Bolderkar

Bij een verjaardag horen cadeautjes. Maar wij hebben al veel speelgoed en daarom probeer ik altijd iets te kopen dat een beetje zinvol is voor het hele gezin. Ik was al lang van plan om mij een bolderkar te kopen, voor als ik fotoshoot op locatie heb. Dan kan ik een paar accessoires in kwijt zonder mij te pletter te sleuren. En mijn meisjes zouden er ook veel plezier een beleven.

Want ik ben tegen buggy’s, vanaf een bepaalde leeftijd wel te verstaan. Flo werd onlangs vier jaar en onze buggy staat al jaren op zolder. Wandelen is gezond, en voor lange afstanden nemen we de fiets. En hetzelfde geldt ook daar: waarom zou je vijf-zes-zeven jarige blijven vervoeren in bijvoorbeeld een bakfiets als ze het zelf al kunnen? Ook wij wonen langs in een verkeersonveilige buurt maar op terras of in de speelstraat leren kinderen nu eenmaal niet echt fietsen.

Maar een buggy is wel gemakkelijk als zakkendrager, en bij vermoeidheid of als het vooruit moet gaan zoals ’s morgens. En dus kocht ik voor Nina haar verjaardag (en stiekem voor mij) een kleurrijke kar. Hij kwam na het uitpakken al meteen van pas. Ik vond het deze ochtend namelijk veel te mooi weer voor de auto maar gezien ik de meisjes ’s avonds niet zelf kan ophalen, is de fiets geen optie. De eerste school op onze route, van Manou en Flo, ligt precies op 1,7 kilometer wat zeker voor de twee oudste te voet perfect haalbaar is. Nina’s schooltje ligt op 2,9 kilometer en dat is ’s morgens gepakt en gezakt wel al een uitdaging is. En dus vertrokken we met de nieuwe bolderkar.

De meisjes vonden het geweldig. 2,8 kilometer geladen heen en 2,8 kilometer leeg terug, met Tuc aan de leiband: laten we zeggen dat het een leuke en toch ook sportief uitje was. 😉

Met de brommer naar school

Bob en ik hebben ooit zo een retro tweedehandsscootertje gekocht om snel het centrum in en uit te geraken. Ik nam me voor om er misschien naar het werk mee te rijden maar anderhalf uur enkele rit vind ik toch net iets te lang.

Het blijft een leuk ding en ook mijn meisjes zijn er zot van. Maar om ze mee achterop te nemen, hadden we een deftige helm nodig. Met ons valse thaïs exemplaar durfde ik alleen ons verkeersarm zijstraat op en af te rijden. Nu de dames een beetje groter worden, werd het dus tijd voor een echte motorhelm. Online gevonden, in kindermaat, rechtstreeks bij de importeur. De zomer is voorbij. Het zijn solden.

Deze ochtend was het zover. Nina mocht de splinternieuwe helm inhuldigen tijdens een eerste kort ritje naar school. Ze was razend enthousiast, en ja ze was mooi op tijd én goed wakker. 🙂

Op tijd

Op tijd komen is niet moeilijk. Het betekent meestal gewoon “te vroeg”. Te vroeg vertrekken, voor het geval dan, en dan te vroeg aankomen.

Vandaag was er een ongeval gebeurd op de ring van Brussel. File. Geen probleem. No stress. Uiteindelijk was ik toch nog 20 minuten voor het afgesproken uur ter plaatse.

Sommige mensen zien dat waarschijnlijk weer als tijdverlies. Mij geeft het rust. In mijn wagen een kwartiertje wachten vind zalig.  Autoyoga 🙂