Mijn site vervalt binnenkort, en ik van de gelegenheid gebruiken maken om mijn ‘look’ een up te daten. Dus werk ik aan een nieuw logo.
Eigenlijk wou ik het uitbesteden maar dat bleek nogal kostelijk. Bovendien knutsel ik wel graag digitaal. Dit zijn dus werkschetsjes. Wat denken jullie?
We gaan uit eten met vrienden. Tegen dat we vertrekken, is het bedtijd. Mijn kinderen hebben veel slaap nodig. Beneden woont opa, voor het geval dat. Dat is handig.
Ting. Net na het voorgerecht krijg ik een mailtje. Dankzij mijn smartphone ben ik overal bereikbaar. 🙂 Het is gezellig en ik laat mijn gsm voor wat hij is. Maar als de jongens een luchtje gaan scheppen, gooi ik toch een blik op het schermpje. Een mail van Manou, met bijhorende foto.
‘Hè hè hè mama. Is het daar nog leuk? Bij ons ook.’
Betrapt, want ze had natuurlijk al lang moeten slapen. Spelen in mijn fotostudio is sowieso verboden, en dan denk ik niet eens een ipad in bed.
Toch zeg ik er de volgende ochtend niets van. Het is moederdag en ik heb geen zin in zeuren. Bovendien vind ik ook best schattig. Een beetje ondeugd is gezond. Toch?
En toen stapte de kleine zus voor het eerst 😉 Altijd een schoon moment, vind ik.
(En voor een beetje aandacht doen kinderen echt alles, ook zichzelf overtreffen.)
Mijn nieuwe studiolamp valt een beetje groot uit 😉 Daar gaat wel heel mooi, zacht licht uit komen. #happyvalentineformyself
Een tweeling, ik mag er niet aan denken. Maar geef toe: het blijft ook mega schattig 🙂
Ik snuffel en flaneer gaar op tweedehandssites, zoals ik vroeger (toen ik nog geen kinderen had en je nog kon parkeren in het centrum) langs etalages slenterde. Altijd op zoek naar leuke accessoires voor in mijn fotostudio. Maar nog leuker is als mensen mij contacteren. Zo kreeg ik vorige week een mail van een bloglezeres, of ik geen interesse had in haar oude autootje. Zo vlak voor de communies, daar moest ik niet lang over twijfelen.
Meestal gaan ouders (en dus ook ik) voor lief en zacht. Maar ik hou wel van een stoere meisjes 🙂
Kerstmis komt er aan, en de kerstshoots dus ook 🙂
Photoshop-spielerei-tje van dag :-p
Gebroken was ik na twee dagen shooten, en daarom wil ik het dit jaar graag een beetje anders aanpakken. Dit jaar wil ik de shoots graag een beetje spreiden, zowel op de dag zelfs als in het aantal dagen. Ook de formule wil ik graag een beetje aanpassen.
Concreet: shoots van een dik half uur per gezin. De beelden krijgen jullie natuurlijk opnieuw in hoge resolutie aangeleverd maar jullie kunnen ook kiezen voor bijhorende kerstkaartjes.
Data: 26-27 oktober / 9 en 10 november.
Het zijn dus meer dagen maar pas op: de plaatsen zijn beperkt! Snel inschrijven via mail ( an@bena.be) is dus de boodschap.
Ik zou op beide momenten graag buiten werken, als de zon schijnt en het niet te koud is. Anders zorg ik voor een zachte pastelachtige achtergrond in de studio 😉
100 euro voor een shoot en de digitale beelden, 130 euro voor 30 extra kerstkaartjes. Voor de kaartjes moet ik nog een keuze maken uit onderstaande lay-outs. Wat denken jullie?
Ik ben helemaal into roze, beide en pastel blijkbaar 😉
Een lichttestje op zaterdagochtend. De achtergrond blijft te oneffen of te donker voor flitslicht. Met daglicht is het effect mooier alleen hadden mijn topmodellen tegen dan geen zin meer. Gelukkig blijft de voorgrond op deze kiekjes toch schattig 😉
In een vorig leven was hij antieker, verzamelaar of marktkramer. Wat hij onderweg allemaal tegenkomt, tart alle verbeelding. Niet alleen merkt hij die dingen op, hij heeft bovendien het lef om te stoppen en indien nodig te vragen of hij ze mag hebben.
Enkele dagen geleden hadden we het aan tafel over leuke accessoires voor in mijn studio. Vooral voor tienerjongens zit ik een beetje krap. Jonge kinderen kan je op een fietsje fotograferen of een springpaardje. Voor meisjes zijn de mogelijkheden eindeloos, van leuke zeteltjes tot bloemen, tot schattige diertjes.
Voor stoere jongens kon ik nog wel iets gebruiken. Een oud pompstation is wel tof, of een gettoblaster. En dus kwam hij een paar dagen later thuis met een paar verkeerslichten, rood oranje groen en een oversteeklicht. Gevraagd aan de wegenwerkers en zomaar mee naar huis mogen nemen. Nog een geluk dat wij over een grote kelder beschikken.
Of het iets gaat geven als fotoprop, is moeilijk te voorspellen. Eerst opkuisen en monteren op een paal, lijkt mij. Maar ik vind ze wel cool.
