Interessant leesvoer

* Niet alles is wat het lijkt (Van Patsy, zo mooi!)

Zo wilde Maxime al lang eens afspreken met een klasgenootje. Ik had nog een telefoonnummer van zijn mama maar steeds kreeg ik een antwoord in de trant van “ik weet nog niet of het past”.

Met de Paasvakantie in aantocht, stuurde ik opnieuw een sms met de vraag of het eventueel één dezer dagen zou passen. Opnieuw een “ik weet het nog niet” antwoord. Ik besloot het een laatste kans te geven en wonderwel kreeg ik inderdaad eindelijk een afspraakje te pakken.

De jongen werd afgezet. Het werd een fijne namiddag. Na het speelafspraakje kwam zijn mama toch even binnen. Ze was naar zee geweest. Het had haar deugd gedaan want ze was er al lang niet meer geweest… Of ik misschien wist dat ze kanker had?

* Voor de zoveelste keer (heel grappig)

Tachtig procent van de vrouwen doet alsof ze klaarkomt. Los drie kanonschoten. Bel Mark Eyskens. Blaas de megafoon op:  WIJ ZIJN VALSE LOEDERS. ONS GEKRONKEL IS NIET ECHT.

Hilarisch 😉
http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/Opinie/article/detail/1872405/2014/05/02/Ik-moet-er-niet-aan-denken-dat-mijn-onkundige-mening-de-doorslag-zou-geven.dhtml

* Ik moet er niet aan denken dat mijn onkundige mening de doorslag zou geven (Van Guillaume Van der Stighelen)

Over de stemtest: mijn oordeel wordt gevraagd over zaken die twistpunten zijn tussen partijen. Zaken als: ‘In crisistijden mag de Vlaamse begroting in het rood gaan.’ Iets waarvoor ik naar Noels of De Grauwe zou bellen. Of allebei. Ik moet er niet aan denken dat mijn onkundige mening de doorslag zou geven.

Amper halfweg de test krijg ik een melding: “U kunt slechts 18 keer ‘geen mening’ aantikken”. En er zijn nog achttien vragen. Allemaal stellingen waarmee ik het op het eerste gezicht eens of oneens ben, tot ik er bij ga nadenken.

Bij de laatste verkiezingen in de VS werd de Amerikanen ook een stemtest voorgelegd. Ze mochten kiezen tussen twee stellingen. ‘Ieder voor zich.’ Of ‘Hier geraken we samen uit.’ Veel eenvoudiger. De uitslag gaf de heren en dames politici iets om mee te werken.

De stemtest

e waarheid bestaat niet, besef ik. Daarom heb ik maar zelden de ambitie om anderen te overtuigen. En toch … Als je binnen enkele weken dan toch gaat stemmen, doe het dan tenminste voor een partij waar je een beetje achterstaat, waar je het programma dus een beetje van kent.

‘Ik stem altijd voor partij X omdat … mijn ouders dat ook doen.’ ‘Want Y vond ik wel grappig in die quiz op tv.’ of ‘Ik zag haar affiche hangen langs de kant van de autosnelweg, echt een mooi meisje.’

Soms kan ik echt moeilijk geloven dat alle mensen in dit land minstens twaalf (!) jaar lang, vijf dagen per week,  acht uur per dag naar school zijn gegaan, onderwijs hebben gekregen.

Interesseert politiek u niet? Dat kan ik begrijpen. Veel zin (en tijd) om alle partijprogramma’s te bestuderen heb ik zelf ook niet. Maar daarom bestaat de stemtest: vijf minuutjes vragen invullen en De VRT en De Standaard verklappen u op wie u het best stemt. (Wie het resultaat niet gelooft of graag dubbel checkt, kan ook bij VTM terecht).

(Het resultaat is altijd een beetje schrikken. Mijn nummer één valt gelukkig samen met mijn oorspronkelijke plan. Maar ontdekken dat mijn antwoorden ook voor bijna 30% overeenkomen met het Vlaams Belang, daar ga ik toch een nachtje van wakker liggen. :-))
Los van de verkiezingen maar volgens mij veel interessanter is de geweldige reeks #Factcheck14 van de VRT. Duidelijke antwoorden op vragen als ‘Hoe groot is het misbruik met werkloosheidsuitkeringen?’ en ‘Hoe groot is de sociale mobiliteit in ons land.’ A must read (en zo probeer ik jullie stiekem dus toch een beetje te overtuigen :-))

Verkiezinsgsdag

 

Normaal zat ik nu op de redactie, te zweten en te werken. Eerlijk waar: ik was er graag bij geweest. Maar een mama moet soms haar prioriteiten stellen. En dus bleef ik bij Flo en samen hingen we een hele dag voor de buis. Goed nieuws: wij wonen in een toffe en warme stad, én Flo’s aanvallen geraken langzaam maar zeker onder controle.