‘Op de Gentse Feesten verliezen sommige mensen toch elke vorm van normbesef. Ik vraag me soms af van onder welke steen die vandaan gekropen komen.’
Veel mensen houden blijkbaar niet van de Gentse feesten. Fans zijn er al genoeg, denk ik stiekem. Iedereen is vrij te doen en te denken wat hij wilt. Ik ga hier niemand proberen overtuigen. Toch blijf ik het gevoel hebben dat dergelijke uitspraken eerder getuigen van onwetendheid.
De Gentse feesten, het is een buitengewoon groot en gevarieerd event. Gedurende tien dagen geven allerhande organisaties het beste van zichzelf. Kleinschalig kindertoneel of een groot wild concert, alternatieve dansworkshops of hard beats in de vooruit, intieme klassieke concerten of samen dansen op Radio Modern, gezellige drukte op pole pole of rustig bootjes varen, frieten en curryworst of een heerlijk verrassingsmenu, en nog zo veel meer.
Zouden er mensen bestaan die echt alles oprecht kul vinden? Ik vermoed dat de meerderheid het programma niet eens bekijkt. De Gentse Feesten, dat is gewoon veel volk en veel alcohol zeker?
En het zijn natuurlijk ook deze mensen die Bata Bata van Cirq marginaal en plat vinden, ook al zijn ze er nog nooit geweest. Humor is nu eenmaal moeilijk uit te leggen. En kunst flirt altijd een beetje met de grens. Dus als ik op facebook schrijf dat we gezellig gelachen hebben met minderheden, dan kreeg ik natuurlijk meteen de wind van voor. Hoe durf ik?
Hou u dan maar vast. Ik heb mijn kinderen in een kooi opgesloten, als aapjes. Ze kregen er apennootjes en bananen, en ze vonden het geweldig. Nina liet zich schminken als een mulatje en Flo heeft een hele namiddag op de draaimolen ‘word zo zat als je ouders’ gezeten. We hebben gelachen met elkaar maar vooral met onszelf. En op het einde van de namiddag werd iedereen witgewassen.
Met mijn normbesef is er niets mis, integendeel. De hele middag was niet alleen heel leuk, het was voor iedereen ook heel leerrijk. Maar net als een goed restaurant ga ik Bata Bata hier niet te hard aanprijzen. Jullie hebben gelijk, de Gentse Feesten dat is niets voor u. Met dit weer rij je beter een dagje op en af naar zee, of naar Plopsaland. 😉
Achter de camera 
Ik heb het niet voor grote massa’s, maar zaterdagmorgen zijn we toch in een zotte bui afgezakt naar Gent om de pré-sfeer te proeven. Toen de grote massa toekwam, reden we alweer richting Brugge. Vroeger hebben we nog met vrienden avondoptredens meegemaakt. Zeer knap, toffe sfeer. Misschien ietsje minder voor de mensen die midden de stad wonen en een tiental dagen nachtrust moeten missen…
ammai dat is hard An, dat ben ik van jou niet gewoon. Ik denk niet dat ik je de wind van voren gegeven heb of veroordeeld. ik heb gewoon gezegd dat IK het niet snap wat daar humoristisch aan is, niks meer, niks minder. Ik heb het niet op massa’s dus neen ik ben geen gentse feestenmens, sew me. En ja ik rij al graag eens over en weer naar zee of doe een dagje plopsaland. so sew me again.
Jij was het toch niet de bovenstaande quote schreef? Onder welke steen ik vandaan kroop? Voel je niet aangesproken, echt niet. Zij trouwens ook niet al vond het het best hard en schrikken. Na al mijn vrijwilligerswerk en drie jaar in een concentratieschool doet het toch pijn, laten we het zo zeggen.
Ik schrok van de reacties over zo iets onschuldigs, en dat zeker niet alleen op facebook. Al die mensen die de Gentse Feesten zo veroordelen, alsof al die bezoekers marginalen zijn.
En dat van de zee en plopsaland, ik dacht hierbij echt niet aan jou. Ik zag deze ochtend gewoon opnieuw die vreselijk lange file staan. Zoek er niet meer achter.
Sew me? Zoals ik schreef: iedereen moet vooral zijn zin doen. Ik veroordeel dat niet, integendeel. Volgende maand ga ik trouwens zelf een paar weekends naar Blankenberge, of all places.
Maar soms word ik wel wat zenuwachtig van al dat negativisme en al dat hokjesdenken. Regent het, dat zeuren ze. Schijnt de zon zoals nu, dan is het te warm. Is er iets te doen is Gent, dan vinden ze het te druk. Is er niets, dan duurt de vakantie te lang.
Alleen humor kan ons redden 😉 maar ik word wel een beetje boos als mensen mijn lach met een tekort aan normbesef verwarren.