Het was me nogal een ochtend. Ik ben nochtans vroeg opgestaan en iedereen was mooi op tijd klaar. Toegeven, ik was een beetje zenuwachtig. Nieuwe school, nieuwe juffen, nieuwe andere ouders, enzovoort. Ik was nog maar één keer op de school geweest; moest al even nadenken hoe ik zou rijden. Jammer trouwens dat het met de fiets net iets te ver is.
Dus nam ik de wagen. Ze zijn de school volledig aan het verbouwen en in de straat stond een grote vrachtwagen. Op de hoek van de straat (dus op 200 meter of zo van de school) staat een appartementsgebouw met een 8 tal parkeerplaatsen, enkel voor bewoners en bezoekers (geen nummerplaten). Er was slechts één plaats ingenomen. “Ik waag het er op”, dacht ik. “Het is niet dat ik iemand stoor en het is de eerste dag. Ik zal straks eens goed kijken waar het dan wel de bedoeling is dat ouders hun wagen kwijt geraken.”
Bij mijn terugkomst zag ik de twee oude dames al van ver staan. Er waren nog altijd 5 parkeerplaatsen vrij. “Mijn excuses. Het is de eerste dag. Ik ga hier niet meer staan hoor maar het is allemaal een beetje nieuw voor mij, en het was een beetje een emotionele ochtend.” Wat ik over mij heen kreeg was te zot voor woorden. Ok, ik ging in de fout maar hun reactie vond ik buiten proportie en dat terwijl ik me probeerde te verontschuldigen. De dame die mij het zwaarst aanpakte was bovendien een buurvrouw.
Ok, ik begrijp de frustratie wel. Ik erger mij soms ook aan gevaarlijke dubbelparkeerders of bmw’s op gehandicaptenplaatsen. Maar dit was anders: ik stoorde niemand, er was plaats genoeg en ik was meteen weer weg. Wij hebben jaren in het centrum van Gent gewoond waar er iedere week verschillende auto’s voor onze poort stonden, zodat ik er niet uit kon. En nu wonen we naast een huisarts, waar ook iedere dag wel mensen op onze stoep dubbel geparkeerd staan. Echt leuk is dat niet. Anderzijds: zolang ik er geen last van heb, dat ze mij niet vastzetten, dan doen ze maar. En als ze een gsm-nummer achterlaten mogen ze me zelfs insluiten.
Die zure oude vrouwen hebben mijn dag goed verpest. Ze doen me denken aan onze ex-buurman die altijd zijn wagen expres op anderhalve meter van “zijn poort” parkeerde (’s nachts, als er plaats was ging hij hem verzetten). Hij gebruikte die stomme garage niet eens, het was gewoon uit principe en dan ging hij nog extra ver staan zodat “vreemden” zeker niet te dicht zouden komen. Of de buurvrouw van onze oude onthaalmoeder, die in een woonwijk haar stuk stoep “beveiligde” met extra kegels zodat de ouders niet “op haar stuk” zouden parkeren.
Wie zijn die mensen? Hebben ze echt niets beter te doen?
Achter de camera 
Ik maakte mij die bedenking zondag ook toen ik aan de Olmense Zoo stenen op het gras zag liggen (om bezoekers niet op hun stuk te laten parkeren).
Door die stenenactie gebruiken zij (of hun bezoek) waarschijnlijk regelmatig wel de parking van de zoo, maar zelf…
Tsss!
Wij hebben een garage en een parkeerplaats (binnen een omheining) voor ons huis. De garage staat vol met onze fietsen, steps, grasmachine, kruiwagen, … en hier tegenover staat een appartementsgebouw met voldoende parkeerplaatsen ervoor. Er staat nergens een bord dat het enkel voor bewoners is, dus het is eigendom van de stad en volgens mij door iedereen te gebruiken. Gezien mijn garage vol met andere dingen staat, gebruiken we de parkeerplaats op onze oprit voor één auto en ik parkeer mijn auto hier tegenover. Laatst dus ook overburen op een boze manier tegen ons bezig dat wij onze garage maar moesten gebruiken enz enz. Dat waren dan oudere mensen zonder auto dus ik weet echt neit wat het probleem was. Zij bleven maar afgeven – in het Slowaaks – en de enige woorden die ik eruit kon halen waren “garage”, “niet parkeren”, “auto” en dan volop met hun armen zwaaien! Pffff Ik ben gewoon doorgelopen en geinformeerd bij de stad of het parkeerplaatsen van het appartementsgebouw waren, maar dat zijn het dus niet! Dus ik parkeer mij mooi op die parking!
Ik was zelf onthaalouder in Belgie en mijn buren maakten er geen problemen van als ouders hun auto even op hun parking plaatsten, dat gebeurde wel zelden gezien ik drie parkeerplaatsen voor mijn deur had, maar als het eens gebeurde, no problem!
Niet fijn als ze zo’n vervelend gevoel in je lijf gooien. Ik moet het er dan meestal letterlijk eens uit “spukken” om het weg te krijgen. Vies hé 🙂
In elke straat heb je wel één of meer van zulke mensen. Hatelijk. Het ergste is, dat wij ons dat aantrekken, dat ons dat raakt, dat dat ons soms zelfs overstuur maakt. wij zouden vaker “foert” moeten zeggen 😉