Binnen een paar jaar gaan kinderen het verband tussen een telefoon en dit zware zwarte bakje (met draaitoetsen!) niet meer begrijpen. 😉
Mijn witte achtergrond doet al jaren geweldig goed dienst. Hij is stevig en afwasbaar. Kinderen mogen er op lopen (met schoenen!) , en fietsen en springen. Achtergronden van papier zijn te fragiel. Bij de minste ongecontroleerde beweging kreuken ze, waardoor ik achteraf uren moet photoshoppen.
Maar na al die jaren ben ik dat wit een beetje beu. Bovendien heb ik veel klanten die jaarlijks terug komen. Tijd voor iets nieuws, dacht ik. Dus zocht ik een blauwe vinylachtergrond. Blauw, dat is de kleur van de lucht. Het is sober genoeg voor de meeste interieurs en toch anders dan wit. Blauw bleek geen optie in vinyl, alleen groen (lelijk hel groen) of grijs of zwart.
En dus zocht ik verder. Vroeger was het de norm om in de studio op een “infini” te werken, een oneindige achtergrond waar je geen verschil kan zien tussen ondergrond en achtergrond. Anders krijg je een streep tussen de vloer en de muur, want velen destijds storend vonden.
Maar meningen veranderen. Tegenwoordig zie je overal “gewoon” sober studio-interieur met muur en vloer. Mij stoort die overgang niet, het is natuurlijker. Alleen voor kleine kinderen zal het misschien iets moeilijker werken, tenzij ik op mijn buik moeten werken (Ha, dat doe ik toch al?).
Dus rolde ik mijn witte achtergrond op en ging ik op zoek naar een parket-look-a-like vloer en effen gekleurde muur. De vraag is nu: in welke kleur zou ik mijn muur schilderen? Zou ik eerder voor geelwarme tinten gaan en bruin houten vloer? Of toch bleek grijs blijven met bleke plankenvloer? Of wat denken jullie?
Geen paniek: de witte achtergrond blijft hangen hoor, voor de fans 😉
Delen is moeilijk 😉
Drie gelijke of passende outfits, fotografisch werkt dat. Maar ik zou mijn meisjes zo niet naar school sturen. Bovendien worden de meest kleren hier afgedragen, van zus op zus.
En dus gebruik ik een trucje, een onfatsoenlijk plan dat ik niet zelf heb uitgevonden. Ik heb het geleerd van stylisten op filmsets, en naar het schijnt is het ook erg in trek in Amerika. Â Veel winkelketens promoten het trouwens: koop nu, pas thuis en breng wat niet goed is binnen de 14 dagen terug.
Zo gezegd, zo gedaan: ik koop 3 gelijke kleedjes, trek ze mijn meisjes snel even aan, maak gedurende 10 minuutjes foto’s in de studio en breng de dag nadien alles in perfecte staat terug.
Ik heb mezelf wel een paar spelregels opgelegd. Eerst en vooral doe ik dat enkel bij grote ketens en niet bij kleine zelfstandigen. H&M en L&L behoren tot mijn favorieten. Regel 2: ik koop nooit dure kleren want regel 3 is onverbiddelijk: bij de minstens beschadiging, snot of kwijl of stof, verplicht ik mezelf om het stuk ook echt te kopen. Op locatie werken is dus geen optie. Gelukkig is mijn studio doorgaans properder dan een gemiddeld pashokje. Verder heb ik nog een paar extra regeltjes: kaartjes worden niet afgeknipt en alles moet binnen de week terug naar de winkel.
Deze prachtige kleedjes komen van bij Lola en Lisa. De  tutu’s heb ik in de Decathlon gevonden. Dat was het voor dit jaar. want mijn laatste regel is er een van beperking: niet overdrijven. Meestal krijg je geen geld maar wel een waardebon terug. Kopen doe je dus toch.
Kocht nieuwe photobooth props (snorren en grappige extra’s voor leuke groepsfoto’s) bij partygraphics. Je kan ze ook vinden op Etsy maar het prijsverschil ben je kwijt aan  verzendigskosten. Bovendien steun ik graag creatieve landgenoten. Zelf maken, kan natuurlijk ook. Alleen zijn mijn knip- en plakkunsten (en vooral mijn tijd op dit moment) beperkt.
Zwartwit foto’s ogen snel kunstiger. Vooral voor portretten zijn ze nog erg populair. Rode vlekjes en ander oneffenheden worden er een beetje door verdoezeld. Zwartwit foto’s passen bovendien in ieders interieur.
Veel klanten vragen er naar, en ik maak ze met plezier. Zwartwit foto’s trekken is eenvoudiger. Toch kies ik steeds meer voor kleur. Mooie kleurfoto’s zijn rijker en voller.
Deze foto heb ik dit weekend gemaakt maar wel vandaag, speciaal voor deze actie, in zwartwit verwerkt. Telt dat ook mee voor fmsphotoday? 😉
Het voordeel van een blog, is dat je er ook je minder goede foto’s kwijt kan 😉 Ik wens jullie allemaal een leuk weekend.
Ps: Neen, dit is geen preview van mijn kerstkaartje. Sorry 😉
Achter de camera 