Hoe gebeurt zoiets? Je gaat lopen, krijgt warm, zweet en smijt bij thuiskomst uw jasje in de wasmand, inclusief mp3-speler. Pech. Een volledige machine inclusief voorwas heeft mijn toestelletje meegedraaid.
‘Steek hem tussen droge rijst’, adviseerde mijn collega Monica en dat bleek ene supertip. Leve de Chinezen, leve rijst en leve goedkope mp3-spelers uit de Carrefour 😉
Ik geloof in sprookjes, of toch zeker in die van De Efteling. Want eigenlijk ben ik geen echte pretparkfan. Ons laatste bezoek aan Plopsa Indoor bezorgt me nog steeds nachtmerries. Eindeloze rijen vol jengelende kleuters in combinatie met doordrammuziek en slechte akoestiek, onsmakelijke frieten, bergen afval, vuile toiletten en heel veel gestreste ouders: mij zie je daar echt nooit meer terug. Ik moet toegeven dat het in De Panne op een doordeweekse mooie meidag kan meevallen, maar gezien mijn kinderen nu schoolplichtig zijn, zit dat er ook niet meer in.
De Efteling en Studio 100 hebben nochtans veel gemeen: een pretpark met eigen fantasiefiguurtjes, bijhorende televisieshows en merchandising. Een totaalconcept quoi. En ik heb niets tegen Studio 100. Alleen vind ik de Efteling veel beter, stijlvoller, sfeervoller, meer afwisseling en oog voor detail. Een mooi voorbeeld hiervan is Olle Bolle Gijs. Dankzij ‘papier hier’ is het hele pretpark volledig afvalvrij. Kinderen willen zo graag iets in de vuilnisbak gooien dat ze zelfs natte boombaadjes gaan verzamelen.
Ook het hotel in het park is af. De 3D-tv aan de receptie, het restaurant met speelhoek, verschillende eetshifts zodat je nooit het gevoel hebt dat het druk is, het speelgoedmuisje tussen de bedden, het opstapje voor kinderen aan de wasbak: het zijn deze kleine extraatje die het verschil maken. Ook het concept van de ‘Winter’-Efteling is goed gevonden: de (valse) sneeuw, de vele kerstlichtjes en kampvuurtjes toverden onze regenachtige dag om in niets dan sfeer en gezelligheid. Je moet er maar opkomen. En dan is er nog Villa Pardoes natuurlijk, voor het geval jullie dit prachtige initiatief niet zouden kennen.
Zaterdag was heerlijk rustig. Flo wou het liefst overal blijven zitten, en dat kon tot ik duizelig werd. Zondag hadden we iets minder geluk. Helemaal in de ban van de sprookjes hebben we onze route bovendien slecht uitgestippeld. Dankzij de Efteling-app kan je namelijk checken waar hoe veel volk staat en de rustige attracties eerst doen. Dat was buiten onze meisjes gerekend die kost wat kost toch eerst het labyrint wilden uitproberen. En zo hebben we dus toch een paar keer lang in de rij gestaan.
The Efteling rules! Volgende jaar gaan we er zeker terug op hotel, met of zonder kinderen 😉
Wat een geweldig idee, ook al stellen de foto’s technisch niets voor. De beelden zijn zo heerlijk geruststellend.
Kijk, dit was ik, lang geleden. En het is toch ook (relatief) goed gekomen. 😉
Manou is haar lievelingsknuffeltje al verschillende keren verloren, echt verloren. Zo bleek hij plots weg na drie uur shoppen in de grootste shoppingmall van Kaapstad. Of toen ze hem liet liggen op de bus, na haar paardrijdkamp in Spa. Net toen we ons er bij neergelegd hadden dat Pietje weg echt verdwenen was, zo drie weken na aankomst, belde Kazou ons toch nog op.
Ondertussen had een lieve lezeres, Els, mij ook gemaild, dat ze thuis een identiek konijn had liggen waar haar kinderen toch nauwelijks naar omkeken. Toen ik Manou vertelde over een vers Pietje was ze niet meer te houden. Zelf vond ik het ook een unieke kans. Een extra Pietje zou hoe dan ook goed van pas komen, al was het maar preventief.
Zo heeft Manou nu twee Pietjes. (We hebben even getwijfeld over een rijmende naam : Pietje en … ietje maar er kwam een veto van de knuffelmama ;-)) Beide knuffels lijken ondertussen met elkaar vergroeid, waardoor het risico op verlies niet gehalveerd maar wel verdubbeld is. 😉 Heel erg bedankt Els. Je had Manou haar vreugdekreet moeten horen toen ze het pakje opende.
