Huisruil

We hebben het al eens geprobeerd maar door omstandigheden is het toen niet gelukt. Maar dan kreeg ik nog een aanvraag van een gezin uit Amsterdam, of we geen zin hadden in een citytripje. Morgen vertrekken we dus voor vier dagen. En ook al is het hier druk en hebben we onze dosis reizen voor dit jaar eigenlijk al gehad: ik heb er toch zin in.

Het blijft ook zo een tof concept. Wij wonen voor een paar dagen in hun huis en zij in het onze. Dat is niet alleen onvoorstelbaar goedkoop. Ik kan nog wel een handvol andere voordelen bedenken. Zo hoeven we bijvoorbeeld geen opvang te zoeken voor onze Tuc. Daar gaan zij voor zorgen. 😉 En er is meer.

We mogen hun fietsen gebruiken, hun museumkaarten, hun voorkennis en vooral hun keuken zodat we ’s avonds rustig zelf kunnen koken en niet twee keer per dag op zoek moeten naar een kindvriendelijke restaurant. Een paar dagen in een echt huis logeren zorgt voor een heel andere manier van reizen.

Een beetje onverwacht en toch erg belangrijk bijkomend voordeel is het opvoedkundig aspect. Toen ik mijn meisjes vertelde dat wij een paar dagen met onbekende van huis zouden wisselen, schrokken ze. “Gaan er dan andere kindjes in mijn bed slapen, en met mijn speelgoed spelen? Maar dat wil ik niet want ze gaan vast iets stelen, of kapotmaken.” Nooit gedacht dat mijn kinderen zo pessimistisch en vooral zo materialistisch zouden zijn. Ze zijn bang van de risico’s in plaats van zich te verheugen op het avontuur en de mogelijke opportuniteiten. “Jullie gaan die dagen ook met hun speelgoed kunnen spelen. Dat is toch altijd extra tof.”

Maar voor we vertrekken moest ik natuurlijk ons huis op orde krijgen. In tegenstelling tot een etentje of feestje moest ik vandaag onze volledige woning (kamers, badkamer, kasten, wc, waskot, garage, tuin, enzovoort) opruimen. Vandaag dus, tussen 2 shoots en een bezoek van de thuisbegeleidster door. Het hele huis, van boven tot beneden en dat terwijl de kinderen thuis zijn. Het was dweilen met de kraan open.

Nu ja, mensen met de kuisziekte die doen niet aan huisruil. Die kiezen voor een vier sterren Marriott-hotel. Toch? En bijkomend voordeel is dat we wel gaan thuiskomen in een proper huis, of dat hoop ik alvast 🙂