Tagarchief: vrienden

Samen op vakantie

‘Dus jullie gaan met vrienden op vakantie? Goh, dat is toch niet gemakkelijk he. Iedereen heeft zo zijn eigen gewoontes en voor je het weet heb je ruzie. Dat is niets voor mij’

Voor de deur van het appartement staan wel tien paar schoenen, en een berg zand. De kinderen rennen, roepen, zingen, dansen en spelen doorheen het appartement. Dan weer willen ze aan tafel tekenen, om geen tien minuten later opnieuw te verhuizen naar het stapelbed.

Na een heerlijke dag op het strand wordt er gegeten en gedronken. De mannen koken, de vrouwen kletsen en ruimen op. In de achterkamer horen we nog steeds gegiechel. Morgen gaan we weer wandelen, steppen, schelpjes zoeken en zandkastelen bouwen.

Samen is veel leuker dan alleen, zingen de kleine meisjes in koor. Move tegen pesten is helemaal terug. Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk. Je eet te veel, slaapt te weinig en moet zowel ’s morgensvroeg als ’s avonds nog eens met de hond buiten. En heel soms moet iedereen op hetzelfde moment naar het toilet. 🙂

Ik ben erg dankbaar dat ik de voorbije jaren zo veel toffe, gemakkelijke en lieve mensen ben tegengekomen.  Echte vriendschappen zijn zeldzaam. Dat ze jaar na jaar met ons op vakantie willen, ons blijven verdagen en er ondanks alles graag opnieuw bij zijn. TOP!

zee

Brunch

Zondag is Chirodag. Het is geen wet maar ik probeer er toch zo veel mogelijk rekening mee te houden. Vooral op sociaal vlak, vraagt dat de nodige creativiteit. Het weekend is al zo kort en voor je het weet blijft er gewoon geen tijd meer over voor vriendschappen. Maar waar een wil is, is een weg.

En dus spreken wij gewoon een beetje vroeger af. Zondag brunchdag. Heerlijke croissants, broodjes, zoet en hartig beleg, quiche of omelet, en een glaasje prik: ik vind dat echt super gezellig én lekker 😉

Friends

Je moet hulp durven vragen, zeker aan echte vrienden maar eigenlijk aan ook aan minder bekenden. Elkaar helpen schept een band. Het kan leuk zijn, zeker als je nadien eens iets terug kan doen. En vele handen maken licht werk.

Wij hebben een grote tuin, waar we erg veel plezier aan beleven. Maar met Bobs hernia werd de winteropkuis toch een zware , lees onhaalbare, klus. En dus trommelde ik een paar goede vrienden op. Het werd een heel gezellige dag, en dan denk ik niet eens aan het prachtige resultaat. Bedankt iedereen en de volgende keer kom ik met plezier bij jullie klussen!

Peters

peters (1 van 1)-3

 

Een kind kan geen liefde genoeg krijgen. Grootouders zijn hoe dan ook belangrijk. Daarom kozen wij bewust voor vrienden als peter en meter. Tegen dat Flo aan de beurt was, waren de meters (tijdelijk) op. 😉 Dus kreeg Flo twee peters, en daar geniet ze duidelijk van 😉

Sociaal

Misschien ben ik toch niet zo een mensenmens.

Dat is een pijnlijk besef. Ik heb mezelf altijd als sociaal dier gezien. Ik hou van feestjes en recepties, en vind het leuk om nieuwe mensen te ontmoeten. Toevallig aan de praat geraken en uren later samen de zaak te sluiten, ik vind het nog altijd fantastisch om zo een klik te hebben met een onbekende.

Maar om onduidelijke reden wordt dat steeds moeilijker. De meeste van mijn huidige vrienden ken ik al lang. De voorbije jaren zijn er meer weggevallen dan er bijgekomen zijn.