Els heeft trouwens een heel erg leuk webshop met leuke gepersonaliseerde muurstickers en T-shirts, en toffe oorbellen. Die paardenoorbellen staan alvast op Manous verlanglijstje voor Sinterklaas.
Heyhey Pix is een leuke foto-app voor kinderen. En om het begin van het schooljaar te vieren, kan je hem vandaag en morgen helemaal gratis downloaden. Staat met stip op mijn todo-lijstje voor deze avond!
Drie dochters is leuk en handig. Dat dacht ik alvast toen bleek dat we drie meisjes zouden krijgen. En natuurlijk is dat vaak ook waar. Kleren, fietsen en speelgoed schuiven gewoon door van groot naar klein. Vooral op vlak van speelgoed zijn mijn meisjes echt verwend. Zelf koop ik niet zo decadent veel. Maar na acht jaren verjaardagsfeestjes en bezoekjes van Sinterklaas hebben wij al bijna een volledige speelgoedwinkel bij elkaar verzameld. Ik moet er voor alle eerlijkheid bij vermelden dat wij als jongste van de familie ook veel speelgoed doorgeschoven krijgen.
Zo stonden hier op een bepaald moment zeker acht fietsjes van neefjes en nichtjes. En zelf doe ik voorlopig niet veel weg. Er komen hier zo veel kinderen op bezoek. Bovendien zou ik het wel leuk vinden om bijvoorbeeld little people’s te bewaren voor later. Retro fisher price blijft gewoon trendy. Toch?
Maar ik had echt geen idee wat ik voor Flo’s verjaardag moest kopen. Een dagje Boudewijnpark stond al op het programma maar op die leeftijd verwacht een kind ook een tastbaar geschenk. Daarom gingen we (na een vol uur twijfelen in Droomland) voor een glijbaan (als pot samen met de grootouders) maar gezien we al een kleuterexemplaar bezitten, kozen de zusjes voor ‘iets groter’.
En zo verandert onze tuin langzaam in een zwemspeeltuin. Nog een beetje en ik kan inkom vragen 😉
Het is een vraag die regelmatig terugkomt: mijn zotte wilde speelde dochter of zoon wil graag een fototoestel. Welke camera zou ik best kopen? Voor alle duidelijkheid: ik geloof niet in merken, en werk ook niet in een fotowinkel. Ik weet dus ook niet zo veel af van al die nieuwe modellen.
Maar als fotografiejuf en mama raad ik ouders altijd aan om te gaan voor een echte camera, geen Vtech of ander speelgoed. Koop gewoon een echte stevige camera. Want in de kast (of in een fototas) heb je er niets aan. En ze bestaan, de kleine betaalbare cameraatjes die je mag laten vallen, zelfs in het water.
Voor mijn meisjes kocht ik vijf jaar geleden (minstens) een Lumix onderwatercamera. Gisteren mocht ik hem na een speelnamiddag opvissen uit het zwembad. Geen probleem. De beeldkwaliteit is ok, niets bijzonder. Maar dat hij al zo veel jaren hun en mijn zotte kuren overleeft, is zonder meer geweldig.
Aan leuke en gemakkelijke fotoprojecten doe ik graag mee. En de titel ‘you are my wild’ vind ik bovendien erg mooi.
Hierbij dus nog een paar zomerkiekjes, weliswaar opnieuw gemaakt met mijn Samsung gsm-camera. Zou ik als fotograaf niet beter een echt fototoestel gebruiken? Zeker. Maar naast fotograaf ben ik ook een beetje een luie moeder, zo eentje die tien keer per dag haar planning omgooit, die drie kinderen al genoeg gesleur vindt, die niet gelooft in buggy’s of rugzakken of handtassen. Meestal stop ik gewoon een briefje van 10 euro en mijn gsm in mijn zak. Meer heb ik niet nodig. Eigenlijk wil ik vooral vrij zijn, zodat ik samen met mijn kinderen kan dollen, rennen, klimmen, rollen en springen en dat alles zonder te moeten letten op een fototas vol duur materiaal.
Een kusje heelt alle wonden. Soms. Zelf zweer ik bij een pijnloos ontsmettingsmiddel en Flamigel. Schaaf-, snij- of brandwonden: het geneest alles een pak sneller. En het is zonder voorschrift te verkrijgen. Met mijn drie meisjes gebruik ik het regelmatig, sommige periodes zelfs dagelijks. Nog een geluk dat ik geen jongens op de wereld heb gezet, of ik had meteen een doos mogen bestellen.
