Vandaag zwaaiden we Manou uit in Eeklo. Zeven dagen gaat ze paardrijden met Kazou in Spa. Veel leuke paardrijkampen in de buurt vond ik niet en dus kozen we voor het eerst voor een slaapkamp. Samen spelen, samen eten, samen slapen. En geen taxidienst voor mama en papa, ik zag alleen maar voordelen.
Geheel toevallig schreef een klasgenootje zich in voor het zelfde kamp, en dat is bij nader inzien toch geruststellend. Want nu het zover is, vind ik het een hele stap. Zeven dagen en zeven nachten, het is toch een ander verhaal dan een twee dagen op de boerderij met klasgenootjes of een nachtje bij een vriendinnetje logeren.
Iedereen was deze ochtend vrolijk opgewonden. En onder een flinke onweersbui zijn ze vertrokken.
En terwijl ik daar stond te verzuipen, bleven mijn gedachten steken bij het oude en afgezaagde cliché: wat worden kinderen toch snel groot.
Achter de camera 