Gisteren was het schoolfeest op de school van Manou. Ik had mijn agenda vrijgehouden. Niet dat ik op zoek ben maar het viel me toch op hoe moeilijk is het om nieuwe contacten te leggen die verder gaan dan een paar beleefdheidszinnen.

Misschien ligt het aan mij, ben ik onbewust kritischer en dus ontoegankelijker geworden. Misschien verwacht ik gewoon te veel, heb ik te veel naar series als ‘friends’ gekeken. Of misschien is dit gewoon een onderdeel van ouder worden. Want heel soms mis ik wel de vanzelfsprekendheid van een allerbeste vriendin, die altijd en overal met je meegaat en al je geheimen kent. Tegelijkertijd besef ik dat ik misschien niet meer zo veel volk rond mij nodig heb om gelukkig te zijn.

Vakantie

Je hoeft niet ver te gaan voor een leuke vakantie. Dit weekend organiseerden we “bruin in je eigen tuin”. Het concept is simpel. Je brengt een paar leuke mensen samen voor een eenvoudig avontuur: kamperen in je eigen tuin.

Tenten kosten tegenwoordig geen stukken van mensen meer (leve Decathlon) en mijn kinderen gebruiken ze ook graag om in te spelen. Verder leg je een pot voor de drank (belangrijk ;-)) en het eten. Iedereen helpt een beetje en je sluit de avond met een heerlijk kampvuur, inclusief live band (top!).

De kinderen waren razend enthousiast en ook voor mij was dit een absoluut hoogtepunt: zo eenvoudig, zo gemoedelijk, zo gezellig, zo leuk. Beter kan de zomer nauwelijks worden.

Klasfeestje


Kinderen vinden klasfeestjes vaak leuker dan familiefeesten. Kort na het lentefeest stond er gisteren dus nog een schoolfeestje op het programma. Wie nodig je uit? Ik vind dat altijd zo een moeilijke oefening. Mijn gedacht: of je vraagt de 2 (of drie) beste vriendinnen of je nodigt iedereen uit. Want het zijn altijd dezelfde kinderen die gevraagd worden, en dezelfde die uit de boot vallen. Eens je een grote groep uitnodigt, voelen anderen zich automatisch uitgesloten. En qua werk is er bovendien geen groot verschil tussen 10, 12 of 16 kinderen.

Manou nodigde dus al haar klasgenootjes uit. Uiteindelijk waren ze met 18 = 15 vriendjes, 2 zusjes en de jarige zelf. Opmerkelijk is dat ik maar één annulatie gehad heb. De andere ouders hebben dus gewoon niets laten weten. Ik vind dat op zich helemaal niet zo erg hoor. Alleen jammer dat het net de kinderen zijn die – volgens mij – meestal niet gevraagd worden.

Verder verliep alles erg vlot. Veel werk heb je niet meer met 6-jarigen, vind ik. Ik ben gepromoveerd van verpleegster tot politieagente. De vorige edities moest ik om de haverklap naar het toilet lopen, deed ik niets anders dan jasjes aan- en uit trekken en traantjes blussen. Gisteren heb ik vooral het volume in bedwang moeten houden. Redder aan het zwembad, steward aan de trampoline en veiligheidscoördinator tijdens het fietsen op het terras en aan de schommel. Er zijn geen( echte) gewonden gevallen en na drie uur keerde iedereen tevreden terug naar huis.

Ik heb wel goed geslapen. Juffrouw, het ziet er zo een leuk job uit maar onderschat het niet.

Lentefeest

Manou vieren samen met al de mensen die ons nauw aan het hart liggen: meer moet een lentefeest niet zijn. Ze kreeg een fiets (lekker traditioneel) en verloor haar bovenste tand tijdens het eten (hoe symbolisch) en de ouders hadden veel plezier (30 flessen prosecco voor 26 volwassenen en er was ook nog wijn en bier).  Morgen nodigen we de klasgenootjes nog eens uit en dan kan ik eindelijk beginnen aan de grote kuis ;-).