De voorbije week heb ik zelf bijna een halve tube over mijn knie gesmeerd. En met succes want de lelijke wonde is bijna helemaal verdwenen (op het litteken na natuurlijk ) Na vochtige doekjes en Dafalgan Forte vind ik Flamigel echt een van de grote revelaties van het ouderschap 😉
Kent u Rondom? Dat is de nieuwe regionale huis-aan-huisgids van Het Nieuwsblad. Op de rubriek ‘The Wall’ stelt een vereniging zich voor ter gelegenheid van een bepaald evenement, aan de hand van vier foto’s en evenveel tekstjes. Bijv.: De scouts van Merelbeke organiseren een fuif of Natuurpunt houdt haar jaarlijkse sneeuwwandeling. De pagina is voorlopig nog relatief onbekend en de redactie is steeds op zoek naar nieuwe aankondigingen.
Misschien hebt u zelf een sociaal leven of misschien organiseren uw kinderen binnenkort een leuk event: vraag de verantwoordelijke om teksten en foto’s door te mailen naar mijnfoto@rondom.be. In ruil krijgen zij een volledige pagina (GRATIS ! ;-)) in Rondom om hun club of vereniging nog bekender te maken.
Schilderen is leuk, zelfs voor de mama als er geen opkuis aan te pas komt. De voorbije vakantie hebben wij veel plezier beleefd aan de verfzeep van de Hema. Echt wassen doet de zeep niet maar de verf houdt ze lang bezig (tot het water afgekoeld is) én laat geen sporen na.
Een zenuwcel of een vieze bacterie kan ook. Of mijn meisjes de knuffels leuk zouden vinden, betwijfel ik. Maar educatief zijn ze zeker.
Leuk tip voor ziekenhuizen trouwens. De meeste schenken kinderen na een prik of een operatie een beertje of een geschenkje. Een schattig zacht knuffeltje in de vorm van de (hopelijk verholpen) onderliggende aandoening, is origineler en leerrijker 😉
Wij gaan dus voor een paar zenuwcellen en een wasmand vol snotbacteriën en griepvirussen.
Kent u…? Natuurlijk. Wat een vraag. Iedere vrouw kent Zalando, de onlineshop voor schoenen en kleren, zowel voor kinderen als voor volwassen. Je vindt er bijna alles, in alle prijscategorieën. Begin september bestelde ik er al een paar kinderschoenen en een gele jas voor Manou. Voor mezelf lag de drempel net iets hoger. Schoenen, dat moet je toch passen? Wat als ze niet gemakkelijk zijn?
Zalando’s grote kracht is behalve het grote aanbod, ongetwijfeld hun verzendingsdienst: gratis heen én gratis terug. Je hoeft de portokosten niet eens voor te schieten. Omdat het zo hondenweer is buiten en ik wel een paar nieuwe botjes kon gebruiken, heb ik me toch laten verleiden. Het duurde wel even voor ik mijn keuze gemaakt had. Ze hebben zo onvoorstelbaar veel. Zalando is gevaarlijk, dat geven ze zelf toe in hun reclameclipje.
“Wat heb je nu weer besteld? Sinterklaas is al terug naar Spanje hoor.” Niet shoppingmalls maar wel online winkels als deze betekenen de ondergang van het stadcentrum. De botjes pasten alvast perfect. Weer iets waarvoor ik niet meer buiten moet komen. Misschien waag ik mij deze week nog aan een broek.
Voor alle duidelijkheid: de botjes zijn voor mij! 😉 Maar met drie dochters in huis moet ik mijn territorium ieder dag een beetje harder verdedigen.
Drie gelijke of passende outfits, fotografisch werkt dat. Maar ik zou mijn meisjes zo niet naar school sturen. Bovendien worden de meest kleren hier afgedragen, van zus op zus.
En dus gebruik ik een trucje, een onfatsoenlijk plan dat ik niet zelf heb uitgevonden. Ik heb het geleerd van stylisten op filmsets, en naar het schijnt is het ook erg in trek in Amerika. Â Veel winkelketens promoten het trouwens: koop nu, pas thuis en breng wat niet goed is binnen de 14 dagen terug.
