Mijn maandje stoppen met shoppen zit er bijna op. Ik zal maar meteen toegeven dat ik een paar uitzonderingetjes gemaakt heb: de paddenstoelen en deze leuke retro buggy. Veel meer heb ik deze maand niet gekocht. Ik liet alle discountwinkels links liggen, en ook online heb ik niets besteld. Natuurlijk bladerde ik wel door de reclamefolders en ook online bleef ik snuisteren. Binnen een paar dagen ga ik dus toch bestellen wat ik mij de voorbije periode ontzag. Veel heeft het dus allemaal niet opgebracht.
Ik had nochtans een soort aha-erlebnis verwacht. Plots zou ik beseffen dat shoppen helemaal niet leuk is, en dat ik ook echt niets meer nodig heb. Mijn kasten liggen vol gerief, toch? Wel inderdaad, ik heb de oude merkloze shampoo die ooit kocht op skivakantie eindelijk opgebruikt. Mijn haar is nog nooit zo droog geweest maar he ik heb 2 euro bespaard. Mijn kast hangt inderdaad vol keren maar ik heb geen ontdekkingen gedaan. Kijk, ik ben 34 jaar en ik groei dus al een hele tijd niet meer. Veel van mijn kleren zijn niet echt versleten. Ik vind het zonde om ze weg te gooien. Toch is er geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om mijn eerste balkleedje, ik was bijgod 15 jaar, nu nog eens aan te trekken voor een feestje. Idem voor mijn cimarronbroeken met brede pijpen, rechte jeansbroeken, iets te grote blauwe trui met V-hals, spannende babyroze truitjes, grijs plooirokje, zwart seute-examenblazertje: als vijftienjarige had ik nu eenmaal een andere smaak dan nu. Weggooien vind ik zonde en misschien komen die dingen ooit terug in de mode.
Flo heeft dringend nieuwe schoenen nodig en ik ga ze binnenkort gewoon kopen. Ja, mijn meisjes hebben veel kleren maar dat is nodig ook. Ik heb niet de tijd of de zelfdiscipline om iedere dag te wassen. Mijn voorraadje laat me toe om een paar manden of zo een kleine 2 weken op te sparen zonder tekorten. Bovendien wisselen de seizoen hier geregeld. Aan T-shirt met korte mouwen, shorts en halterjurkjes heb ik op dit moment niets. Kinderen hebben ook veel soorten kleren nodig: speelkleren, schoolkeren, sportkleren, feestkleren, enzovoort. Op het eerste zicht lijkt de kast dus vol te liggen maar we gebruiken bijna alles.
Natuurlijk kan een mens met minder. Ik ken genoeg mannen én vrouwen die winter en zomer overleven in jeans, T-shirt en kaptrui. Maar zelf wissel ik graag van kleren. Zo draag ik graag kleedjes en korte rokjes maar als fotografe is dat natuurlijk niet altijd handig. Leuke hakjes verslijten ook sneller dan bottines. En ik hou van leuke leren jasjes en blazers maar daar kom ik de sneeuw niet mee door.
Geen aha-erlebnis dus al besef ik nu wel dat ik misschien graag shop maar dat uiteindelijk toch 
relatief bewust koop.
Achter de camera 