Tagarchief: zee

Diefstal

Natuurlijk zijn er al spullen van mij verdwenen. Ooit, na een zwaar avondje in de Charlatan bleek mijn jasje zoek. En ook in Ecuador werd ik in de bus wakker zonder walkman, u leest het goed: walk-man, dat is dus al héél lang geleden.

Toch heb ik een soort kinderlijk vertrouwen in mijn medemens. Pickpockets verkiezen rijke oude dametjes, denk ik graag. En toch verdween vandaag plots mijn portefeuille. Ik baalde, en dat is ern understatement.  Het ergste is dat ik me niet eens kon herinneren waar en wanneer het precies gebeurde.

Het zijn experts, aldus de hotelmedewerkster. En ze zijn alleen geïnteresseerd in cash. Voor die stomme 100 euro zou ik nu dus al mijn bankkaarten, identiteitsbewijzen en minstens drie siskaarten opnieuw moeten aanvragen. Mijn humeur maakte een vrije val, en dus namen we uren vroeger dan voorzien de trein terug. Nog een geluk dat ik mijn treintickets vooraf had gekocht maar mijn parkingticket was jammer genoeg mee verdwenen.

We waren geen tien minuten thuis of ik kreeg telefoon. ‘Politie Oostende, we hebben uw portefeuille terug gevonden. Er zat geen geld meer in dus we zullen hem opsturen.’ Vijf minuten later opnieuw telefoon:’Goed nieuws: bij nader inzicht zit er toch nog 100 euro in. Maar omdat wij geen geld versturen met de post, gaat u hem zelf moeten komen halen in Oostende.’

Een vriendelijke koppel had hem gevonden op het strand. Raar, want na het eten zijn wij helemaal niet meer op het strand geweest. Was het nu diefstal of verlies, ik ga het waarschijnlijk nooit weten. Maar dankzij een paar lieve en eerlijke mensen ik heb mijn gerief terug. En met die gedachte ga ik graag slapen. 🙂

flotrein2flotrein1Ps: op de trein hebben de dames nochtans hard hun best gedaan om mij op te monteren 🙂

 

Samen op vakantie

‘Dus jullie gaan met vrienden op vakantie? Goh, dat is toch niet gemakkelijk he. Iedereen heeft zo zijn eigen gewoontes en voor je het weet heb je ruzie. Dat is niets voor mij’

Voor de deur van het appartement staan wel tien paar schoenen, en een berg zand. De kinderen rennen, roepen, zingen, dansen en spelen doorheen het appartement. Dan weer willen ze aan tafel tekenen, om geen tien minuten later opnieuw te verhuizen naar het stapelbed.

Na een heerlijke dag op het strand wordt er gegeten en gedronken. De mannen koken, de vrouwen kletsen en ruimen op. In de achterkamer horen we nog steeds gegiechel. Morgen gaan we weer wandelen, steppen, schelpjes zoeken en zandkastelen bouwen.

Samen is veel leuker dan alleen, zingen de kleine meisjes in koor. Move tegen pesten is helemaal terug. Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk. Je eet te veel, slaapt te weinig en moet zowel ’s morgensvroeg als ’s avonds nog eens met de hond buiten. En heel soms moet iedereen op hetzelfde moment naar het toilet. 🙂

Ik ben erg dankbaar dat ik de voorbije jaren zo veel toffe, gemakkelijke en lieve mensen ben tegengekomen.  Echte vriendschappen zijn zeldzaam. Dat ze jaar na jaar met ons op vakantie willen, ons blijven verdagen en er ondanks alles graag opnieuw bij zijn. TOP!

zee

Zeehond

IMG_20130824_085736

Tuc vind de zee geweldig. Alleen spijtig dat hij in de zomer niet op het strand mag en de heel dag in het water moet blijven 😉

Dat hele hondenverbod is eigenlijk een typische Belgische regel. Op straat mogen de beesten zo veel pipi doen als ze maar willen. De paaltjes op de dijk worden omsingeld met stinkende donkere plekken. Maar oh wee als de dieren een plasje doen aan de waterlijn. Honden zouden moeten wegblijven van het zachte zand, en kaka’s kuis je als baasje altijd en overal op. En dan leeft iedereen nog lang en gelukkig. Zo moeilijk is dat toch niet? 😉