Zo gezegd, zo gedaan: ik koop 3 gelijke kleedjes, trek ze mijn meisjes snel even aan, maak gedurende 10 minuutjes foto’s in de studio en breng de dag nadien alles in perfecte staat terug.
Ik heb mezelf wel een paar spelregels opgelegd. Eerst en vooral doe ik dat enkel bij grote ketens en niet bij kleine zelfstandigen. H&M en L&L behoren tot mijn favorieten. Regel 2: ik koop nooit dure kleren want regel 3 is onverbiddelijk: bij de minstens beschadiging, snot of kwijl of stof, verplicht ik mezelf om het stuk ook echt te kopen. Op locatie werken is dus geen optie. Gelukkig is mijn studio doorgaans properder dan een gemiddeld pashokje. Verder heb ik nog een paar extra regeltjes: kaartjes worden niet afgeknipt en alles moet binnen de week terug naar de winkel.
Deze prachtige kleedjes komen van bij Lola en Lisa. De  tutu’s heb ik in de Decathlon gevonden. Dat was het voor dit jaar. want mijn laatste regel is er een van beperking: niet overdrijven. Meestal krijg je geen geld maar wel een waardebon terug. Kopen doe je dus toch.
Kocht nieuwe photobooth props (snorren en grappige extra’s voor leuke groepsfoto’s) bij partygraphics. Je kan ze ook vinden op Etsy maar het prijsverschil ben je kwijt aan  verzendigskosten. Bovendien steun ik graag creatieve landgenoten. Zelf maken, kan natuurlijk ook. Alleen zijn mijn knip- en plakkunsten (en vooral mijn tijd op dit moment) beperkt.
Op ons Sinterklaaslijstje stond een in te keuren huisje. Dat had ik gezien in de Popcornwinkel van Ideekids. Flo was er meteen weg van. 45 euro voor een huis van karton is natuurlijk niet echt goedkoop. Maar als ze het willen vol kleuren, gaan ze daar toch een tijdje mee bezig zijn. Vandaag botste ik toevallig op een gelijkaardig huisje in de Lidl, voor 9,80 euro. Ok, de layout is iets minder hip maar voor dat prijsverschil ben ik wel tot enige compromis bereid 😉
Leuke tip van Ideekids: als het vuil of vol staat, kan je het gewoon overschilderen.
Als student besef je niet hoe leuk, gemakkelijk en goedkoop reizen is. Zucht. Ik had zo leuke huisruilplannen voor volgende zomer. Een maandje Puerto Rico, het leek mij geweldig. Tot ik op zoek ging naar vluchten. Slik. 1100 euro per volwassene, 1000 euro per kind. Dat is niet echt betaalbaar, spijtig genoeg. Waarom valt de zomervakantie voor heel Europa eigenlijk in juli en augustus? In juni en september schijnt de zon toch ook? Dat zou de woekerprijzen alvast een klein beetje temperen.
Ik baal. Niet dat ik per se naar Puerto Rico wou maar in juli en augustus is geen enkel verre vlucht betaalbaar. Mijn kinderen laten kennismaken met een andere cultuur zal dus niet zo gemakkelijk worden. Bovendien groeit ook bij mij de behoefte om er eens helemaal uit te zijn.
Nu moet ik dus op zoek naar een alternatief. Moeilijk. Ik wil iets authentiek, niet te toeristisch maar ook niet te afgelegen. Italië vind ik wel leuk, of Frankrijk of Portugal. Ik heb een paar nieuwe aanvragen gedaan via de huisruilsite maar ik betwijfel of dat gaat lukken. Wie wil er in de zomervakantie zijn zuiderse villa met zwembad ruilen voor een verblijf in … het regenachtige België.
We kunnen natuurlijk ook gewoon zelf een huis huren, al zie ik mezelf niet meteen 2 weken aan het zwembad liggen. Mijn collega raadde me Airbenb aan, een toffe site met meer “charmante” woningen. Misschien moeten we er 2 huren, telkens voor een week, en zo een rondreis door Europa organiseren. De lange (en drukke) rit schrik me een beetje af maar het is alvast beter dan een all-in naar Turkije.
Originele tips zijn dus meer dan welkom.
Lap. Nina, de Sint en ik waren het net eens geraakt over haar cadeau: de speeltuin van Playmobil. Ik was de doos in verschillende folders tegengekomen. De vele kinderpopjes spraken Nina er aan, en zelf vond ik het ook betaalbaar. Dus reed Sinterklaas naar Droomland, en dan naar de Fun en de Carrefour maar nergens was de speeltuin nog te verkrijgen.
