en scheuren, een doorschijnend vloeitje van de rol kon trekken, was de grote rush voorbij.

De dag eindigde met een aandoenlijke anekdote: een oudere dame bestelt een boeketje met een kaartje voor moederdag. Ze schrijft er op: ‘Voor de liefste mama, van oma.’ Het is een doordenkertje. 🙂

Terug aan het werk

Morgen ga ik terug aan de slag. Fotograferen zal nog niet lukken, maar van achter mijn computer zou ik toch al iets moeten kunnen. Ok, een volledige werkdag gaat lastig worden. Ik ga een manier moeten vinden om mijn knie in de hoogte te leggen, én om er te geraken. Want zolang ik mijn been niet kan plooien, zit autorijden er niet meteen in.

Eigenlijk heb ik nog een ziektebriefje. Maar het is dubbel. Toen Flo vorig jaar anderhalve maand is opgenomen, heb ik veel sociaal verlof moeten nemen. Ook na haar opname ben ik vaak thuisgebleven, omdat het gewoon onhaalbaar was om ze naar school te sturen. Later werd Bob ziek, en Manou en ik zelf. Ik besef dat mijn collega’s al veel voor mij zijn ingesprongen, vorige week opnieuw. Ik kan er niets aan doen, maar daar hebben zij natuurlijk geen boodschap aan. Uiteindelijk wringt het toch, vroeg of laat. Begrip en inlevingsvermogen hebben grenzen.

En daarom wil ik morgen terug gaan werken. De media is een harde wereld. Ik heb alvast een carpoolrit versierd. Mijn krukken staan klaar, en hopelijk geraak ik morgenochtend in iets anders dan een trainingsbroek 😉

Bedrijfsfotografie

Of ik de vier guiding principles van Trasys wou fotograferen? “Putting our customers first” of “seeking excellence and delivering value cost-effectively”. Mooi marketing woorden zorgen niet altijd voor mooie beelden. Maar waar een wil is (en een beetje fantasie), is een weg. Op een voormiddag heb ik verschillende foto’s gemaakt van de “4 kerntaken” én ook alle medewerkers. Het resultaat staat nu ook online.