Drie gelijke of passende outfits, fotografisch werkt dat. Maar ik zou mijn meisjes zo niet naar school sturen. Bovendien worden de meest kleren hier afgedragen, van zus op zus.
En dus gebruik ik een trucje, een onfatsoenlijk plan dat ik niet zelf heb uitgevonden. Ik heb het geleerd van stylisten op filmsets, en naar het schijnt is het ook erg in trek in Amerika. Veel winkelketens promoten het trouwens: koop nu, pas thuis en breng wat niet goed is binnen de 14 dagen terug.
Zo gezegd, zo gedaan: ik koop 3 gelijke kleedjes, trek ze mijn meisjes snel even aan, maak gedurende 10 minuutjes foto’s in de studio en breng de dag nadien alles in perfecte staat terug.
Ik heb mezelf wel een paar spelregels opgelegd. Eerst en vooral doe ik dat enkel bij grote ketens en niet bij kleine zelfstandigen. H&M en L&L behoren tot mijn favorieten. Regel 2: ik koop nooit dure kleren want regel 3 is onverbiddelijk: bij de minstens beschadiging, snot of kwijl of stof, verplicht ik mezelf om het stuk ook echt te kopen. Op locatie werken is dus geen optie. Gelukkig is mijn studio doorgaans properder dan een gemiddeld pashokje. Verder heb ik nog een paar extra regeltjes: kaartjes worden niet afgeknipt en alles moet binnen de week terug naar de winkel.
Deze prachtige kleedjes komen van bij Lola en Lisa. De tutu’s heb ik in de Decathlon gevonden. Dat was het voor dit jaar. want mijn laatste regel is er een van beperking: niet overdrijven. Meestal krijg je geen geld maar wel een waardebon terug. Kopen doe je dus toch.
Achter de camera 