Voor het eerst kamperen

Wat je doet op vakantie is vaak familiaal bepaald, meer dan we denken. En wij komen niet uit een kampeerfamilie. Maar na bruin in de tuin kregen we er toch zin in. En dus ging ik op zoek naar een charmante camping.

Charmant, gezellig, mooi, kleinschalig, uniek, karakter- en sfeervol, … Het is een moeilijk uit te leggen begrip die toch bij iedere zoektocht terugkomt. Vrij snel kwam ik bij camping Maka uit. Hun site zag er beloftevol uit maar foto’s bedriegen, altijd ;). Gelukkig overtrof de realiteit mijn verwachtingen. Camping Maka is een bijzondere plaats, een goed bewaard geheim, een tip voor de kampeerders onder jullie.

De uitbaters zijn Nederlanders net als de helft van de andere gasten. De sfeer is er erg familiaal,  warm, groen en rustig (echt!). De kinderen inclusief Bob hadden meteen speelvriendjes. 😉

Maar pas op, kamperen is niet voor iedereen weggelegd. Het is een avontuur en avonturen gaan vaak samen met de nodige onvoorziene omstandigheden, rommel en vuiligheid. Ook al vertrokken we erg geladen, al snel bleek dat we veel te weinig meehadden. Om zes uur ’s avonds tot het besef komen dat je zelf moet zorgen voor wc-papier, is toch een beetje pijnlijk. Één trui en één handdoek per kind was ook ruim te weinig. Van een campingstekker had ik ook nog nooit gehoord. De BBQ hadden we mee maar we misten toch borden en bestek. En vooral: reservetuutjes.

Kamperen betekent loslaten, zeker met drie jonge zotte kinderen aan kant van een stromende rivier.
Hier maken ze geen moddertaartjes van proper zand, en zwemmen ze niet onder toezicht van een ervaren badmeester. Neen. Ze verdwijnen voor een half uur in het bos of in andermans tent. Als je denkt dat ze niet vuiler kunnen worden, doen ze er nog een stevige schep bovenop. En ze blijven veel te lang wakker.

Ik moet eerlijk zijn: het was wennen. Ja, ik heb een beetje gestresst toen ik Flo voor de zoveelste keer kwijt was. Of toen ik ontdekte dat ik ongesteld was en geen wc-papier bijhad ( ook toen een onbekende medekampeerster even mijn deur opentrok om me te helpen). Of toen ze met hun natte crocs de tent inkropen. En toen ze om elf uur nog altijd niet wilden slapen.

Maar uiteindelijk overviel mij toch een zalig laisser aller-gevoel. Kamperen is echt en dat is tof. Het is ontbijten in de zon, leven ontdekken onder iedere steen, lachen met de vuile snoet van je kinderen, genieten van een warme douche terwijl je de plakkerige zonnecréme van je huid afspoelt, in slaap vallen voor het kampvuur en wakker schieten met het idee dat er een wasbeer voor je tent zit.

Camping Maka gewoon geweldig. Wij gaan zeker terug!

Vakantie

Je hoeft niet ver te gaan voor een leuke vakantie. Dit weekend organiseerden we “bruin in je eigen tuin”. Het concept is simpel. Je brengt een paar leuke mensen samen voor een eenvoudig avontuur: kamperen in je eigen tuin.

Tenten kosten tegenwoordig geen stukken van mensen meer (leve Decathlon) en mijn kinderen gebruiken ze ook graag om in te spelen. Verder leg je een pot voor de drank (belangrijk ;-)) en het eten. Iedereen helpt een beetje en je sluit de avond met een heerlijk kampvuur, inclusief live band (top!).

De kinderen waren razend enthousiast en ook voor mij was dit een absoluut hoogtepunt: zo eenvoudig, zo gemoedelijk, zo gezellig, zo leuk. Beter kan de zomer nauwelijks worden.

Boerderijvakantie

Met de kinderen naar de boerderij, het stond al lang op mijn verlanglijstje. Toen bleek dat het schoolfeest net op hetzelfde datum viel, heb ik geprobeerd om ons weekendje te annuleren of om te wisselen. Dat is niet gelukt en dus besloten we om toch zelf te gaan.

Mooi weer, een prachtige locatie, veel jonge dieren en drie enthousiaste kinderen: de timing zat goed. Het bolhuis is super mooi gelegen, en heeft veel te bieden. Toegeven: slapen in de woonwagen bleek toch een stuk avontuurlijker dan ik had verwacht. Wij zijn niet echt kampeerders. Met drie kleine kinderen samen in een kleine, beetje onstabiele en niet-verduisterde ruimte slapen is een …uitdaging. Er was geen stromend water en de wc (en douche) bevond zich aan de andere kant van het erf. Het was allemaal toch een beetje primitiever dan verwacht, waardoor ik eigenlijk ook slecht voorbereid was: geen muggenmelk bij de hand, geen echte wandelschoenen, geen aftersun, geen ontbijt voorzien, geen zaklamp, enz. Na Thailand en Zuid Africa (ook met kinderen) zijn daddy en ik wel wat gewoon. Eigenlijk hadden we een soort verre reiservaring in eigen land. Heerlijk.

Hoogtepunten van het weekend: wandelen me de ezel, baby-ezel de fles geven, kuikentjes van een dag oud zien, bbq-pic nic met frisse wijn en wakker worden samen met de zon in een woonwagen. Ja, ik zou het bolhuis zeker aanraden, al moet ik erbij zeggen dat de woonwagen waarschijnlijk niet voor iedereen weggelegd is. Klein minpuntje was het contact met “de boerin. Ok, ik hou in mijn achterhoofd dat we geprobeerd hebben om het weekend te verleggen, maar daardoor hebben ze hier wel gratis reclame gekregen. En we waren misschien niet de gemakkelijkste klanten, met onze drie stadskinderen. Een welkom gevoel en een hartelijke babbel heb ik toch een beetje gemist. Het klinkt triviaal maar persoonlijke ontmoetingen geven nu eenmaal sfeer aan zo een inleefreis.