Psychologische tests zijn altijd heerlijk om naar te kijken. Deze kende ik al en toch moest ik luidop lachen met de aandoenlijke gezichtjes. Pure feel good. Heerlijk!
(Persoonlijke voorspelling: Manou wacht, Nina probeert het maar heeft te weinig geduld, en Flo steekt hem meteen in haar mond ;-))
Voor mij aan de kassa staat een dame met haar zoon. Ik schat zo iets ouder dan mezelf, de jongen is net aan zijn puberteit is begonnen. Vier flessen Pisang Ambon, twee flessen Passoa, zes flessen echte cola. Ze bouwen een feestje, zoveel is duidelijk. Die Pissang is toch niet voor de twaalfjarige, hoop ik. Of zouden er ook volwassenen bestaan die dat lekker vinden?
Bij het woord privacy denken velen spontaan aan facebook, terwijl niets zo onthullend is als je boodschappenkar. Ik idealiseer de job van kassierster niet maar je leer er vast veel bij over mensen.
Veel of weinig boodschappen? Boodschappenlijstje of niet? Zelf scannen of cash betalen? Punten sparen of niet?
Het was razend druk deze voormiddag in de Carrefour. Een mama met een overvolle kar, allemaal A-merken en veel snoep. Een koppel die naast eten ook gewoon hun kerstinkomen doen in het grootwarenhuis, lekker efficiënt. Een knappe alleenstaande man die gezond kookt, voor zichzelf of misschien heeft hij straks een date. Een oudere dame die zichzelf verwent met nieuw ondergoed.
Jengelende kinderen die uiteindelijk toch hun zin krijgen. Kassa’s voorbehouden voor bancontact waar een oudere dame toch met cash wil betalen, en de onvermijdelijke overspannen kassierster.
En ik? Mijn aankopen verklapten die dag toevallig weinig. Maar meestal kan je uit mijn kar wel afleiden dat er bij ons veel kinderen over de vloer komen, en dat wij graag en veel tafelen.
Clichés bestaan niet, besef ik. Niemand past in een vakje, tot je boodschappen gaat doen 😉
Achter de camera 