Geen probleem, dacht ik. De Sint is mee met zijn tijd. Die zoekt dat wel online. Tot bleek dat net die speeltuin nergens nog te koop is. Waarom is mij een raadsel maar het kan geen toeval zijn. Wat nu?
Nina heeft al heel veel Playmobil. Voor nog een huis hebben we geen plaats (of geld ;-)). Het is Nina vooral om de kindjes te doen, en om de paardjes. En een manege hebben we ook al, dank u.
In mijn zoektocht kwam ik terecht op de site van Playmobil zelf. Die hebben een online shop maar ook daar was “onze” speeltuin niet meer te vinden. Wel interessant is dat je er veel spullen apart kan kopen: families, een kleine speeltuin, een draaimolen, veulentjes, enzovoort. En zo stelde ik een eigen Nina-pakketje samen. Ze vragen geen verzendingskosten én je krijgt er zomaar een doosje (en cd) gratis bij. Cool. Had ik dat nu eens eerder geweten…
Kent u ideekids? Die organiseren in schoolvakanties originele kinderkampen, overal in Vlaanderen. Ik ken die mensen al lang, heb al geregeld foto’s voor hen gemaakt en zowel Manou als Nina vinden hun kampen geweldig.
Ideekids en Ideefiks hebben ervaring met kinderen, veel ervaring. En daarom organiseren zij voor de eindejaarsperiode een en popupstore, een tijdelijke winkel voor grote en kleine kinderen.
Gisteren trokken we er met het hele gezin naar Melle, mijn hometown. Ik had nochtans mijn Sinterklaasinkopen al gedaan. Maar ik was nieuwsgierig, u kent dat wel. De popcornshop bleek een aanrader, vooral voor wie “niet weet wat gekocht” en op zoek is naar “iets anders”. Grootouders, meters en peters, tante en nonkels en vrienden van: natuurlijk kan je voor het gemak kiezen, en gewoon aan de ouders vragen wat de kleine wilt krijgen (en of ze het zelf niet willen kopen, dat je het wel zal betalen).
Maar het is veel toffer en origineler om zelf iets te verzinnen. En dan is de popcorn store een zaligheid. Ideekids weet wat kinderen leuk vinden. Een gezelschapspel bijvoorbeeld vind ik altijd een tof (en betaalbaar) geschenk. Maar het is moeilijk in te schatten welk spel thuis echt een hit zal worden. Hier maken zij alvast een selectie. Je vindt er ook veel originele gadgets, genre Fab. En ok, je moet er voor naar Melle rijden maar de winkel bevindt zich naast de R4, én je kan parkeren voor de deur.
Kinderen krijgen er echte popcorn. Dat op zich vonden mijn meisjes al geweldig, zelfs Flo. Die kapoen kreeg ik bij ons vertrek trouwens niet meer uit het in te kleuren kasteel. Volgende week komt Sinterklaas er op bezoek, de echte. Misschien ga ik dan nog eens terug. Al zit er natuurlijk een addertje onder het gras: ik kan moeilijk een verrassing kopen terwijl zij er staan op te kijken. 😉
Wie interesse heeft: ik mag 5 waardebonnen ter waarde 10 euro weggeven. Wie?
Poppen zijn doorgaans 30 cm groot. Er bestaan kleinere varianten en er bestaan natuurlijk ook grotere poppen die dan kunnen lopen of staan. Toch zocht ik al even naar een babypop van ongeveer 50 cm. Ze bestaan, dat herinner ik me nog van uit mijn eigen kindertijd. Maar ik kon er maar geen betaalbare vinden. In Retiff, dat is geen speelgoedwinkel maar een shop voor winkelinrichting, kan je ze kopen voor 30 euro (blank of zwart).
En toevallig kregen mijn meisjes gisteren een levensgrote babypop cadeau van onze babysit. Zij was de pop een beetje ontgroeid. Dat item mag ik dus al schrappen voor de Sint. De kinderen waren in de wolken. Want wat is er zo leuk aan een grote (ik denk 60 cm) pop? Dat je ze echte babykleren kan aantrekken. Poppekleren kosten vaak veel geld, zeker in vergelijking met de vierkante meter stof dat er in kruipt. En dat terwijl ik hier nog veel oude maar echte babyspullen heb liggen. Ook in de kringloop vind je veel babyspullen voor 0,5 en 1 euro. Een aanrader dus 😉
Achter de camera 