Eindelijk was het zo ver. We mochten terug naar de neuroloog. Ik heb me ferm moeten inhouden de voorbije weken om het ziekenhuis niet vroeger te bellen, met al die nachtelijke aanvallen. Geduld is niet mijn sterktste eigenschap. Maar vandaag zou er dus toch schot in de zaak komen.
De EEG bleek gelukkig goed. Alleen ’s nachts loopt het dus mis. Er zijn twee oplossingen: of we proberen Flo’s suikerspiegel ’s nachts beter op peil te houden of ze moet toch meer anti-epileptica slikken. Voorlopig kozen we voor de “zachtste” methode, zonder medicatie.
Zacht is trouwens niet echt het goede woord. Flo gaat de komende week ’s nachts meer moeten eten. Voorlopig kreeg ze rond 23 uur nog een nachtfles met chocomelk. Nu komt daar dus om 3 uur (’s nachts ! :() nog een maaltijd bij. En we moeten de aanvallen meten, wat betekent dat Flo de volgende dagen ook altijd tussen ons zal moeten slapen.
Moe, moeer, moest. Het moet. Voor Flo doe ik alles maar het idee alleen al doet me geeuwen. Twee nachtvoedingen, om 23 uur en om 3 uur. Het lijkt wel alsof ik er een borelingetje bij heb maar dan wel zonder zwangerschapsverlof. De ochtendshift begint bij ons om 6 u 40 en ik werk regelmatig tot 22 uur. Ja, ik maak me geen illusies: het gaat een vreselijk lange week worden …
Achter de camera 
amai!
en eet ze dan altijd als haar iets wordt aangeboden?
courage komende week
Succes, ik duim dat de nachtvoeding voor minder aanvalletjes zorgt!
Idd lastig voor jullie allen, maar het proberen waard. Extra medicatie, daar huiver je van als je ziet wat ze al allemaal moeten innemen. Toi-toi-toi!
ik duim mee!
en ik vroeg me net hetzelfde af als maaike: eet ze dan ook???
succes!!!
neen ze is het beu maar zo ’s nachts als ik goed moe ben, kan ik heel erg overtuigend zijn 😉
I know the feeling… veel courage! Als het moet, dan verschiet je soms hoe sterk je bent en hoe veel je kan ‘dragen’. Ik hoop dat jullie inspanningen het gewenste resultaat hebben en dat jullie rust (letterlijk en figuurlijk) geleidelijk aan kan terugkeren. Veel succes!
Ik weet niet veel van voeding en suiker enzo, en al helemaal niets van hoe de aandoening van Flo specifiek werkt, maar wat ik altijd hoor is dat er een verschil bestaat tussen ‘snelle suikers’/koolhydraten en dingen die langzamer omgezet worden in suikers en geleidelijker in het bloed opgenomen worden. Misschien zeg ik nu iets onzinnigs hoor, maar kan het niet zo zijn dat als je Flo iets zou kunnen geven wat langzamer/geleidelijker omgezet wordt in suiker dan chocomel, dat ze er dan langer op vooruit kan? Bijvoorbeeld iets met (volkoren) granen oid? Wellicht heeft een voedingsdeskundige oid daar verstand van. Misschien kan het niet anders hoor, maar het zou zo fijn zijn als jullie Flo maar één keer per nacht wakker zouden hoeven te maken voor eten/drinken.
Overigens hebben wij hier een bijna tweejarige die ons ook vrijwel elke nacht nog uit onze slaap houdt (en over dik drie maanden komt daar weer een verse baby bij…), maar dat is weer een heel ander verhaal! 😉
Succes girls! Ik duim mee met jullie! Het is het proberen waard, beter dat dan weer extra medicatie… Dikke x